Κυριακή 12Ἰανουαρίου 2020 (ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ) (Ματθ. δ’ 12-17)

«Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».

Αὐτά τά λόγια ἀποτελοῦν,ἀδελφοί, τό πρῶτο κήρυγμα πού ἔκανε ὁ Κύριός μας μετά τό βάπτισμά του στόν Ἰορδάνη ποταμό. Μετανοεῖτε, γιατί πλησίασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Κήρυγμα πολύ ἀναγκαῖο γιά ἕναν λαό «καθήμενον ἐν σκότει», «ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου». Ἐάν ὅμως τό κήρυγμα τῆς μετανοίας χρειαζόταν τότε, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι χρειάζεται τό ἴδιο καί σήμερα. Ἡ φωνή τοῦ Κυρίου μας χρειάζεται νά ἀκουστεῖ τό ἴδιο δυνατή καί ἀφυπνιστική καί στίς δικές μας μέρες. Χρειαζόμαστε καί σήμερα, ἀδελφοί,τήν μετάνοια. Γιατί ἄραγε;        Χρειάζεται καί σήμερα νά μετανοήσουμε, γιατί καί στίς μέρες μας ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν Θεό καί τόν νόμο του. Ζοῦμε ζωή ξένη καί ἀντίθετη πρός τό ἅγιο θέλημα τοῦ Κυρίου μας. Βλέπουμε γύρω μας ἀδικίες, ἀπάτες, ληστεῖες, φόνους καί ἐγκλήματα. Πληροφορούμαστε γιά ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐκτρώσεις κάθε χρόνο. Ἀκοῦμε ὕβρεις, αἰσχρολογίες καί βλασφημίες. Ἀντικρίζουμε πράξεις μίσους καί βίας. Βλέπουμε τούς νέους νά παρασύρονται στά ναρκωτικάκαί νά καταστρέφονται. Ἄλλους νά ἀρνοῦνται τήν χριστιανική μας πίστη,νά παρουσιάζονται ὡς ἄθεοι,νά πολεμοῦν τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του. Νά συκοφαντοῦν καί νά ἐξευτελίζουν τόν ἱερό μας Κλῆρο.  Νά βεβηλώνουν εἰκόνες καί ναούς. Ἄλλουςνά παρασύρονται καί νά γίνονται χιλιαστές καί προτεστάντες, ὀπαδοί ἀνατολικῶν θρησκειῶν, προδότες τῆς ἀληθινῆς πίστεως. Δέν ἔχουμε λοιπόν ἀνάγκη μετανοίας ὕστερα ἀπό ὅλα αὐτά; Καί δέν μοιάζουμε καί ἐμεῖς σήμερα πρός «λαόν καθήμενον ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου» πνευματικοῦ;

Βεβαίως δέν ἔχουν φτάσει ὅλοι  σέ αὐτό τό κατάντημα. Ἀλλά ποιός μπορεῖ νά πεῖ ὅτι δέν ἔχει ἁμαρτίες καί δέν εἶναι ἔνοχος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; Εἴμαστε μήπως ἀπαλλαγμένοι ἀπό τό ψέμα; Ἤ ἀπό τή φιλαργυρία ἤ ἀπό ἔχθρες καί θυμούς; Ἤ ἀπό κοσμικές ἐκδηλώσεις, ξένες πρός τό χριστιανικό πνεῦμα; Δείχνουμε ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, στίς ἀσθένειες καί τούς θανάτους; Προσευχόμαστε ὅσο πρέπει; Ἐκκλησιαζόμαστε τακτικά τίς Κυριακές; Ἔχουμε ἀγάπη πλούσια καί εἰλικρινῆ; Ὤ,ἀδελφοί! «Πολλά πταίομεν ἅπαντες». Εἴμαστε ὅλοι ἁμαρτωλοί. Πρέπει νά τό καταλάβουμε αὐτό καλά. Νά τό πιστέψουμε. Διότι ἔτσι θά καταλάβουμε ὅτι ἔχουμε καί σήμερα ἀνάγκη ἀπό μετάνοια. Ἔτσι θά βρεῖ ἀπήχηση καί στίς δικές μας ψυχές τό κήρυγμα καί ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας. «Μετανοεῖτε! »

