ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ

« Τό χρονικό μιᾶς μεγάλης διαδρομῆς, τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ Κώδικα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης μέ ἀριθμό: «1424». Ἕνα ἱστορικό γεγονός γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Δράμας καί τό λαό της ».

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ι. ΤΣΙΑΝΙΚΛΙΔΗ

Δρος Θ – Νομικοῦ

1.         ΓΕΝΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ : «1424»  

 Τό πάγιο αἴτημα τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Δράμας (ἐφεξῆς, Ἱ.Μ.Δ.), γιά τήν ἐπιστροφή τῶν συλληθέντων κειμηλείων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης ( ἐφεξῆς, Ἱ.Μ.Ε.) ἀπό τούς Βουλγάρους τό 1917, ἐπανέρχεται μετά ἀπό ἀρκετές δεκαετίες στό ἐκκλησιαστικό καί πολιτικό προσκήνιο καί παίρνει σάρκα καί ὀστᾶ, χάρη στίς ἄοκνες προσπάθειες τοῦ μαχητικοῦ καί ρέκτη μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου.

Ἕναναἰῶναπρίν, κατάτήνπερίοδοτῆςβουλγαρικῆςΚατοχῆςτήν 27^ηνΜαρτίου 1917 βούλγαροιστρατιῶτεςμέἀρχηγότόνκομιτατζῆΠανίτσακαίτόνἀρχαιολόγο- δημοσιογράφοΒλαδίμηροΣίς, αὐστριακῆςκαταγωγῆς¹, στίς 2 τόμεσημέρι, εἰσέβαλανστήμονήκαισυνέλαβανκαίκακοποίησαντούςμοναχούς, μέσκοπότήλεηλασία. Στή συνέχεια, σέ διάστημα τεσσάρων ὡρῶν, ἀφοῦ ἅρπαξαν μέ ὀργανωμένο σχέδιο  ὅλη τήν κινητή περιουσία χρήματα, ἀγροτικά προϊόντα, ζῶα,  κ.ἄ., καθώς καί τή βιβλιοθήκη, ἡ ὁποία ἀποτελοῦνταν ἀπό χειρόγραφα, κῶδικες, βιβλία, ἐκκλησιαστικά κειμήλια, ἄμφια, κ.ἄ. τά φόρτωσαν πάνω σέ 18 ἡμιόνους καί τά μετέφεραν μέσω τῆς Δράμας στή Σόφια. Εἰδικότερα, σύμφωνα μέ τίς ἀρχειακές πηγές καί τήν ὑπάρχουσα βιβλιογραφία, ἡ βιβλιοθήκη τῆς μονῆς ἀριθμοῦσε γύρω στούς 1300 τόμους, ἀπό τούς ὁποίους 400 χειρόγραφα, πατριαρχικά σιγγίλια, βιβλία διαφόρων ἐπιστημῶν, ἐκκλησιαστικά ἔντυπα, κ.ἄ., ἐνῶ παράλληλα διέθετε ἕνα πλούσιο σκευοφυλάκειο, πού περιεῖχε ἀρχιερατικά, ἱερατικά καί διακονικά ἄμφια, καλύμματα Ἁγίας Τραπέζης, διάφορες εἰκόνες, ἱερά Εὐαγγέλια, ἱερά σκεύη, δισκοπότηρα, Σταυρούς μέ ἤ καί χωρίς Τίμιο Ξύλο, ἐξαπτέρυγα, κανδῆλες, θυμιατήρια, Ἅγια Λείψανα καί ἄλλα διάφορα χρήσιμα ἐκκλησιαστικά εἴδη².

        Ἡ ἑλληνική Πολιτεία ἀντέδρασε ἀμέσως, ἀπέναντι στή  βάρβαρη συμπεριφορά τῶν βουλγάρων. Τέσσερις μέρες μετά τή λεηλασία, πού ὑπέστη ἡ μονή, στίς 31 Μαρτίου 1917, ὁ τότε νομάρχης Δράμας Ν. Μπακόπουλος διαμαρτυρήθηκε κάνοντας τίς σχετικές ἐνέργειες πρός τίς βουλγαρικές ἀρχές κατοχῆς, οἱ ὁποῖες καί φυσικά ἀπέβησαν ἄκαρπες³. Ἐπίσης, μετά τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τή βουλγαρική κατοχή (1918), ἡ ἑλληνική κυβέρνηση στράφηκε πρός τή Σόφια γιά τήν ἐπιστροφή τῶν κλαπέντων καί μάλιστα, συζητήθηκε τό θέμα καί στό ἑλληνικό Κοινοβούλιο⁴ στή συνεδρίαση τῆς 7^ης Ἀπριλίου 1918. Στήν παραπάνω συνεδρίαση τῆς Βουλῆς σέ ἐρώτηση τῶν βουλευτῶν Ἰωάννη Βαλαλᾶ καί Δημητρίου Πάζη σχετικά μέ τήν κατάσταση τῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας, ὁ ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν Νικόλαος Πολίτης, ἀφοῦ περιέγραψε « τήν εἰκόνα τῆς τραγικῆς καταστάσεως εἰς τήν ὁποίαν εὑρίσκονται οἱ πληθυσμοί τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καί οἱ ἐξ’ αὐτῆς μεταφερθέντες εἰς τό Βουλγαρικόν ἔδαφος», ἀνέφερε μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς: « Ἤδη ἡ Βουλή γνωρίζει ἐκ διαφόρων ἐγγράφων, ἅτινα ἔχουν καταχωρηθῇ ἐν τῇ Λευκῇ Βίβλῳ, σελίς 108 καί ἐφεξῆς, ὁποία τίς ἦτο ἡ κατάστασις ἐν Ἀνατολικῇ Μακεδονία κατά τούς πρώτους μῆνας τοῦ 1917. Ἔκτοτε περιῆλθον εἰς γνῶσιν τοῦ Ὑπουργείου τῶν  ἐξωτερικῶν διάφοραι ἐμπιστευτικαί ἐκθέσεις,  αἵτινες δίδουσιν ἡμῖν πλήρη τήν ζοφεράν εἰκόνα καί τῆς μέχρι τοῦδε καταστάσεως. Κατά τάς ἐκθέσεις ταύτας ἀπό τῆς εἰσβολῆς αὐτῆς τῶν Βουλγάρων δύναταί τις νά εἴπη εἰς τήν Ἀνατολικήν Μακεδονίαν, ἐφηρμόσθη συστηματική ἡ μέθοδος τῆς ἐξοντώσεως τοῦ ἑλληνισμοῦ καί τῆς ἀλλοιώσεως  τῆς ἐθνολογικῆς καταστάσεως τῆς Χώρας. Ἰδιαιτέρως, ἀπό τοῦ Ὀκτωβρίου τοῦ 1916 ἄρχισαν οἱ Βούλγαροι νά ἐρημώνουν τάς πόλεις νά λεηλατοῦν τήν ὕπαιθρον χώραν νά μεταβάλουν τίς Ἐκκλησίες εἰς στρατώνας καί διαρπάζουν τάς ἀποθήκας, νά ἀπογυμνώνουν τά ἄτομα καί τέλος, νά ἐκτοπίζουν τούς πληθυσμούς⁵ ». Στή συνέχεια, ἡ ἑλληνική κυβέρνηση ἀπαίτησε τήν ἐφαρμογή τῆς Συνθήκης τοῦ Νεϊγύ (1919), σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἔπρεπε νά ἐπιστραφοῦν τά πολιτιστικά ἀγαθά, πού διηρπάγησαν κατά τή διάρκεια τῶν ἐχθροπραξιῶν. Σέ ἐφαρμογή τῆς παραπάνω Συνθήκης, ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση τό Μαΐο τοῦ 1923  ἀπέστειλε στή Σόφια ἀντιπροσωπεία μέ τεχνικό σύμβουλο τόν καθηγητή Γ. Σωτηρίου. Ἡ ἑλληνική ἀντιπροσωπεία παρέλαβε ἕνα «προσυσκευασμένο» κιβώτιο, τό ὁποίο ὅταν ἀνοίχτηκε στήν Ἀθήνα περιεῖχε 300 περίπου χειρόγραφα καί 60 κειμήλια, ἄμφια, σταυροί, κ.λπ., τά  ὁποία προέρχονταν ἀπό τήν Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου καί τά ὁποία  κατατέθηκαν στήν Ἐθνική Βιβλιοθήκη τῆς Ἑλλάδας, στό Βυζαντινό Μουσεῖο Ἀθηνῶν, κ.λπ. Ἐπίσης, τό 1923 ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση καί πάλι, μέσω τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν στράφηκε πρός τήν τσεχοσλοβακική Κυβέρνηση ζητώντας πίσω τά χειρόγραφα καί τά κειμήλια πού ἰδιοποιήθηκε-σύμφωνα με πληροφορίες- ὁ Βλαδίμηρος Σίς καί ἔλαβε τήν ἀπάντηση ὅτι « ἡ Βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης κατεστράφη ὑπό ἀτάκτων Τούρκων⁶». Ἀπό τότε, τό  θέμα δέν ἀνακινήθηκε ἀπό τίς διάφορες πολιτικές καί πολιτειακές ἡγεσίες καί παρέμεινε μέ τά γνωστά παραπάνω ἀποτελέσματα.

