Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019 (ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ) (Β΄ Τιμ. γ΄10-15)

Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς εἰσάγει στό ἱερό Τριώδιο, τήν  πύλη τῆς μετανοίας καί σωτηρίας μας, ὅπως ὀνομάζεται. Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας μᾶς προτείνει δύο ὁδηγούς στήν  ἀνηφορική πορεία μας πρός τόν οὐρανό. Ὁ πρῶτος ὁδηγός εἶναι τό παράδειγμα τῶν πνευματικῶν μας πατέρων καί ἁγίων.  Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ζητᾶἀπό τόν μαθητή του Τιμόθεο νά μιμηθεῖτό παράδειγμα τῆς δικῆς του ζωῆς.-Ἐσύ, Τιμόθεε, τοῦ λέει, μέ γνώρισες, εἶδες ἀπό κοντά καί τή διδασκαλία μου καί τή συμπεριφορά μου. Τόσα χρόνια κοντά μου εἶδες ὅτι ἡ ζωή μου ἦταν σύμφωνη μέ τήδιδασκαλία μου. Γι’ αὐτό, λοιπόν, μεῖνε σταθερός σέ ὅσα ἔμαθες ἀπό ἐμένα, ἐπειδή ἀκριβῶς γνωρίζεις ἀπό ποιόν δάσκαλο τά ἔμαθες.

Αὐτή ἡ προτροπή τοῦ θεόπτου  Παύλου μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά δοῦμε πόσο μεγάλη σημασία ἔχει γιά τή ζωή ὅλων μας τό παράδειγμα καί ἡ ἐμπειρία τῶν πνευματικῶν μας πατέρων, καί πολύ περισσότερο τῶν ἁγίων διδασκάλων μας. Οἱ πνευματικοί μας πατέρες καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι τά πρόσωπα πού ἔβαλε ὁ Θεός στή ζωή μας νά μᾶς ὁδηγοῦν στό δρόμο πρός τόν οὐρανό μέ τόν λόγο τους καί πολύ περισσότερο μέ τή ζωή τους. Ὅλοι αὐτοί στέκονται δίπλα μας σάν μεγαλύτεροι ἀδελφοί καί μᾶς δίνουν τό χέρι, γιά νά προχωρήσουμε μαζί τους στό δρόμο πρός τήν ἁγιότητα. Διψώντας οἱ ἴδιοι ἀκόρεστα γιά τό ὕδωρ τό ζῶν, μᾶς μεταδίδουν τήν πνευματική τους δίψα καί τήν ἀγάπη τους γιά τό Θεό.  Ἐπειδή ἡ  ζωή τους εἶναι «ἐπιστολή Χριστοῦ», δηλαδή ἡ φανέρωση τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ στήν ἐποχή μας, μᾶς ἀποκαλύπτουν καί μᾶς κατευθύνουν οὐσιαστικά στόν ἴδιο τόν Χριστό.  Ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔτσι καί οἱ πνευματικοί μας διδάσκαλοι μέ τό παράδειγμά τους εἶναι σάν νά μᾶς λένε: «Στήν ἐποχή μας, στό περιβάλλον μας, σέ δύσκολες συνθῆκες καί καταστάσεις ἀγωνιστήκαμε καί νικήσαμε. Λοιπόν ἀγωνιστεῖτε κι ἐσεῖς, καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ θά νικήσετε.»