Ὑπάρχει ὅμως καί ἄλλος λόγος, γιά τόν ὁποῖο τό ζήτημα τῆς μετανοίας μας εἶναι ἐπεῖγον καί ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἰδιαιτέρως  χρήσιμος καί γιά ἐμᾶς. Εἶναι ἐκεῖνος τόν ὁποῖο τόνισε ὁ Κύριος: «Ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Πλησίασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Μετά τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, μετά τόν θάνατο, τήν ἀνάσταση καί τήν ἀνάληψή του στούς οὐρανούς δέν περιμένουμε τίποτε ἄλλο παρά τή Δευτέρα του Παρουσία καί τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Καί αὐτά δέν εἶναι μακριά μας. Ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἤ ὅτε ἐπιστεύσαμεν» (Ρωμ.ιγ΄11). Διότι καί ἄν δέν γίνει στίς μέρες μας ἡ δευτέρα Παρουσία, μεταβαίνουμε στήν ἄλλη ζωή μέ τόν θάνατό μας. Καί εἶναι γεγονός ὅτι κάθε μέρα πού περνᾶ μᾶς φέρνει πιό κοντά στόν θάνατο. Καί πιό κοντά στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἤ στήν αἰώνια κόλαση. Καί ἔρχεται ἡ μέρα τοῦ θανάτου μας «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί». Κρυφά καί ξαφνικά, ἐνῶ δέν τό περιμένουμε. Ἐνῶ  ἴσως φανταζόμαστε ὅτι ὅλα εἶναι καλά, εἰρηνικά καί ἀσφαλῆ. Καί ὑπάρχει ὁ κύνδυνος νά βρεθοῦμε ξαφνικά μπροστά της ἀπροετοίμαστοι, μέ τήν ψυχή μολυσμένη καί ἀκάθαρτη, καί νά χωριστοῦμε ἀπό τόν Θεό. Γι΄αὐτό χρειάζεται νά εἴμαστε μετανοημένοι. Γι΄αὐτό χρειάζεται νά μετανοοῦμε καθημερινά γιά τίς ἁμαρτίες μας καί νά ζητοῦμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Βλέπετε ὁ Κύριος δέν εἶπε «μετανοήσατε» μία φορά, ἀλλά «μετανοεῖτε», δηλαδή συνεχῶς νά μετανοεῖτε, καθημερινά, καί νά διορθώνετε τόν ἑαυτό σας καί τίς ἁμαρτίες σας μέ τή μετάνοια. Μόνο ἔτσι θά κερδίσετε τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὅποτε καί ἄν ἔρθει.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι,ὅταν ἡ ψυχή μετανοεῖ γιά τίς ἁμαρτίες της, ὀδηγεῖται στήν ἐξομολόγηση καί ἔτσι καθαρίζεται. Καί στή συνέχεια ἀγωνίζεται ὅσο μπορεῖ περισσότερο. Μιά τέτοια  ἡ ψυχή θά κερδίσει ὁπωσδήποτε τήν οὐράνια βασιλεία καί μακαριότητα. Καί θά εἶναι ἕτοιμηκάθε στιγμή, νά ὑποδεχτεῖ τόν Κύριο, εἴτε ἔρθει σέ αὐτήνμέσω τοῦ θανάτου εἴτε μέ τή φοβερά Δευτέρα Παρουσία του. Ἡ μετανοημένη ψυχή θά ἀκούσει τή χαρμόσυνη φωνή τοῦ Χριστοῦ «εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου»! Καί θά μπεῖ στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, γιά νά ζήσει αἰώνια εὐτυχισμένη κοντά στόν Κύριο καί Θεό μας, μαζί μέ ὅλες τίς  ἄλλες ψυχές πού μέ τήν μετάνοια καθαρίστηκαν καί ἔγιναν ἄξιες τῆς καθαρότητας τοῦ οὐρανοῦ!