         Μαρτυρίες ἀναφέρουν ὅτι, σήμερα, τό μεγαλύτερο μέρος ἀπό τά κλαπέντα πολύτιμα κειμήλια φυλάσσονται στό Κέντρο Σλαβο-βυζαντινῶν Σπουδῶν « ΙvanDujcev » καί στήν Ἀκαδημία Ἐπιστημῶν πού ἀνήκει στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῆς Βουλγαρίας⁷. Τό ὑπόλοιπο μέρος τῶν κλοπιμαίων κειμηλίων βρίσκεται διάσπαρτο σέ δημόσιες ἤ ἰδιωτικές συλλογές τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς, ἀφοῦ τόσο, χειρόγραφα τῆς μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης, ὅσο καί τοῦ Τιμίου Προδρόμου Σερρῶν ἐντοπίστηκαν, πχ., τό  1920 στή Φραγκφούρτη, τό 1924 στό Πανεπιστήμιο τοῦ Πρίστον ( Princeton), τό 1943 στή Βιβλιοθήκη τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Εὐαγγελικῆς Εκκλησίας τοῦ Μαΐβουντ (Maywood)  στίς ΗΠΑ, τό 1952, 1953 καί 1957 στήν Πράγα, τό 1973 στό Ἀμστερνταμ, τό 1982 στήν Ἐθνική Βιβλιοθήκη τῆς Γαλλίας, τό 1987 στό Λονδίνο καί ἀλλοῦ⁸.

         Ἀνάμεσα στά παραπάνω κλοπιμαία ἀριθμεῖται καί τό μέ ἀριθμό : «124», χειρόγραφο τοῦ καταλόγου τῶν χειρογράφων τῆς Μονῆς πού συνέταξε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1886, ὁ ὑφηγητής τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας τοῦ πανεπιστημίου τῆς Πετρούπολης Ἀθανάσιος Παπαδόπουλος –Κεραμεύς καί ἔλαβε διεθνῶς μεταξύ τῶν βιβλικῶν θεολόγων  τήν ὀνομασία : « Κώδικας 1424» ( Codex 1424)⁹.  Τό παραπάνω χειρόγραφο, ἀφοῦ βρέθηκε στήν κατοχή ἑνός εὐρωπαίου ἐμπόρου βιβλίων ἀγοράστηκε τό 1920 ἀπό τόν LeviFranklinGruber, μετέπειτα πρόεδρος τοῦ Λουθηρανικοῦ Θεολογικοῦ Σπουδαστηρίου τοῦ Σικάγου¹⁰. Στή συνέχεια, ἡ σύζυγος τοῦ Gruber παρέδωσε, μαζί μέ τό χειρόγραφο καί ὁλόκληρη τή βιβλιοθήκη τοῦ συζύγου της στό Σπουδαστήριο¹¹. Τό χειρόγραφο πού χρονολογείται τόν 9ο αἰῶνα θεωρεῖται τό ἀρχαιότερο σέ μικρογράμματη γραφή ( πρόκειται γιά καλλιγραφική μέ κλίση ) καί  περιέχει ὁλόκληρο τό κείμενο τῆς Καινῆς Διαθήκης μέ τό βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης νά προτάσσεται τῶν Παύλειων Ἐπιστολῶν. Εἰκάζεται, ὅτι εἶναι ἕνα ἀπό τά ἑξῆντα ἑλληνικά χειρόγραφα τῆς Καινῆς Διαθήκης πού ἀριθμοῦνται σήμερα, ἀνά τόν κόσμο. Τό ὡς ἄνω χειρόγραφο φέρει διαστάσεις 28 Χ 18 ἑκατοστά καί ἀριθμεῖ 674 σελίδες, μέ 29 ἕως 33 ὁλογράμματες σειρές ἀνά σελίδα.  Συγγραφέας τοῦ χειρόγραφου φέρεται κάποιος μοναχός Σάββας, ἐνῶ τρεῖς αἰῶνες ἀργότερα, ἄλλοι μοναχοί προσέθεσαν στά περιθώρια τῶν φύλλων τοῦ Κώδικα, ὑπό τή μορφή ὑπομνήματος, ἀποσπάσματα ἀπό ἔργα τῶν Ἁγίων Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου Νύσσης καί ἄλλων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας¹².

       Ὁ RalphW. Klein, ἐπιστημονικό στέλεχος τῆς Λουθηρανικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Σικάγου ( ἐφεξῆς, Λ.Θ.Σ.Σ.), ἐπισημαίνει ὅτι τό συγκεκριμένο χειρόγραφο εἶναι ἀπό τά κορυφαία ἐκθέματα τῆς Σχολῆς τους¹³ καί παράλληλα ὑπογράμμισε ὅτι : « Χειρόγραφα σάν τόν Κώδικα 1424 ἔχουν δώσει τή δυνατότητα στούς μελετητές να διαμορφώσουν μιά πλήρη εἰκόνα γιά τό ὁριστικό κείμενο τῆς ἑλληνικῆς  Καινῆς Διαθήκης μέ δεδομένο ὅτι δέν ἔχει διασωθεῖ κανένα ἀπό τά ἀρχικά ἀρχαία κείμενα καί ὑπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές παραλλαγές. Εἴμαστε ὑπόχρεοι ἀπέναντι στούς  προγόνους μας γιά τήν πίστη καί τή φροντίδα πού ἔδειξαν ἀπέναντι στήν Ἁγία Γραφή, κληροδοτώντας την στίς ἑπόμενες γενιές¹⁴». Τό παραπάνω χειρόγραφο πού   φυλάσσονταν γιά χρόνια στή Λ.Θ.Σ.Σ., ἔχει τεκμηριωθεῖ καί μελετηθεῖ καί ψηφιοποιηθεῖ ἀπό τούς ὑπεύθυνους τῆς Σχολῆς καί φυλάσσεται στό ἱστορικό της ἀρχεῖο ὡς μέρος τῆς συλλογῆς Gruber¹⁵.

