Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021 (ΙΑ’ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ)

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021 (ΙΑ’  ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ)

(Α´ Κορ. θ´ 2 - 12)

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε ἀπολογεῖται σέ κάποιους Κορινθίους πού ἀμφισβητοῦσαν τό ἀποστολικό του ἀξίωμα.

Ἡ σφραγίδα, τούς λέει, μέ τήν ὁποία πιστοποιεῖται τό ἀποστολικό μου ἀξίωμα μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου εἶστε ἐσεῖς πού σᾶς ὁδήγησα στό Χριστό. Ἀφοῦ, λοιπόν, κι ἐγώ εἶμαι Ἀπόστολος σάν τούς ἄλλους Ἀποστόλους, δέν ἔχω τό δικαίωμα μαζί μέ τούς συνεργάτες μου νά τρεφόμαστε ἀπ΄ αὐτά πού μᾶς προσφέρουν οἱ μαθητές μας; Δέν ἔχουμε καί ἐμεῖς τό δικαίωμα νά ἔχουμε μαζί μας στίς περιοδεῖες μας κάποια ἀδελφή, γιά νά μᾶς διακονεῖ, ὅπως κάνουν καί οἱ ὑπόλοιποι Ἀπόστολοι; Ἤ μήπως μόνο ἐγώ κι ὁ Βαρνάβας πρέπει νά ἐργαζόμαστε βιοποριστικά, γιά νά καλύπτουμε τά ἔξοδά μας; Εἴμαστε στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, πού ἀγωνιζόμαστε γιά τήν ἐξάπλωση τῆς Βασιλείας του. Ποιός παίρνει μέρος σέ ἐκστρατεῖες μέ δικά του ἔξοδα; Εἴμαστε ἀμπελουργοί καί καλλιεργοῦμε τό πνευματικό ἀμπέλι τοῦ Χριστοῦ. Ποιός φυτεύει ἀμπέλι καί δέν τρώει ἀπό τόν καρπό του; Εἰμαστε οἱ ποιμένες σας, κι ἐσεῖς εἶστε τά λογικά πρόβατά μας. Ποιός φροντίζει ἕνα κοπάδι, καί δέν πίνει ἀπό τό γάλα τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ;

Γιατί τά γράφει ὅλα αὐτά ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Διότι κάποιοι Κορίνθιοι ἀντί νά ἐκτιμοῦν τήν αὐταπάρνηση καί τήν ἀνιδιοτέλειά του, ἔψαχναν ἀφορμή νά τόν κατηγορήσουν. Καί ἰσχυρίζονταν ὅτι αὐτός δέν δεχόταν χρήματα ἤ ἄλλα ἀγαθά ἀπό τούς πιστούς, ὅπως ἔκαναν οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι, διότι δέν αἰσθανόταν ὁ ἴδιος ἴσος μέ τούς Ἀποστόλους. Γι΄αὐτό ὁ Παῦλος ἀναγκάζεται νά διακηρύξει δημόσια τή γνησιότητα τοῦ ἀποστολικοῦ του ἀξιώματος. Ταυτόχρονα, ὅμως, μέσα ἀπό τήν ἀπολογία του αὐτή φανερώνει ἔμμεσα τήν ἀχαριστία καί τήν περιφρόνηση πού ἀντιμετώπιζε ἀπό ἐκείνους τούς ὁποίους μέ τόση αὐταπάρνηση ὑπηρέτησε. Αὐτός τούς ἔδωσε τά πάντα, κι ἐκεῖνοι τόν ἀμφισβητοῦν. Αὐτός ἐργάστηκε ἀνάμεσά τους τόσα χρόνια, χωρίς νά τούς ζητήσει οὔτε ἕνα κομμάτι ψωμί ̇ κι ὅμως αὐτοί ἐκμεταλλεύονται κι αὐτό ἀκόμη τό γεγονός, γιά νά τόν συκοφαντήσουν.

Ἄς διδαχτοῦμε ἀπό ὅλα αὐτά, ἀδελφοί. Ἄν ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀντιμετώπισε τόση ἀχαριστία καί περιφρόνηση, πόσο μᾶλλον ἐμεῖς εἶναι πιθανό νά ἀντιμετωπίσουμε τέτοιου εἴδους πειρασμούς; Νά μᾶς δείξουν δηλαδή ἀχαριστία, νά μᾶς ἀδικήσουν καί νά μᾶς ἀπορρίψουν ἀκόμη καί ἄνθρωποι πού τούς εὐεργετήσαμε ̇ κάποτε, ἀκόμα καί συγγενικά μας πρόσωπα καί πολύ ἀγαπητά. Εἶναι πολύ μεγάλος πειρασμός αὐτός καί δύσκολος ὁ ἀγώνας. Πρέπει, ὅμως, καί ἐμεῖς, ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος, νά μάθουμε νά σηκώνουμε τέτοιους μεγάλους σταυρούς, ὅταν τούς ἐπιτρέψει ὁ Θεός, χωρίς γογγυσμούς καί πικρίες ἀλλά μέ ὑπομονή καί ταπείνωση.

