ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2010
Π Α Υ Λ Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Θεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δράμας
πρός
τόν εὐαγῆ Ἱερόν Κλῆρον καί τούς εὐσεβεῖς καί εὐλογημένους χριστιανούς τῆς μαρτυρικῆς Ἐπαρχίας ταύτης, εὐχήν καί εὐλογίαν παρά τοῦ τεχθέντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Χαρμόσυνον τό λυτρωτικόν μήνυμα, τό ἐκχυθέν ἀπό τῶν χειλέων τῶν ἁγίων ἀγγέλων πρός τόν κόσμον. Μήνυμα τοῦ Οὐρανοῦ πρός τήν Γῆν. «Ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος». (Λουκ. β΄ 10-11).
Ὁ καθήμενος ἐπί τῶν Χερουβείμ σήμερον εὑρίσκεται ὡς βρέφος ἐπάνω εἰς τήν γῆν. Αὐτός πού εἶναι ἀθέατος ἀπό τά ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ, ἔγινε σάρκα καί ὁρᾶται αἰσθητῶς ἀπό τούς ἀνθρωπίνους ὀφθαλμούς.
«Ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ». Ὁ μοναδικός αἰώνιος Σωτήρ, ὁ ὁποῖος ἔφερε τήν ἀληθινήν Σωτηρίαν, τήν αἰωνίαν λύτρωσιν, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας γεννηθείς καί ἐπί τοῦ σταυροῦ προσηλωθείς παραμένει, λίθος ἀκρογωνιαῖος, σημεῖον ἀντιλεγόμενον, προσφέρων εἰς τήν ἀνθρωπότητα τό πανάγιον Σῶμα Του καί τό ζωήρυτον Αἷμα Του λύτρωσιν καί σωτηρίαν, ζωήν καί ἀνάστασιν εἰς πάντα ἄνθρωπον.
Σήμερον ἐτέχθη ὁ Σωτήρ, ὁ ἄρχων τῆς εἰρήνης, ὁ εἰρηνοποιός τῶν ψυχῶν καί τῶν οἴκων ἐκείνων, τῶν ἀπεκδεχομένων τήν πνευματικήν βασιλείαν Του.
Σήμερον ἐτέχθη ὁ Σωτήρ τῶν τυραννουμένων ἀπό τόν διάβολον, ἀπό τήν φρίκην τοῦ θανάτου, διά νά καταργήσῃ τόν θάνατον, διά νά καταπατήσῃ τόν διάβολον.
Σήμερον ἐτέχθη ὁ Σωτήρ τῶν ἀπεγνωσμένων καί τῶν τεθλιμμένων, διά νά λυτρώσῃ ἀπό τήν ἀπογοήτευσιν καί τήν θλῖψιν.
«Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου εἶδε φῶς μέγα». Ὁ δεδουλωμένος τῇ ἁμαρτίᾳ καί τῷ μισοκάλῳ δαίμονι κόσμος, τοῦ Σωτῆρος ἐλθόντος ἐλυτρώθη, ὁ κεκλεισμένος Παράδεισος ἤνοιξεν. Ὁ Γεννηθείς «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου» ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, Σωτήρ, ἔθεσεν εἰς τήν διάθεσιν τοῦ ἀνθρώπου ὅλα τά μέσα διά οἰκοδόμησιν ζωῆς κατά Θεόν.
Οὐδέν παρέλειψε διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν καί ἀναμένει....
Εἰς τό κρίσιμον ἐρώτημα, ἐάν πράγματι ἐπωφελήθη ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν προσφερθεῖσαν σωτηρίαν, τήν ἀπάντησιν δίδει ἡ ἱστορία καί τό νεφελῶδες παρόν. Ἀμφότερα παρέχουν τήν θλιβεράν μαρτυρίαν ὅτι ὁ Σωτήρ περιεφρονήθη καί περιφρονεῖται. Ὁ ἐντός εἰσαγωγικῶν καλούμενος χριστιανικός κόσμος ζεῖ καί πολιτεύεται κατά τρόπον εἰδωλολατρικόν. Μικρά μόνον μερίς ζεῖ καί πολιτεύεται κατά τό θεῖον θέλημα. Ἠχοῦν χαρμοσύνως τά σήμαντρα τῶν Χριστουγέννων, ὅμως αἱ καρδίαι συνέχονται ἀπό τό καταθλιπτικόν παρόν, ἀπό τήν σκληράν πραγματικότητα. Κύμβαλα πολέμων ἠχοῦν, ἀναταραχαί, ἀναστατώσεις, διαθέσεις ἀλληλοεξοντώσεως σημειώνονται καθημερινῶς. Ἐπιδρομαί καί λεηλασίαι ἀκόμη καί τάφων. Ἀνηθικότητες καί ἀσέλγειαι ἀνατριχιαστικαί. Πέραν ὅλων αὐτῶν, τήν Πατρίδα μας, τήν χώραν τῶν μαρτύρων καί τῶν ἡρῴων σκιάζει ἡ οἰκονομική ὑποδούλωσις καί ὁ φόβος τῆς οἰκονομικῆς καταρρεύσεώς της. Διά μίαν ἀκόμη φοράν, κάτω ἀπό τά φῶτα τοῦ ἑορταστικοῦ διακόσμου τῶν Χριστουγέννων θά ψαλοῦν οἱ παναρμόνιοι ὕμνοι τῆς μεγάλης ἑορτῆς, χωρίς ὅμως ν’ ἀγγίζουν τό σκοτεινόν σπήλαιον τῶν ἀνθρωπίνων καρδιῶν.