2.         Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ : «1424» ΣΤΙΣ Η. Π. ΑΜΕΡΙΚΗΣ

    Σέ εἰδική τελετή¹⁶ πού πραγματοποιήθηκε στήν ἕδρα τῆς Σχολῆς στό Σικάγο τήν  Τρίτη 15^η Νοεμβρίου 2016, παραδόθηκε ὁ κώδικας 1424 ἀπό τόν πρόεδρο τῆς Λ.Θ.Σ.Σ.,  Ἐλλογ. Dr. James Nieman στό Σεβ.  Ἀρχιεπίσκοπο Γέροντα Ἀμερικῆς κ. Δημήτριο γιά νά μεταφερθεῖ  στήν πόλη μας, ἀπό τούς  παραπάνω Ἀρχιεπίσκοπο καί πρόεδρο, καθώς καί ἀπό τόν κ. Τσουγκαράκη Γεώργιο Δικηγόρο καί Ἄρχοντα τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Εκκλησίας ( ἐφεξῆς, Μ.τ.Χ.Ε.) καί νά τό παραδώσουν στό μητροπολίτη μας κ. Παῦλο καί αὐτός μέ τή σειρά του στήν  Ἱ.Μ.Ε. Μετά τό πέρας  τῆς τελετῆς ὁ  Ἐλλογ. Dr. James Nieman δήλωσε ὅτι : « Γιά σχεδόν ἕναν αἰῶνα ἔχουμε τήν εὐλογία νά εἴμαστε οἱ κάτοχοι αὐτοῦ τοῦ σημαντικοῦ χειρογράφου. Τώρα εἴμαστε καί πάλι εὐλογημένοι γιά τήν εὐκαρία πού μᾶς δίνεται νά τό ἐπιστρέψουμε στούς Ἑλληνες ὀρθοδόξους φίλους μας καί νά ἐνισχύσουμε τούς κοινούς δεσμούς  μας μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό¹⁷ », ἐνῶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Δημήτριος, ἀφοῦ ἐξέφρασε « τή βαθιά του εὐγνωμοσύνη γιά τήν εὐγενική καί ἰδιαίτερα γενναιόδωρη χειρονομία τῶν ἀνθρώπων τῆς Σχολῆς¹⁸ », ὑπογράμμισε τά ἑξῆς : « Πρίν ἀπό περίπου ἕναν αἰῶνα, οἱ πιστοί μας ἔχασαν ἕνα ἀναπόσπαστο μέρος τῶν θησαυρῶν τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί τῆς παράδοσής μας, ὅταν λεηλατήθηκε ἡ βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης καί κλάπηκαν πολλά χειρόγραφα μεταξύ αὐτῶν καί τό Codex 1424. Ἐλπίζουμε, ὅτι καί ἄλλες συλλογές στίς ΗΠΑ πού προέρχονται ἀπό τήν ἴδια  Μονή θά ἀκολουθήσουν τό καλό παράδειγμα  τῆς Λουθηρανικῆς Σχολῆς καί θά ἐπιστρέψουν τά χειρόγραφα στό νόμιμο σπίτι τους¹⁹ ».

          Σέ ἐνημερωτική ἐπιστολή πού ἀπέστειλε ( Ἀριθμ. Πρωτ: 247/16 ) ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος πρός τό Σεβ. μητροπολίτη Δράμας κ. Παῦλο πληροφορεῖ ὅτι κομίζει στήν πόλη μας « τόν πολύτιμον μικρογράμματον χειρόγραφον Κῶδικα 1424 τῆς Καινῆς Διαθήκης τοῦ  9ου μ.Χ  αἰῶνος ἄρτι παραληφθέντα ἐκ τῆς Λουθηρανικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Σικάγου²⁰ ».

3.         Η ΑΦΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΡΑΜΑΣ

 Πράγματι, τό πρωΐ τῆς Παρασκευῆς 2 Δεκεμβρίου 2016, τά μέλη τῆς ἀποστολῆς ἀπό τίς ΗΠΑ²¹, μέ ἐπικεφαλής τόν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Δημήτριο, τόν Ἐλλογ.  Dr. James Nieman πρόεδρο τῆς Λ.Θ.Σ.Σ, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ κ. JoAnn, τόν Αἰδεσι. πρωτ. π. Ἀλέξανδρο Καρλοῦτσο, μετά τῆς πρεσβυτέρας αὐτοῦ Ξανθῆς, τό διακεκριμένο πολιτικό Ἑλληνοαμερικανικῆς καταγωγῆς κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο, σύμβουλο τοῦ νεοεκλεγέντα ἐξοχωτάτου προέδρου τῶν ΗΠΑ κ. Donald  J. Trump - στόν ὁποῖον εὐχόμεθα καλή καί εὐλογημένη πολιτική σταδιοδρομία γιά τήν εἰρηνική συνύπαρξη καί εὐμερία τῶν λαῶν τῆς ὑφηλίου - καθώς καί τόν κ. Γεώργιο Τσουγκαράκη Δικηγόρο καί Ἀρχοντα τῆς Μ.τ. Χ. Ε., ἔφθασαν στήν Ἱ.Μ.Δ. Στή συνέχεια, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Δημήτριος καί τά μέλη τῆς παραπάνω ἀποστολῆς συνοδευόμενοι, τόσο ἀπό τόν ἐπιχώριο ἐπίσκοπο μητροπολίτη Δράμας κ. Παῦλο, ὅσο καί ἀπό τό μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυροπόλεως κ. Βαρνάβα, ἐπισκέφθηκαν τήν Ἱ. Μ. Ε.,  ὅπου τούς ἐπεφυλάχθη ἐγκάρδια ὑποδοχή. Ἀρχικά, τελέστηκε δοξολογία πρός τιμήν τοῦ ὑψηλοῦ ἐπισκέπτη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου. Μετά τό πέρας τῆς δοξολογίας, ὁ Σεβ. μητροπολίτης κ. Παῦλος, ἀφοῦ καλωσόρισε τό Σεβ. κ. Δημήτριο καί τά μέλη τῆς ἀποστολῆς, τόνισε, ἐπιγραμματικά τήν ἐθνική προσφορά τῆς Μονῆς καί  ἀπηύθυνε ἀπό  μέρους τῆς Ἀδελφότητας  εὐχαριστήριο χαιρετισμό γιά τήν ἀγάπη τους καί τήν κοπιώδη προσπάθεια στήν ὁποία ὑπεβλήθησαν νά πραγματοποιήσουν ἕνα ὑπερπόντιο ταξίδι, ἀλλά καί γιά τόν ἀγῶνα πού κατέβαλαν ὅλοι οἱ παράγοντες  τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ πολύτιμου αὐτοῦ κειμηλείου. Στήν ἀντιφώνησή του ὁ κ. Δημήτριος, ἀφοῦ εὐχαρίστησε τόν κ. Παῦλο καί τήν ἀδελφότητα τῆς μονῆς γιά τήν ἐγκάρδια ὑποδοχή, ὑπογράμμισε τήν ἐπιστημονική ἀξία τοῦ χειρογράφου γιά τήν ὀρθοδοξία καί τόν ἑλληνισμό. Στή συνέχεια, ἀκολούθησε ἡ φιλοξενία στούς χώρους τῆς μονῆς, ὅπου δόθηκε ἡ δυνατότητα στόν κ. Παῦλο νά ἐνημερώσει διεξοδικά τά μέλη τῆς ἀποστολῆς, σχετικά μέ τά διάφορα θεολογικά καί ἱστορικά γεγονότα πού σημάδεψαν τή Μονή στό διάβα τῶν αἰώνων.

 4.       Η ΤΕΛΕΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ –ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ : «1424» ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΔΡΑΜΑΣ ΤΗΝ 3^η -12-2016

   Σέ ἀνακοίνωσή της²², πού ἐξέδωσε ἡ Ἱ.Μ.Δ., γιά τό καθιερωμένο πρόγραμμα τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, πολιούχου τῆς πόλης μας, συμπεριέλαβε τήν  παράδοση – παραλαβῆς τοῦ Κώδικα 1424, τήν παραμονή τῆς  ἑορτῆς τήν 3^η Δεκεμβρίου 2016 καί ὥρα 5^η : 00 μ.μ.,  στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ( ἐφεξῆς, Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ.) πρό τῆς ἔναρξης τοῦ Μεγάλου  Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ, δίδοντας ἕναν ἰδιαίτερο θεολογικό τόνο στίς παραπάνω ἐκδηλώσεις.  

