ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΜΒΟΠΟΥΛΟΣ (1930-1941)

Ο Βασίλειος γεννήθηκε στη Σινώπη (1877). Αφού τελείωσε το Σχολαρχείο στην ιδιαίτερη πατρίδα του και εργάσθηκε για μια πενταετία στο εμπορικό κατάστημα του πατέρα του, σε ηλικία 18 ετών πήγε στην Κωνσταντινούπολη και συνέχισε τις σπουδές του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Αποφοίτησε με «άριστα» και κατόπιν γράφτηκε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έλαβε τον τίτλο του διδάκτορος Θεολογίας. Το 1905 χειροτονήθηκε διάκονος από τον μητροπολίτη Μυτιλήνης Κύριλλο. Το 1908 αναδείχθηκε πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Μυτιλήνης. Τον μητροπολίτη –όταν απουσίαζε στην ΚΠολη ως συνοδικός, κατά τη διετία 1910-12- αντιπροσώπευε με εξαιρετική επιτυχία. Χειρίσθηκε με σύνεση και δεξιότητα τα ζητήματα που προέκυπταν λόγω της νεοτουρκικής εξάψεως της εποχής εκείνης. Αγωνιζόταν με ενθουσιασμό για να εμπνέει από τον άμβωνα πατριωτικά και χριστιανικά αισθήματα στο ποίμνιό του.

Το οικουμενικό πατριαρχείο, αμείβοντας τις πολύτιμες προς την εκκλησία και το Έθνος υπηρεσίες του, τον προήγαγε σε μητροπολίτη Μηθύμνης(1916-1922) αφού προηγουμένως τον είχε αναδείξει βοηθό επίσκοπο του Μυτιλήνης υπό τον τίτλο του Χριστουπόλεως(1914-1916). Η τότε επαναστατική κυβέρνηση της Ελλάδος εμπόδισε τη μετάβαση του στη μητρόπολη Μηθύμνης, επειδή ο Βασίλειος είχε φιλοβασιλικά αισθήματα. Το 1922 επί πατριάρχου Μελετίου (Μεταξάκη) μετατέθηκε στην χωρίς ποίμνιο μητρόπολη Χαλδίας. Όχι μόνο δεν αποδέχθηκε τη μετάθεση του, αλλά παραιτήθηκε και έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και προέστη ενός τμήματος της διαιρεμένης και σπαρασσομένης τότε Εκκλησίας των ελληνορθοδόξων. Μετά από σχετικό αίτημα του Αμερικής Αλεξάνδρου, το οικουμενικό πατριαρχείο , με συνοδική πράξη της 19.9.1923 έθεσε τον Βασίλειο σε αργία «από πάσης ιεροπραξίας» και τον διέταξε να επιστρέψει στην Αθήνα. Δεν υπήκουσε στη διαταγή. Αντίθετα, με την υποστήριξη των αντιπροσώπων 13 κοινοτήτων, αυτοανακηρύχθηκε σε αρχηγό της «Αυτοκεφάλου Ορθοδόξου Ελληνικής Εκκλησίας Ηνωμένων Πολιτειών και Καναδά». Ακολούθησε νέα αναφορά του Αμερικής Αλεξάνδρου (13.2.1924) και η σύνοδος του οικουμενικού πατριαρχείου (10.5.1924) καθήρεσε κατά πλειοψηφία τον Βασίλειο. Η καθαίρεση επαναλήφθηκε και επί πατριάρχου Κωνσταντίνου ΣΤ΄. Όταν όμως, το 1930 μετέβη στις Η.Π.Α. ως πατριαρχικός έξαρχος ο τότε μητροπολίτης Κορινθίας και μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, με σκοπό την ειρήνευση της ελληνορθοδόξου ομογενείας, αποκαταστάθηκε στο αρχιερατικό του αξίωμα και εκλέχθηκε (1930) ό Βασίλειος μητροπολίτης Δράμας.

Τη μητρόπολη Δράμας, στην οποία το 1936 είχε προσαρτηθεί και το Νευροκόπι, εποίμανε μέχρι την προς Κύριον εκδημία του (τέλος 1941). Άς σημειωθεί ότι το 1938 ο Δράμας Βασίλειος είχε προταθεί από την Ιερά Σύνοδο ως συνυποψήφιος του κατόπιν αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου και του Λήμνου Στεφάνου για την πλήρωση του θρόνου των Αθηνών.

Ο λόγιος μητροπολίτης Δράμας Βασίλειος δημοσίευσε τα εξής έργα:

1. Πρώτοι λόγοι της ελευθερίας. Μυτιλήνη

2.Βασιλεύς και Εκκλησία. Αθήναι.

3.Κανονική απάντησις. Αθήναι.

4.Ακρόπολις – Γολγοθάς – Επτάλοφος. Περιοδικό «Χριστιανικά Γράμματα», Β΄(1939), σς.117-129.

5.Ο μοναχικός θεσμός ως δύναμις εκπολιτιστική εν τω κόσμω [αυτόθι, Γ΄(1940), σς.53-60] κ.α.

Πηγή :Διονυσίου, μητροπολίτου Δράμας, Ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας από τις απαρχές της μέχρι σήμερα, β΄έκδοση, εκδ. «Επτάλοφος» ,Δράμα 1997.