Κυριακή 24 Ἰουνίου 2018 (ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ) (Λκ. α΄ 1-25, 57-68, 76, 80)

Τό ἱερό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς αὐτῆς ἀναφέρεται στό μεγάλο γεγονός τοῦ Γενεθλίου τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, πού ἑορτάζεται σήμερα. Μᾶς παρουσιάζει τούς δύο γέροντες γονεῖς τοῦ Ἰωάννου, τόν ἱερέα Ζαχαρία καί τήν γυναίκα του Ἐλισάβετ, πού ἦταν ἐνάρετοι, δίκαιοι καί ἄμεμπτοι, δέν εἶχαν ὅμως παιδί, διότι ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στεῖρα.

 Κάποια ἡμέρα ὁ Ζαχαρίας, καθώς εἰσῆλθε στό Ναό τοῦ Σολομῶντος, γιά νά θυμιάσει στό θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων, ἀντίκρυσε φοβισμένος τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ νά τοῦ λέει: - Μή φοβᾶσαι, Ζαχαρία, διότι εἰσακούστηκε ἡ δέησή σου. Θά ἀποκτήσεις υἱό καί θά τόν ὀνομάσεις Ἰωάννη. Αὐτή ἡ γέννηση θά φέρει μεγάλη χαρά σέ σένα καί σέ λαό πολύ. Διότι ὁ Ἰωάννης θά ἀναδειχθεῖ μεγάλος ἄνθρωπος, θά ἔχει «ἐκ κοιλίας μητρός» πλούσια τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί θά ὁδηγήσει σέ μετάνοια πολλούς Ἰουδαίους. Θά προπορευθεῖ ἀπό τό Μεσσία, προικισμένος μέ τό προφητικό χάρισμα καί τήν παρρησία τοῦ προφήτου Ἠλιού.

 Ὁ Ζαχαρίας ἀπορεῖ: -Μέ ποιό σημεῖο θά βεβαιωθῶ γι’ αὐτά; Διότι ἐγώ καί ἡ γυναίκα μου εἴμαστε ἡλικιωμένοι. Καί ὁ ἄγγελος ἀποκρίνεται: Τό σημεῖο πού ζητᾶς εἶναι ὅτι θά μείνεις ἄλαλος, μέχρι νά γίνουν ὅλα αὐτά. Διότι ὁ Θεός μέ ἀπέστειλε νά σοῦ ἀναγγείλω τό μεγάλο καί χαρμόσυνο αὐτό γεγονός.

          Τό εὐαγγέλιο πού εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ δέν ἀποτελεῖ κάτι πού ἀφορᾶ μόνο τούς γονεῖς τοῦ Προδρόμου, ἀλλά ἀποτελεῖ γεγονός κοσμοϊστορικῆς σημασίας. Τήν συγκλονιστική αὐτή ὥρα μέσα στό Ναό τοῦ Σολομῶντος ἀκούγεται τό πρῶτο οὐράνιο μήνυμα τῆς λυτρώσεως καί ἐλπίδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἶναι ἡ ὥρα πού ἀνατέλλει ἡ νέα ἐποχή, ἡ ἐποχή τῆς χάριτος. Ἀναγγέλλεται ἡ γέννηση τοῦ τελευταίου ἀστέρος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού προμηνύει τήν ἀνατολή τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ ὥρα πού ὁ Θεός ἀρχίζει νά πραγματοποιεῖ τό προαιώνιο σχέδιο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.