          Σύμφωνα, μέ τό παραπάνω πρόγραμμα οἱ ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν, μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα καί ἱεροπρέπεια καί ἄρχισαν τήν 3^η  : 00 μ.μ. μέ τήν Ἀκολουθία  τῆς  Παράκλησης τῆς Ἁγίας  Βαρβάρας στό ὁμώνυμο ναΰδριο. Στή συνέχεια, ἀπό τό παράπανω ναΰδριο ἀκολούθησε στούς δρόμους τῆς πόλης καί ὑπό τούς ἤχους τῆς Φιλαρμονικῆς τοῦ Δήμου Δράμας  ἡ λιτάνευση τῶν θαυματουργῶν εἰκόνων τῆς ἀχειροποιήτου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Εἰκοσιφοινίσσης, καθώς καί τῆς Ἁγίας Βαρβάρας καί τῶν λειψάνων Αὐτῆς, ἡ ὁποία κατέληξε στον Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ., ὅπου καί κατατέθηκαν οἱ χαριτόβρυτες ἱερές εἰκόνες καί τά τίμια λείψανα τῆς ὡς ἄνω Ἁγίας γιά προσκύνηση καί εὐλογία τῶν πιστῶν. Τῆς λιτάνευσης προΐστατο ὁ Σεβ. μητροπολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας μέ  τή συμμετοχή τοῦ ἱεροῦ κλήρου τῆς Ἱ.Μ Δ., τῶν μελῶν τῆς ἀντιπροσωπείας τῶν ΗΠΑ,  τῶν πολιτικῶν καί πολιτειακῶν ἀρχῶν, τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας καί τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, τῆς μαθητιώσας νεολαίας, τῶν πολιτιστικῶν Σωματείων και Φορέων τῆς πόλης, καθώς καί πλῆθος κόσμου.  Στόν παραπάνω Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ., ἀνέμεναν τήν ἄφιξη τῆς λιτανείας,  ὁ Σεβ. Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος, ὁ οἰκεῖος ποιμενάρχης κ. Παῦλος, ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Ἁγιορείτικης Πολιτείας  Ὁσιολ. μοναχός  Γέρων Νικόδημος Ἁγιοπαυλίτης, καθώς καί ἡ Ὁσιολ. Καθηγουμένη τῆς Ἱ.Μ.Ε. Ἀλεξία μοναχή.  Ἀκολούθως, σύμφωνα, μέ τό ἐκδοθέν πρόγραμμα ἔλαβε χώρα ἡ τελετή παράδοσης –παραλαβῆς τοῦ Κώδικα 1424. Ἀρχικά, ὁ Σεβ. κ. Δημήτριος ἀνέγνωσε την παρακάτω ἱεροπρεπέστατη ἐπιστολή τῆς Α.Θ.Π. καί Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου πρός τό Σεβ. μητροπολίτη Δράμας κ. Παῦλο, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἑξῆς²³ :    

Στήσυνέχεια, μετάτήνἀνάγνωσητῆςπατριαρχικῆςἐπιστολῆς, ἔλαβετόλόγοὁΣεβ. κ. Δημήτριος, ὁὁποῖος, ἀφοῦμετέφερετίςπατριαρχικέςεὐχέςτοῦκ. ΒαρθολομαίουπρόςτόνεὐσεβῆκαίφιλόχριστολαότῆςΘεοσώστουΜητροπόλεωςΔράμας, περιέγραψεσυνοπτικάτήνἱστορικήπορείατοῦπαρόντοςχειρογράφουκαίπαράλληλα, ἐξῆρετόνἀγῶνακαίτίςπροσπάθειες, τόσοτοῦΠαναγιωτάτουκ. Βαρθολομαίου, ὅσοκαίτοῦΣεβ. κ. ΠαύλουγιάτήνἐπιστροφήτῶνκειμηλίωντῆςἹ.Μ.Ε. Ὁλοκληρώνονταςτόλόγοτουὁκ. Δημήτριος, ἀναφέρθηκεστήνπροσφοράτῆςΛουθηρανικῆςΘεολογικῆςΣχολῆςκαίεὐχαρίστησετόνπρόεδροτῆςὡςἄνωΣχολῆςἘλλογιμότατο Dr. James Nieman γιάτήσυμβολήτουστήνἐπιστροφήτοῦΚώδικα 1424.Ἀκολούθως, ἔλαβετόλόγοὁπαραπάνωπρόεδρος  Dr. James Nieman, ὁὁποῖοςμίλησεστήνἀγγλικήγλῶσσακαίμετέφρασεστόἐκκλησίασμαὁπ. ΠαντελεήμωνΠαπαδόπουλοςἱεροδιάκονοςτῆςἈρχιεπισκοπῆςἈμερικῆς.     

Ἡὁμιλίατοῦκ. James Nieman ἔχειὡςἑξῆς :

«  Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα κ. Παῦλε, Σεβασμιότατε Ἀρχιεπίσκοπε κ. Δημήτριε, ἀφοσιωμένοι ἱεράρχες καί πιστά μέλη τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Δράμας, καί ὅλους ἐσᾶς πού θεωροῦμε πλέον φίλους μας. Σᾶς εὐχαριστῶ γιά τό εὐγενικό καί συγκινητικό καλωσόρισμά σας πρός ἐμένα  καί τή σύζυγό μου, ἀλλά καί μέσω ἡμῶν καί πρός ὁλόκληρη τήν κοινότητα τῆς Λουθηρανικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Σικάγου. Εἶναι χαρά μας πού ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά βρισκόμαστε μαζί σας στή γιορτή τῆς Ἁγ. Βαρβάρας γιά τήν ἐπιστροφή ἑνός ἀρχαίου βιβλίου στήν πατρίδα του, ἐκεῖ πού δικαιωματικά ἀνήκει.

          Παρακαλῶ συγχωρήστε με ἐάν μιλῶ ἑλληνικά μέ διάλεκτο, πολύ παλαιότερη ἀπό αὐτή πού χρησιμοποιεῖται σήμερα : « Χάρις ὑμῖν καί εἰρήνη ». Τά λόγια αὐτά εἶναι φυσικά τοῦ εὐλογημένου Ἀποστόλου Παύλου, πού τά προσέφερε ὡς χαιρετισμό ὄχι μόνο πρός τήν ἀγαπητή του κοινότητα τῶν Φιλίππων, πολύ κοντά ἀπό ἐδῶ πού βρισκόμαστε, ἀλλά σχεδόν πρός ὅλους αὐτούς στούς ὁποίους ἔγραφε. Διαβάζουμε στά γρήγορα τίς ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅμως ἐντυπωσιάζομαι ἀπό τό πόσο ταιριάζουν τά λόγια του στό σημερινό χαιρετισμό μου.

           Σᾶς ἀναφέρω δύο λέξεις πού εὔχεται ὁ Ἀπ. Παῦλος : Χάρις - ὡς δῶρο ἐλέους καί ἴασης πού μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά προσφέρει. Μαζί μέ αὐτά, εὔχεται εἰρήνη-γιά τήν εἰρήνη ; ὄχι αὐτή πού ἔρχεται μετά τό τέλος ἑνός σπαραγμοῦ, ἀλλά γιά τήν εἰρήνη πού βρίσκει ἡ ψυχή μας, ὅταν στρεφόμαστε πρός τόν Θεό. Τά δύο αὐτά –Χάρις καί Εἰρήνη-εἶναι ἀλληλένδετα . Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τό δῶρο τοῦ Θεοῦ , πού ἐνσαρκώνει τήν εἰρήνη καί ἡ αἰώνια εἰρήνη πού νοιώθουμε στίς ψυχές μας μέσα ἀπό αὐτό τό ἅγιο δῶρο. Καί ὁ Ἀπ. Παῦλος τό εὔχεται αὐτό «ὑμῖν»-εὐχή πρός ἐσᾶς, ἐμένα, πρός ὅλους.      