Ἰδιαιτέρως στά δύσκολα καί ἀλλοπρόσαλλα χρόνια τῶν κακῶν προτύπων τῆς ἐποχῆς μας, οἱ πιστοί ἔχουμε τούς φωτεινούς ὁδοδεῖκτες, τούς ἁγίους μας. Ἀντί λοιπόν νά παρασυρόμαστε ἀπό τή ματαιότητα, νά στρέφουμε τό νοῦ μας στήν ἀκτινοβόλο ἀρετή τους. Στήν Ἑλλάδα μας σήμερα τό κακό συνεχῶς ἐξαπλώνεται,  ὁ ἕνας ἐπηρεάζει τόν ἄλλον καί πηγαίνουμεἀπό τό κακό στό χειρότερο. Γι’ αὐτό ὅλοι οἱ πιστοί ἔχουμε χρέος νά συγκρίνουμε τόν ἑαυτό μας ὄχι μέ τούς μετρίους ἀλλά μέ τούς ἁγίους. Νά βλέπουμε τίς ἀρετές τους καί νά τίς ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας. Στό στάδιο τῆς ζωῆς, καθώς τρέχουμε γιά τόν οὐράνιο προορισμό μας, ἄς μή παρατηροῦμε ποῦ βρίσκονται οἱ τελευταῖοι, ἀλλά ποῦ βρίσκονται οἱ πρῶτοι, οἱ ὁδηγοί μας, οἱ πρωταθλητές, οἱ ἅγιοι.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει κι ἕνα δεύτερο πνευματικό ἐφόδιο στόνμαθητή του Τιμόθεο, πού εἶναι τά ἱερά γράμματα, ἡ Ἁγία Γραφή. Τά ἱερά γράμματα τά μελετοῦσε ὁ Τιμόθεος ἀπό μικρό παιδί, τά ἄκουγε ἀπό βρέφος ἀπό τή μητέρα του Εὐνίκη καί τή γιαγιά του Λωΐδα, εἶχε διαποτισθεῖ ἡ ψυχή του ἀπό αὐτά. Ὑπῆρχε μάλιστα τότε ἡ συνήθεια στά μικρά παιδιά  νά ἀπομνημονεύουν χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπό τήν ἡλικία τῶν πέντε ἐτῶν. Διότι κατά τήν ἡλικία αὐτή ἐντυπώνονται οἱ θεῖες ἀλήθειες βαθιά μέσα στό νοῦ καί τήν καρδιά τῶν παιδιῶν. Αὐτά τά ἱερά γράμματα ἀποτέλεσαν βασικότατο ἐφόδιο γιά τήν πνευματική ὡρίμανση τοῦ Τιμόθεου. Αὐτά τά ἱερά γράμματα  σέ κάθε ἐποχή ἀποτελοῦν ἐφόδιο βασικό πίστεως καί ζωῆς γιά κάθε πιστό. Εἶναι γράμματα θεῖα πού διαβιβάστηκαν σ᾽ ἐμᾶς ἀπό ἁγίους ἄνδρες, γιά νά μᾶς γνωρίσουν ποιός εἶναι ὁ Θεός καί ποιοί πρέπει νά εἴμαστε ἐμεῖς. Εἶναι ὁ ἀλάθητος ὁδηγός μας γιά τή σωτηρία μας, γιατί μεταγγίζουν στήν  ψυχή μας τίς θεῖες ἀλήθειες καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἐμεῖς τό ἔχουμε, ἄραγε, ἐκτιμήσει τό δῶρο αὐτό;  Μελετοῦμε καθημερινά τήν Ἁγία Γραφή μέ πίστη καί  εὐλάβεια;  Μέ τή συναίσθηση ὅτι μᾶς μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός;  Μαθαίνουμε στά παιδιά μας καί στά ἐγγόνια μας νά τήν μελετοῦν καθημερινά, νά ἀποστηθίζουν μερικά χωρία της, νά θησαυρίζουν στήν ψυχή τους οὐράνιους θησαυρούς; Εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή τό πρῶτο βιβλίο στό σπίτι μας  καί στήν καρδιά μας; Ἐάν ὑστεροῦμε, ἄς κάνουμε ἕνα νέο ξεκίνημα, ἰδιαιτέρως τώρα στήν ἀρχή τοῦ Τριωδίου. Ξεκίνημα σταθερό, ἀλλά καί ἀγώνισμα καθημερινό. Κάθε ἡμέρα νά μελετοῦμε μία σελίδα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή. Μέ τή διάθεση νά ἀκοῦμε ὅ,τι ὁ ἴδιος ὁ Θεός μέσα ἀπό τό ἱερό του Εὐαγγέλιο καθημερινά μᾶς ζητᾶ, καί νά τό ἐφαρμόζουμε. Γιά νά γίνει καί ἡ δική μας προκοπή φανερή «ἐν πᾶσι».