          Διότι ὁ Ἰωάννης ἀποτελεῖ τό προμήνυμα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσία. Γεννήθηκε πρίν ἀπό τό Μεσσία καί προετοίμασε τό ἔδαφος γιά τόν ἐρχομό του. Βάδισε πάνω στή γῆ καί κάλεσε σέ μετάνοια τούς ἀνθρώπους πρίν ἀπό αὐτόν, καί κατέβηκε στόν Ἅδη καί κήρυξε στούς κεκοιμημένους πρίν ἀπό τό Χριστό. Ὅπως λέει ὀ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ Ἰωάννης ὑπῆρξε τό «ἄνθος πού στόλισε τήν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, φύτρωσε καί ἄνθισε στό μεσοδιάστημα τοῦ Νόμου καί τῆς Χάριτος. Προέτρεξε ὁ στρατιώτης κηρύττοντας τόν ἐρχομό τοῦ βασιλιᾶ ὅλης τῆς κτίσεως». Ἡ γέννηση λοιπόν τοῦ Ἰωάννου εἶναι ἡ ἀφετηρία καί ἡ προαναγγελία τῆς λυτρώσεώς μας.

          Καί ἦρθε ἡ μεγάλη ὥρα, ἡ ὥρα τῆς γεννήσεως τοῦ μεγάλου Προφήτου. Γιά νά τοῦ δοθεῖ τήν ὀγδόη ἡμέρα τό ὄνομα, πού ὁ Θεός ὅρισε, «Ἰωάννης». Οἱ συγγενεῖς ἀποροῦν γιά τό ὄνομα αὐτό. Καί ὁ Ζαχαρίας ἐπιβεβαιώνει τή βουλή τοῦ Θεοῦ γράφοντας «Ἰωάννης εἶναι τό ὄνομά του». Καί ἀμέσως λύνεται ἡ γλώσσα του καί μέ ἄπειρη εὐγνωμοσύνη δοξάζει τό Θεό γιά τό μεγάλο αὐτό δῶρο πού τοῦ χάρισε, τόν Ἰωάννη.

Τό ὄνομα Ἰωάννης σημαίνει δῶρο Θεοῦ. Καί ἦταν πράγματι ὁ Ἰωάννης, τό μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ μέχρι τότε γιά τοῦς γονεῖς του ἀλλά γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Μᾶς δώρισε ὁ Θεός τόν μεγαλύτερο ἄνδρα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Αὐτόν πού γεννήθηκε μετά ἀπό πολλές προσευχές καί μεγάλωσε μέσα σέ ἀδιάλειπτες δεήσεις. Αὐτόν πού ἀνατράφηκε μέσα στίς ἐρήμους καί τίς στερήσεις, κατευθυνόμενος ἀπό τό προστατευτικό χέρι τοῦ Κυρίου. Τόν κοσμημένο μέ ἔξοχες ἀρετές ἀρχηγό τῶν ἀσκητῶν, τόν ἔνσαρκο ἄγγελο καί οὐράνιο ἄνθρωπο. Αὐτόν πού ἔζησε τήν ἁγιότητα σέ ὕψιστο βαθμό, ὥστε νά μπορέσει νά ὑπηρετήσει τό σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτόν πού κήρυττε πρῶτα μέ τή ζωή του καί κατόπιν μέ τόν λόγο του.

          Διότι ὁ Ἰωάννης ἀκτινοβολοῦσε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἦταν πλημμυρισμένος μέ ἀναρίθμητα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἦταν τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀλλάξει ὁ Θεός τήν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ κήρυκας τῆς μετανοίας καί τῆς ἐπιστροφῆς τῆς δικαιοσύνης καί τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

          Ἄς εὐχαριστοῦμε λοιπόν τόν ἅγιο Θεό γιά τό μεγάλο του αὐτό δῶρο σ’ἐμᾶς καί σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, τόν Ἰωάννη. Καί ἄς παρακαλοῦμε τόν ἅγιο Πρόδρομο καί Βαπτιστή τοῦ Κυρίου νά πρεσβεύει στό θρόνο τῆς Χάριτος καί γιά μᾶς, ὥστε νά ζοῦμε μέ μετάνοια καί ἄσκηση, μέ ἀρετή καί ἁγιότητα βίου. Γιά νά γίνει σέ κάποιο μικρό βαθμό καί ἡ δική μας ζωή προδρομική γιά τούς γύρω μας, νά δείχνει στούς γύρω μας τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.