          Πόσο διαφέρει αὐτή ἡ διπλή εὐχή ἀπό τά τόσα πολλά πού ἀκοῦμε σήμερα. Ἴσως ὄχι στήν Ἑλλάδα, ἀλλά περισσότερο στήν πατρίδα μου, ἀκοῦμε φωνές νά κραυγάζουν ἄλλες ἐπιθυμίες : ἀπληστία καί μίσος, φθόνο καί διχασμό, ζήλεια καί περιφρόνηση. Ὅμως ὅλοι  ἐμεῖς ἐδῶ, Λουθηρανοί ἤ Ὀρθόδοξοι, διαβάζουμε ἀπό το ἴδιο βιβλίο πού φέρει μία διαφορετική εὐχή, τή βαθιά εὐχή « Χάρις ὑμῖν καί Εἰρήνη ». Πῶς εἶναι νά ζεῖς σ’ αὐτή τήν πραγματικότητα ; Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού μᾶς ὁδήγησε στήν ἐπιθυμία μας νά ἐπιστρέψουμε τό ἀρχαῖο αὐτό βιβλίο.

        Ὅπως προανέφερα στό Σεβασμιώτατο, δέν ἤμασταν ἀναγκασμένοι νά ἐπιστρέψουμε τό βιβλίο. Δέν ἦταν ἀναγκαῖο .Ὄχι, δέν ἦμασταν ὑποχρεωμένοι νά τό ἐπιστρέψουμε, θέλαμε νά τό ἐπιστρέψουμε καί θά πρέπει νά μάθετε γιατί . Ὅταν μᾶς ζητήθηκε γιά πρώτη φορά ἡ ἐπιστροφή του, ἠγέρθησαν πολλά ἐρωτήματα. Ἐάν μπορούσατε νά ἐπανορθώσετε  ἕνα κακό γιά τό ὁποῖο δέν φταῖτε, θά τό κάνατε ; Ἐάν μπορούσατε νά γίνετε φίλοι μέ ἕναν ἄγνωστο, θά τό κάνατε ; Ἐάν ἀπό μία  μόνο πράξη μπορούσατε νά μεταλαμπαδεύσετε τά καλά νέα τοῦ Ἰησοῦ πρός ἄλλους θά τό κάνατε  ; Ἡ ἀπάντησή μας σέ ὅλα αὐτά τά τρία ἐρωτήματα ἦταν τό ΝΑΙ.

         Γιά τόν λόγο αὐτό, σᾶς ἐπιστρέψαμε τό βιβλίο αὐτό ὡς δῶρο -ὅμως ὄχι ὑπό τήν ἔννοια πού εἴθισται νά χρησιμοποιεῖται ὁ ὄρος αὐτός. Ὅταν κάποιος σᾶς δίνει κάτι σέ μιά εἰδική περίσταση, καί ἐσεῖς ἀνταποδίδετε τή χάρη αὐτή κάποια ἄλλη στιγμή, αὐτό συνήθως ἀποκαλεῖται «δῶρο». Ὅμως στήν πραγματικότητα, πρόκειται μόνο γιά μιά καθυστερημένη ἀνταλλαγή. Ἡ προσφορά αὐτοῦ τοῦ βιβλίου δέν ἀφορᾶ τίποτα ἀπό ὅλα αὐτά. Μαζί μέ τή χαρά, πού νιώθουμε ἐπιστρέφοντας τό βιβλίο αὐτό, νιώθουμε καί ἀπέραντη λύπη. Χάσαμε κάτι ἀγαπημένο, ἕναν θησαυρό πού δέν ἀντικαθίσταται μέ τίποτα.

         Αὐτό εἶναι πού τό καθιστᾶ ἕνα πραγματικό καί εἰλικρινές δῶρο. Σᾶς τό ἐπιστρέψαμε μέ λύπη, ναί πράγματι, ὅμως συνάμα μέ ἀπελευθέρωση ψυχῆς, γνωρίζοντας τή χαρά πού γεμίζει τούς φίλους μας πιστούς Χριστιανούς. Θεωρεῖστε, λοιπόν, τό μικρό αὐτό βιβλίο ὡς ἔνδειξη Χάριτος, ὡς ἔνδειξη τοῦ ἀκόμα πιό οὐσιαστικοῦ δῶρου, τοῦ ἐλέους καί ἴασης πού μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά προσφέρει. Θεωρεῖστε το ἐπίσης -ἀγαπημένοι μου-ὡς κίνηση πρός τήν εἰρήνη – μία χειρονομία εἰρήνης γιά τήν περαιτέρω ἀναγνώριση καί βαθύτερη συμφιλίωση τῶν δύο Χριστιανικῶν κοινοτήτων μας.

         Στήν πραγματικότητα, ἐμεῖς, Λουθηρανοί καί Ὀρθόδοξοι, δέν εἴμαστε καί τόσο « ξένοι » ὅσο, μερικοί, ἴσως φαντάζονται. Οἱ πρῶτες μας συζητήσεις ξεκίνησαν ἐδῶ καί πολύ καιρό. Κατά τά τελευταία τριάντα περίπου χρόνια τοῦ δέκατου ἕκτου αἰῶνα, ὑπῆρχε ἔντονη ἐπαφή, μεταξύ τῶν Λουθηρανῶν Λογίων καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά ζητήματα θεολογικῶν συγκλίσεων καί ἀποκλίσεων. Δυστυχῶς οἱ συζητήσεις αὐτές ἔπεσαν στό κενό, σήμερα, ὅμως ἀναζωπυρώνεται τό ἐνδιαφέρον γιά ἀμοιβαία κατανόηση, πού εὔχομαι νά ἐνδυναμώνεται μέσω τῶν σημερινῶν ἐκδηλώσεων.

           Ὅταν μᾶς ἐπισκέφθηκε ὁ Σεβασμιώτατος στό Σικάγο, παρατήρησε τήν ἀναγκαιότητα νά προχωρήσουμε ἀπό τό διάλογο σέ πράξεις καί μίλησε γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ βιβλίου ὡς μία ἔνδειξη αὐτῶν τῶν πράξεων. Συμφωνοῦμε καί ἔτσι προτείνουμε ἡ πράξη αὐτή, τό δῶρο τῆς ἐπιστροφῆς, νά θεωρηθεῖ ὡς τόν σπόρο πού φυτεύουμε ἐκ νέου. Στό κρύο τοῦ χειμώνα, στή γιορτή τῆς Ἁγ. Βαρβάρας, ἄς εὐχηθοῦμε ὁ σπόρος αὐτός νά φυτρώσει ἀνάμεσα στίς δύο κοινότητες μας, ἀκόμα καί φέτος, ὅπου ἐμεῖς οἱ Λουθηρανοί γιορτάζουμε τήν ἐπέτειο τῶν «μόνο» πεντακοσιοστῶν ἐτῶν μας.

          Ἡ εἰκόνα ἑνός σπόρου εἶναι αὐτό πού ταιριάζει . Ἡ Α.Θ.Π., ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, μιλᾶ ἐπιτακτικά γιά τήν ἀναγκαιότητα νά νοιαζόμαστε γιά τή δημιουργία πού χάρισε ὁ Θεός, νά ἐλέγχουμε τήν ἀπληστία μας, νά σεβόμαστε κάθε ζωή, καί νά αντιμετωπίζουμε τόν κοινό μας οἶκο μέ πνευματικό βλέμμα. Ἔτσι λοιπόν, ὅλοι ἐμεῖς οἱ Λουθηρανοί καί Ὀρθόδοξοι , ἄς εἰσακούσουμε στό κάλεσμά του, ὑποδεχόμενοι τή δημιουργία του. Ἀπό τό σπόρο τῆς ἐπιστροφῆς αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, ἀς πράξουμε σήμερα ἀπό κοινοῦ μέ δέσμευση γιά αὐτά πού περιέχουν οἱ σελίδες του, στά ὁποία πιστεύουν ἀμφότερες οἱ κοινότητές μας.

