Μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας κι από τις πιο αγαπημένες στους ορθόδοξους λαούς - κι όμως, μέρα νηστείας χωρίς λάδι (μόνο σαλάτα αλάδωτη, βραστές πατάτες, ψωμί κι ελιές και τέτοια), όπου στις εκκλησίες διαβάζουμε το ευαγγέλιο με τη σταύρωση του Χριστού.
Τι παράξενα πράματα, ε, αδελφέ μου;...
Να θυμάμαι, αδελφέ μου, και να θυμάμαι να σου το θυμίζω, πως χωρίς το σταυρό δεν πρόκειται ν' ανεβώ στον ουρανό. Το λέει Εκείνος που άφησε να Τον καρφώσουν στο σταυρό, για να σώσει και τους αμαρτωλούς, αντί να κατεβεί με κεραυνούς και να τους συντρίψει. Για να σώσει και τους αμαρτωλούς, σαν εμένα - και, είμαι βέβαιος, ακόμα κι αν το κρύβεις κι από τον ίδιο σου τον εαυτό, σαν κι εσένα.
Πρέπει ν' αγωνιστώ γι' αυτόν τον ουρανό, να κάνω θυσίες, αν αγαπάω, αν σε αγαπάω - αν Τον αγαπάω. Αυτός είναι ο σταυρός μου. Ο δικός σου είναι, ίσως, οι εντάσεις στο σπίτι σου ή ίσως το διαλυμένο σπίτι σου, η χαμένη δουλειά σου, η καταπιεσμένη ζωή σου, το άδειο τσουκάλι σου, η αδικία που υφίστασαι, δεν ξέρω τι είναι αλλά σίγουρα κάτι είναι.
Σήκωσε αυτό το σταυρό ζητώντας τη βοήθεια Εκείνου που σήκωσε για σένα έναν άλλο βαρύ σταυρό. Έλα στην εκκλησία, ασπάσου το σταυρό Του, κάνε το σταυρό σου, ζήτα τη βοήθειά Του. Δεν πιστεύεις; Δεν πειράζει - Εκείνος σε πιστεύει και σ' αγαπάει.
Οι μάρτυρες στην οικογένειά μας (την Ορθόδοξη Εκκλησία), που σήκωσαν το σταυρό και πήγαν στον ουρανό, είναι πολλών ειδών. Είναι εκείνοι που έδωσαν τη ζωή τους για το Χριστό, είτεστα αρχαία χρόνια, είτε στουςνεώτερους αιώνες, είτε τώρα, στις σκοτεινές μέρες που ζούμε.
Είναι κι άλλοι, που αντέχουν την αρρώστια και τον πόνο χωρίς να χάνουν την πίστη και την αγάπη τους. Άλλοι, που επέλεξαν το μαρτύριο της συνείδησης, δηλαδή έγιναν μοναχοί.
Άλλοι, που αγωνίζονται σιγανά και ταπεινά μέσα στον κόσμο, στη γειτονιά σου, στη δουλειά σου, κάπου δίπλα σου - οι άγιοι της διπλανής πόρτας.
Αν θες τη γνώμη μου, ακολούθησέ τους. Θα σε οδηγήσουν σ' Εκείνον, και μετά δε θα θες να ξεκολλήσεις από κοντά Του.