Στή συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος τεκμηριώνει μέ χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς τό δικαίωμα τῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου νά τρέφονται ἀπό τίς προσφορές τῶν πιστῶν. Γράφει: Αὐτά πού σᾶς λέω μήπως δέν τά γράφει καί ὁ Νόμος; Εἶναι γραμμένο στό Μωσαϊκό Νόμο δέν θά κλείσεις μέ φίμωτρο τό στόμα τοῦ βοδιοῦ πού ἁλωνίζει. Μήπως γιά τά βόδια νοιάζεται ὁ Θεός; Γιά μᾶς τά λέει! Διότι γιά μᾶς τούς πνευματικούς ἐργάτες ἔχει γραφεῖ ὅτι ὁ γεωργός ὀφείλει νά καλλιεργεῖ τή γῆ μέ τήν ἐλπίδα νά ἀπολαύσει τή σοδειά. Κι ἐκεῖνος πού ἁλωνίζει πρέπει νά ἀπολαύσει καί τόν καρπό πού μέ ἐλπίδα περιμένει νά ἀποκτήσει.

Ἔτσι καί ἐμεῖς, συνεχίζει ὁ θεῖος Παῦλος, ὑπήρξαμε ἀνάμεσά σας πνευματικοί καλλιεργητές. Ἐάν, λοιπόν, ἐμεῖς σπείραμε στίς καρδιές σας τόν πνευματικό σπόρο τῆς ἀλήθειας καί σᾶς μεταδώσαμε πνευματικά χαρίσματα, σᾶς φαίνεται πολύ, ἄν θερίσουμε κάποια ὑλικά ἀγαθά σας; Κι ἄν ἄλλοι χρησιμοποιοῦν τό δικαίωμα πού τούς δίνει ὁ Νόμος, δέν δικαιούμαστε νά τό κάνουμε αὐτό πολύ περισσότερο καί ἐμεῖς; Ἐμεῖς, ὅμως, δέν κάνουμε χρήση τῶν δικαιωμάτων μας αὐτῶν. Ἀλλά ὑποφέρουμε κάθε εἴδους στερήσεις, γιά νά μή βάλουμε τό παραμικρό ἐμπόδιο στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου.

Προκαλεῖ ἰδιαίτερη ἐντύπωση τό γεγονός ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐνῶ τεκμηριώνει τό δικαίωμα τῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου στίς προσφορές τῶν πιστῶν, στή συνέχεια τονίζει ὅτι ὁ ἴδιος δέν ἔκανε ποτέ χρήση τοῦ δικαιώματός του. Ἐνῶ εἶχε κάθε δικαίωμα νά δέχεται τήν τροφή του ἀπό τούς πιστούς πού θά τόν φιλοξενοῦσαν, σύμφωνα μέ τήν ὁδηγία τοῦ Κυρίου, αὐτός γιά νά ὠφελήσει περισσότερο τούς πιστούς δέν ἐπιβάρυνε κανέναν, ἀλλά ἐργαζόταν μέ τά δικά του χέρια. Προτίμησε νά ζεῖ μέσα σέ στερήσεις καί ἀνέχεια, καί ὑπέφερε συχνά ἀπό πείνα, δίψα καί γυμνότητα προκειμένου νά μήν ἐπιβαρύνει κανένα.

 Μέ τή στάση του αὐτή ὁ ἅγιος Ἀπόστολος μᾶς δίνει ἕνα πολύ μεγάλο μάθημα. Οἱ ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου ἀλλά καί γενικότερα ὅλοι οἱ πιστοί θά πρέπει νά ζοῦμε μιά ζωή μετρημένη καί φτωχική, συνετή καί ἁπλή. Νά μήν ἐπιδιώκουμε μέ πλεονεξία τά ὑλικά ἀγαθά, ἀλλά νά ζοῦμε μέ λιτότητα, ἀκόμη καί ὅταν μποροῦμε νά ζήσουμε μέ ἀνέσεις καί πλούτη. Αὐτό εἶναι τό φρόνημα καί τό βίωμα ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Βίωμα ἀσκήσεως καί μετρημένης ζωῆς. Ἄς τούς μιμηθοῦμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς. Μιά ἁπλή καί μετρημένη ζωή ἔχει νά προσφέρει μεγάλη πνευματική οἰκοδομή καί ἀνυπολόγστα πνευματικά ἀγαθά καί σέ μᾶς καί στούς γύρω μας.