          Ἄς εὐχηθοῦμε σήμερα, ὁ σπόρος τοῦ χειμώνα νά εὐδοκιμήσει καί νά ἀνθίσει στίς κοινές μας πράξεις ἐλέους καί ἴασης γιά τή δημιουργία, μέ τήν ἐλπίδα πού γεννᾶται ὅταν στρεφόμαστε πρός τόν Θεό. Ἤτοι, ἄς ευχηθοῦμε, ὁ σπόρος τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, νά ἀποδώσει καρπούς μέ τή χάρη καί εἰρήνη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σᾶς εὐχαριστῶ καί πάλι γιά τό ὄμορφο δῶρο νά μᾶς καλωσορίσετε, τό ὁποίο θά προσπαθήσουμε νά σᾶς τό ἀνταποδώσουμε μέσα ἀπό τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: « Χάρις ὑμῖν καί Εἰρήνη. Εἰς τό Ὀνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Ὑιοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν ».

Στήσυνέχεια, ἔλαβετόλόγοὁοἰκεῖοςπομενάρχηςκ. Παῦλος, ὁὁποίος, ἀφοῦὑπογράμμισετίςδοκιμασίεςκαίτίςπεριπέτειες, πούδιῆλθεἡμονήΕἰκοσιφοινίσσηςστόδιάβατῶναἰώνων, τόνισετήθεολογικήκαίἱστορικήἀξίατοῦχειρογράφουγιάτήνἘκκλησία, τόνΠολιτισμόκαίτήνἘπιστήμη. Ἀκολούθως, ὁ κ. Παῦλος, εὐχαρίστησε, κατά πρῶτον τήν Α.Θ.Π. τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο γιά τή φροντίδα καί τήν ἀγάπη του γιά τά μοναστικά καθιδρύματα τῆς Μ. τ. Χ. Ε., ἀλλά καί  τήν καθοριστική του συμβολή στό κορυφαῖο γεγονός τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ κώδικα 1424, κατά δεύτερον τό Σεβ.  Ἀρχιεπίσκοπο Γέροντα Ἀμερικῆς κ. Δημήτριο γιά τούς κόπους του καί τήν προσφορά του γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ κειμηλίου στήν ἱστορική καί παλαίφατο μονή. Ἀκολούθως, ἀφοῦ ἐξέφρασε εὐχαριστίες, ὅλως ἰδαιτέρως στον Ἐλλογ. Dr. James Nieman γιά τήν ἀνεκτίμητη προσφορά του στήν ἐπιστροφή τοῦ κειμηλίου, ἐξῆρε τήν ὁμιλία του, ἡ ὁποία ἦταν διδακτική καί  θά ἔπρεπε οἱ ἰθύνοντες τοῦ βουλγαρικοῦ ἔθνους νά διδαχθοῦν καί νά ἀκολουθήσουν τό παράδειγμά του πού ἀνέδειξε τίς μεγάλες ἀλήθειες τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀλληλεγγύης καί τῆς ἑνότητας. Ἐπίσης, ὁ κ. Παῦλος ἐξέφρασε, τόσο την ἰσόβια εὐγνωμοσύνη τῆς Ἱ.Μ.Δ. πρός τή Λ.Θ.Σ.Σ γιά τή δωρεά τοῦ παρόντος χειρογράφου, ὅσο καί τίς εὐχαριστίες του στόν πρωτ. π. Ἀλέξανδρο Καρλοῦτσο γιά τούς κόπους του καί τή συμπαράστασή του. Ἀκόμη, δέν παρέλειψε νά εὐχαριστήσει τόν κ. Τσουγκαράκη Γεώργιο Δικηγόρο και Ἄρχοντα τῆς Μ. τ. Χ. Ε., γιά τίς προσπάθειες του καί τήν ἀφιλοκερδή συμβολή του στίς νομικές διαδικασίες τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ παρόντος χειρογράφου καί τόν χαρακτήρισε μέ τήν ποντιακή ἔκφραση «Τραντέλληνα», δηλ.,τριάντα φορές Ἕλληνας, δίδοντας τό παράδειγμα τοῦ εὐπατρίδη Ἕλληνα τοῦ ἐξωτερικοῦ. Ἀκολούθως, ὁ Σεβ. κ. Παῦλος ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη του καί τίς εὐχαριστίες του στούς παραπάνω συντελεστές τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ πολύτιμου πνευματικοῦ θησαυροῦ τῆς Μονῆς, ἀπένειμε τήν ὑψίστη τιμητική διάκριση τῆς Ἱ.Μ.Δ., τό χρυσό Σταυρό τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης στούς : Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπο Γέροντα Ἀμερικῆς κ. Δημήτριο, Ἐλλογ. Dr. James Nieman, Αἰδ. πρωτ. π. Ἀλέξανδρο Καρλοῦτσο καί κ. Τσουγκαράκη Γεώργιο Δικηγόρο, Ἄρχοντα τῆς Μ.τ.Χ.Ε. Στή συνέχεια, παρεδόθη ἀπό τό Σεβ. κ. Δημήτριο καί  τόν Ἐλλογ. Dr. James Nieman στό Σεβ. κ. Παῦλο τό χειρόγραφο καί ὑπεγράφη ἀπό τά μέλη τῶν ἀντιπροσωπειῶν τῶν Η.Π.Α. καί τῆς   Ἱ.Μ.Δ ἡ συνταχθεῖσα πράξη παράδοσης –παραλαβῆς στόν κώδικα τῆς Ἱ.Μ.Δ.

 5.          Ο ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ  ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΔΡΑΜΑΣ  ΤΗΝ 3^η  -12-2016

   Μετά τό τέλος τῆς παράδοσης –παραλαβῆς τοῦ κώδικα 1424, τελέστηκε ὁ Μέγας  Ἀρχιερατικός Πανηγυρικός Ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας  Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. κ. Δημητρίου καί συγχοροστατούντων τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου κ. Προκοπίου, Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα καί Δράμας κ. Παύλου. Πρίν τή λήξη τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβ. κ. Δημήτριος, ἀφοῦ εὐχαρίστησε τόν οἰκεῖο ποιμενάρχη κ. Παῦλο γιά τήν φιλόξενη ὑποδοχή, εὐχήθηκε ἀπό καρδιᾶς στόν πανηγυρίζοντα λαό τοῦ Θεοῦ ὑγεία καί κάθε εὐλογία ἀπό τό δωρεοδότη Χριστό.

6.        Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΠΟΛΥΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ  ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΔΡΑΜΑΣ  ΤΗΝ 4^η-12-2016.