Διά μίαν ἀκόμη φοράν θά παραμείνουν οἱ ἄνθρωποι ἀσυγκίνητοι ἀπό τήν θυσίαν, τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ, γεμᾶτοι ἔπαρσιν, σκότος, ὀργήν καί κακότητα, ἐστερημένοι ὁμονοίας, ἑνότητος, συγχωρητικότητος, εἰρήνης, θύματα μιᾶς ἐποχῆς σκληρᾶς, ἀνειρηνεύτου, παραβατικῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἀδελφοί μου.
Γνωρίσματα ἀποκλειστικά τῆς ἰδιότητος τοῦ Χριστιανοῦ ἀποτελοῦν ἡ εἰρήνη, ἡ ἑνότης, ἡ συγχωρητικότης, ἡ ἀνιδιοτελής
ἀγάπη.
Ἄς ἐκζητήσωμεν συντετριμμένοι τόν τῆς Μεγάλης Βουλῆς τοῦ Θεοῦ Ἄγγελον, τόν παρέχοντα τήν εἰρήνην, νά φωτίσῃ τό ἐν ἡμῖν σκότος, νά καταυγάσῃ τήν διάνοιαν ἡμῶν μέ τό πνεῦμα Του τό παράκλητον, τό εὐθές, τό ἡγεμονικόν, τό ἀγαθόν καί νά στερεώσῃ τάς χεῖρας ἡμῶν εἰς τήν ἐπιτέλεσιν τοῦ ἀγαθοῦ καί νά κατευθύνῃ τούς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδόν εἰρήνης.
Εἶναι καιρός νά κατανοήσωμεν ὅτι «ὅπου ζῆλος καί ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καί πᾶν φαῦλον πρᾶγμα». (Ἰακώβ, 3, 16). Καί ὅπου συμφωνία, εἰρήνη, ὁμόνοια, ἐκεῖ ὁ Χριστός.
Ἄς εἰρηνεύωμεν, ἀδελφοί, πρός τόν Θεόν τά εὐάρεστα Αὐτῷ ποιοῦντες, σωφρονοῦντες, ἀληθεύοντες, δικαιοπραγοῦντες.
Ἄς εἰρηνεύωμεν πρός τούς ἑαυτούς μας ὑποτάσσοντας τήν σάρκα εἰς τό πνεῦμα προτιμῶντες τήν κατά συνείδησιν πολιτείαν.
Ἄς εἰρηνεύωμεν πρός ἀλλήλους «ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καί χαριζόμενοι, καθώς καί ὁ Χριστός ἐχαρίσατο ὑμῖν». (Κολασ. 3,13).
Ἄς εἰρηνεύωμεν φυλάττοντες τήν εἰρήνην, τήν ὁποίαν ὡς κληρονομίαν ἐλάβομεν παρά τοῦ τεχθέντος Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποιοῦντες τά εὐάρεστα Αὐτῷ.
Εἴθε, ἐν εἰρήνῃ, τοῦ Κυρίου δεόμενοι, νά λαμβάνωμεν καθ’ ἅπαντα τόν βίον μας τά ἐκ τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ πηγάσαντα δωρήματα, ἀπεκδεχόμενοι τήν παρεχομένην λύτρωσιν ἐκ τῆς φθορᾶς καί ἐκζητοῦντες τήν ἀπόλαυσιν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ὡς τέκνα τοῦ οὐρανίου Πατρός, ᾧ ἡ δόξα καί τό Κράτος εἰς τούς αἰῶνας. ΑΜΗΝ.
Διάπυρος πρός τόν ἐν τῷ Θεοδέγμονι Σπηλαίῳ
τεχθέντα Κύριον εὐχέτης πάντων ὑμῶν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΡΑΜΑΣ ΠΑΥΛΟΣ.