    Τήν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, τήν Κυριακή τό πρωΐ  4 Δεκεμβρίου στον Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ., τελέστηκε πανηγυρική πολυαρχιερατική  Θεία Λειτουργία.  Ὁ Σεβ. κ. Δημήτριος, ὁ ὁποῖος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο, προεξῆρχε τῆς παραπάνω Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων τῶν Σεβ. μητροπολιτῶν Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα καί Δράμας κ. Παύλου.  Στό Θεῖο κήρυγμά του ὁ κ. Δημήτριος, ἀφοῦ ἀνέλυσε τά Οὐράνια διδάγματα τῆς  Εὐαγγελικῆς περικοπῆς καί ὑπογράμμισε τήν ἀναγκαιότητα τῆς προσευχῆς καί  τῆς ταπείνωσης γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, περιέγραψε μέ τόν πατερικό του λόγο τήν ἐπιστροφή τοῦ χειρογράφου ὡς ἕνα ἀπό τά θαύματα τῆς Θείας Πρόνοιας. Στό τέλος,  τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβ.κ. Παῦλος, ἀφοῦ ἀναφέρθηκε στό ἐκκλησιαστικό ἦθος καί τήν καλλίκαρπη ποιμαντορική διακονία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου, στοιχεῖα πού τόν καθιστοῦν πρότυπο ἱεράρχη  καί ποιμένα τῆς Ὀρθοδοξίας και τοῦ Ἑλληνισμοῦ , εὐχήθηκε  ἀπό καρδιᾶς στόν ποιμενάρχη τῆς Ἀμερικῆς, ὅπως ὁ Θεός εὐλογεῖ καί  προάγει τήν ἀρχιερωσύνη του. Στή συνέχεια, ὁ Σεβ. κ. Παῡλος, μίλησε γιά τήν κοινωνική προσφορά καί τό ἔργο δύο διακεκριμένων  δραμινῶν  ἰατρῶν,  τοῦ παθολόγου-ὀγκολόγου Δρ. κ. Χαράλαμπου Ἀνδρεάδη καί τοῦ παθολογοανατόμου Δρ. κ. Παπαδόπουλου  Σάββα, τούς ὁποίους βράβευσε  μέ  τήν ὑψίστη τιμητική διάκριση τῆς Ἱ.Μ.Δ., τό χρυσό Σταυρό τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης. Τίς τιμητικές διακρίσεις ἀπένειμε ὁ Σεβ. κ. Δημήτριος, ὁ ὁποῖος συνεχάρη τούς δύο παραπάνω ἰατρούς γιά τό κοινωνικό τους ἔργο καί αὐτοί μέ τή σειρά τους εὐχαρίστησαν τήν Ἱ.Μ.Δ γιά τήν παραπάνω τιμητική διάκριση. Ἐπίσης, ὁ κ. Παῦλος δέν παρέλειψε νά εὐχαριστήσει καί τό Σεβ. Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, γιά τήν προσφορά του καί τή συμπαράστασή του στό κοινωνικό ἔργο τῆς Ἱ.Μ.Δ. Τέλος, ἀντηλλάγησαν δώρα καί ἐκκλησιαστικά ἐνθυμήματα, τόσο ἀπό την πλευρά τοῦ Σεβ. κ. Δημητρίου, ὅσο καί ἀπό τήν πλευρά τοῦ Σεβ. κ. Παύλου, σέ ἀνάμνηση τῆς ἱστορικῆς ἐπίσκεψης τοῦ παραπάνω ὑψηλοῦ ἐπισκέπτη Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς κ. Δημητρίου στήν πόλη μας. Στίς παραπάνω  λατρευτικές ἐκδηλώσεις πού ἔλαβαν χώρα στήν πόλη μας πρός τιμή τῆς πολιούχου μας Μεγαλομάρτυρος Ἁγίας Βαρβάρας, παρέστησαν οἱ πολιτικές, στρατιωτικές και δικαστικές ἀρχές, καθώς καί μέγα πλῆθος εὐλαβῶν προσκυνητῶν. Συγχαρητήρια ἀξίζουν τόσο, στόν ἱερατικό προϊστάμενο τοῦ Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ.,Πανοσ. ἀρχιμ. π. Χριστόδουλο  Μετεντζίδη γιά την ἐκκλησιαστική εὐταξία καί τήν ἄψογη διοργάνωση τῶν ἐκδηλώσεων, ὅσο καί στόν καλλικέλαδο χορό τῶν ψαλτῶν ὑπό τή διεύθυνση τοῦ χοράρχη τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτη τῆς Μ.τ.Χ.Ε κ. Ἀπόστολου Ἀθιανοῦ γιά τή θαυμάσια, ὑποδειγματική καί ἄρτια ἐκτέλεση τῶν ὕμνων. Ἐπίσης, ἐδῶ θα πρέπει νά σημειώσουμε, ὅτι κατά τήν παραμονή του ὁ Σεβ. κ. Δημήτριος, συνοδευόμενος πάντα ἀπό τόν ἐπιχώριο μητροπολίτη κ. Παῦλο καί τό Σεβ.μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα εἶχε την εὐκαιρία να ἐπισκεφθεῖ, τόσο τήν Ἱερά Μονή Ἀναλήψεως Ταξιαρχῶν ( Σίψα) καί νά προσκυνήσει τόν τάφο καί τό χαριτόβρυτο λείψανο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρσλίδη, ὅσο καί  τήν κωμόπολη τοῦ Δοξάτου, ὅπου ξεναγήθηκε ἀπό τίς τοπικές  Ἀρχές καί ἐνημερώθηκε γιά τήν ἔνδοξη καί μαρτυρική ἱστορία τῆς πόλης αὐτῆς, πού ἔγραψε λαμπρές σελίδες ἡρωϊσμοῦ καί αὐτοθυσίας στή  νεότερη πολιτική ἱστορία τοῦ ἑλληνικοῦ Ἔθνους²⁴.

7.         ΕΠΙΛΟΓΟΣ

      Ἡ 3^ηΔεκεμβρίου 2016, παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς Μεγαλομάρτυρος Ἁγίας Βαρβάρας, πολιούχου τῆς πόλης μας, ὑπῆρξε μιά μεγάλη ἡμέρα, γιά τήν Ἱ.Μ.Ε, γιά  ὁλόκληρη τήν Ἱ.Μ.Δ, καθώς καί γιά τό φιλόχριστο λαό της. Ἦταν μιά χαρμόσυνη ἡμέρα. Ἦταν μιά ἱστορική καί συμβολική ἡμέρα. Ἔγινε ἡ ἀπαρχή τῆς ἐπιστροφῆς τῶν κλοπιμαίων κειμηλείων τῆς Ἱ.Μ.Ε. Μιά μεγάλη διαδρομή ἑνός αἰῶνα, ἔφθασε στό τέρμα της. Ἔλαβε τέλος, ἡ « Ὀδύσεια» τοῦ ὑπ. ἀριθμοῦ  « Κώδικα 1424». ’Επέστρεψε, ὁ παραπάνω Κώδικας,  στό πατρικό του σπίτι, στήν πνευματική καί πολιτιστική κιβωτό. Ἀπέκτησε καί πάλι, ἡ μονή τῆς Εἰκοσιφοινίσσης  ἕνα κομμάτι ἀπό τήν ἔνδοξη ἱστορία της. Ἐπαναπατρίσθηκε ἕνα σύμβολο τῆς ἑλληνορθόδοξης βυζαντινῆς τέχνης. Ἔσμιξε μέ τή γενέτειρά του ἕνα ἱστορικό τμῆμα τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς. Νιώθουμε χαρούμενοι καί περήφανοι. Περήφανοι, γιατί ἡ Μητέρα Ἐκκλησία, τό σεπτό καί μαρτυρικό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, κάτω ἀπό τήν πεπνυμμένη καθοδήγηση τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, φροντίζει καί μεριμνᾶ γιά τά μοναστικά της καθιδρύματα καί  ἀγωνίζεται γιά τά κεκτημένα δικαιώματά της. Χαρούμενοι, γιατί ὁ Πανοικτίρμων Θεός μᾶς χάρισε τό μητροπολίτη κ. Παῦλο. Ἕναν Ἐπίσκοπο δυναμικό καί δραστήριο, προστάτη  καί ὑπέρμαχο τῆς Ὀρθοδοξίας, φύλακα καί ἄγρυπνο φρουρό τῶν ἐθνικῶν μας δικαίων. Ὀφείλονται χάριτες στόν ποιμενάρχη μας κ. Παῦλο, γιατί βρίσκεται στήν πρώτη γραμμή ὑπερασπιζόμενος τά δίκαια αἰτήματα τοῦ ποιμνίου του. Ὑψώνει φωνή διαμαρτυρίας ἀπέναντι στήν καταστρατήγηση τῶν ἀνθρωπίνων  δικαιωμάτων. Ἀγωνίζεται γιά τήν πνευματική προκοπή τοῦ φιλόχριστου λαοῦ του. Τυγχάνει ἀπαράμιλλος λειτουργός τοῦ Ὑψίστου. Μελωδικός καί καλλίφωνος, ἄριστος γνώστης τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς, ἱερουργεῖ μέ ἰδιαίτερη ἱεροπρέπεια, κατάνυξη καί πνευματική ἀνάταση. Συγκρούεται μέ ἀρχές καί ἐξουσίες καί παλαιομοδίτικες πολιτικές καί ἀντιλήψεις γιά χάρη τῆς πνευματικῆς προκοπῆς καί ἐξύψωσης τῶν πιστῶν. Στόν ἀγῶνα αὐτό ἔχει συμπαραστάτη καί συνοδοιπόρο τήν Παναγία τήν Εἰκοσιφοίνισσα, τόν Οἰκουμενικό Θρόνο καί τό λαό τῆς  Δράμας. Ἐπικαλούμενος τίς Διεθνεῖς Συνθῆκες καί Συμβάσεις, καθώς καί τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο ( π.χ. Συνθήκη Νεϊγύ 1919, Συνθήκη Λωζάννης 1923, κλπ.), ἀπέστειλε ἐπιστολές σέ  Διεθνεῖς Ὀργανισμούς προβάλλοντας τό δίκαιο αἴτημα τῆς ἐπιστροφῆς τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε. Ταξίδευσε στό ἐσωτερικό καί στό ἐξωτερικό. Συνόδευσε τήν Α.Θ.Π. τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο στή Σόφια, ὅπου τέθηκε, τόσο στή Βουλγαρική Ἐκκλησία, ὅσο καί στήν κυβέρνηση τῆς γείτονας Χώρας τό αἴτημα τῆς ἐπιστροφῆς τῶν κειμηλίων. Κάλεσε τήν ἑλληνική Κυβέρνηση, νά ἀναλάβει τίς εὐθύνες της γιά τήν ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων, κατά τήν ὁμιλία του στή Βουλή τῶν Ἐλλήνων τήν 16^η -3-2016 στά μέλη τοῦ Ἐθνικοῦ Κοινοβουλίου τῆς Διακομματικῆς Κοινοβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τίς διεκδικήσεις τῶν Γερμανικῶν ἀποζημιώσεων²⁵.

          Τό ἀγωνιστικό αὐτό  φρόνημα τοῦ Σεβ. κ. Παύλου ἀποτυπώνεται καί στή φετινή ποιμαντορική ἐγκύκλιο τῆς Πρωτοχρονιᾶς  τοῦ 2017, πού ἐξαπέλυσε  ὁ Μητροπολίτης μας καί ἀνεγνώσθη ἀπό τόν Πανοσ. ἀρχιμ. π. Σεβαστιανό Τσιαντή, κατά τήν ὥρα τοῦ κοινωνικοῦ τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. κ. Παύλου πού ἔλαβε χώρα τήν 1^η -1-2017 στόν  Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ. Μεταξύ ἄλλων ἡ ὡς ἄνω ποιμαντορική ἐγκύκλιος  ἀναφέρει  τά ἑξῆς²⁶ : «  Τό ἀρχόμενο σήμερα νέο ἔτος 2017, ἔχει διά τήν ἱερά Μητρόπολή μας ἀλλά καί ὁλόκληρη τήν ἀνατολική Μακεδονία, ἰδιαίτερη σημασία. Συμπληρώνονται ἑκατό χρόνια ἀπό τήν ἀνεπανόρθωτη πολιτιστική καταστροφή, πού ὑπέστη ἡ περιοχή μας κατά τήν ἀπαισίου μνήμης Β΄ Βουλγαρική κατοχή 1916-1918, διά τῆς καταληστεύσεως τῶν ἀμυθήτου ἀξίας θησαυρῶν τῆς ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης, πού ἐπισυνέβη τόν Μάρτιο τοῦ 1917. Τά περισσότερα ἀπό τά κειμήλια παραμένουν ἀκόμη στίς προθῆκες μουσείων καί ἱδρυμάτων στή Σόφια χωρίς ἴχνος ἐντροπῆς ἀπό τούς γείτονές μας. Ἡ πρόσφατη οἰκειοθελής ἐπιστροφή τοῦ χειρογράφου τῆς Καινῆς Διαθήκης ἀπό τήν Λουθηρανική Θεολογική Σχολή τοῦ Σικάγου, δεῖγμα πολιτισμοῦ, λεπτότητος καί χριστιανικῆς συμπεριφορᾶς, εὐχόμαστε ν’ ἀποτελέσει παράδειγμα πρός μίμηση ἀπό τήν Βουλγαρική πλευρά. Ἡ μή ἀπόδοση τῶν κειμηλίων καθιστᾶ τούς γείτονές μας συνενόχους τῆς ἁμαρτίας τῶν προγόνων τους. Καί βεβαίως περιμένουμε ἀνάλογα νά κινηθεῖ καί τό Ἑλληνικό κράτος πρός τήν κατεύθυνση αὐτή. Ἐμεῖς δέν θά πάψουμε ν’ ἀγωνιζόμαστε γιά τήν ὑπόθεση αὐτή, ὅπως ὀφείλουμε, μέχρι τήν δικαίωση τῆς Μονῆς. Στόν ἀγῶνα μας αὐτό χρειαζόμαστε τίς προσευχές σας  καί τήν ἠθική σας συμπαράσταση. Ἔτσι τό νέο ἔτος μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά εἶναι ἔτος διεκδίκησης, ἔτος ἀγωνιστικό γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς ἱστορίας καί τήν ἀπόδοση δικαιοσύνης γιά τά χιλιάδες θύματα τῆς περιόδου αὐτῆς. Νομίζω ὅτι αὐτό τό ἔχουμε ἀνάγκη. Ἀρκετά ταπεινωθήκαμε ὅλα αὐτά τά χρόνια. Εἴθε διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου νά ἔχουμε στόν ἀγῶνα μας αὐτό τήν ἐξ ὕψους βοήθεια, ὥστε νά ἐπισυμβεῖ καί σέ μᾶς αὐτό πού ἀναφέρεται στόν δέκατο ἔνατο ψαλμό τοῦ Δαυΐδ : «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καί οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δέ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα. Αὐτοί συνεποδίσθησαν καί ἔπεσον̇ ἡμεῖς δέ ἀνέστημεν καί ἀνωρθώθημεν. Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν, ἐν ᾗ ἄν ἡμέρᾳ ἐπικαλεσώμεθά σε».

        Ἡ ὡς ἄνω ποιμαντορική ἐγκύκλιος εἶναι μιά  πρόσκληση σέ μιά πανδραμινή συστρατειά ἑνότητας, ἐλπίδας καί προοπτικῆς στό πλευρό τοῦ μητροπολίτη μας κ. Παύλου, στόν τίμιο ἀγῶνα του γιά τήν ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε. Ἡ ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε. θά πρέπει νά εἶναι ἀπαίτηση ὅλων τῶν Δραμινῶν, ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ἀφορᾶ τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας. Ἀφορᾶ τήν πολιτιστική μας κληρονομιά. Εἶναι  μιά ἐθνική ἐπιταγή.  Εἶναι ὁ ἐλάχιστος φόρος τιμῆς στούς προγόνους μας.

              Εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ἡ Χάρη τῆς Παναγίας τῆς Εἰκοσιφοινίσσης θά στέψει μέ ἐπιτυχία τίς ἀξιέπαινες προσπάθειες καί ἐνέργειες πού καταβάλλει ὁ ἀγωνιστής ποιμενάρχης μας κ. Παῦλος. Ἤδη ἡ ἀρχή ἔγινε.  Ὁ ἄθλος ἐπετεύχθη. Τό 2010, πέντε χρόνια μετά τήν ἐνθρόνισή του ὁ κ. Παῦλος γιά πρώτη φορά πετυχαίνει μέ σκληρούς ἀγῶνες καί δοκιμασίες τήν ἐπαναφορά τεμαχίου « ἐκ τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν  Διονυσίου τοῦ Α΄, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, δευτέρου κτήτορος τῆς Ἱερᾶς καί Σεβασμίας Πατριαρχικῆς και Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Εἰκοσιφοινίσσης²⁷ », τό ὁποῖο ἀφηρέθη ἀπό τήν ὡς ἄνω Ἱερά Μονή τό 1917 καί φυλάσσονταν ἀπό τότε στό  Ἐθνικό Ἱστορικό Μουσεῖο Σόφιας καί ἀπό τό 1992 κατέληξε καί διασώζονταν στήν ῾Ιερά Μονή Ἁγ. Ἰωάννου Ρίλας Βουλγαρίας ( ἐφεξῆς, Ἱ.Μ.Ἁ.Ἰ.Ρ.Β).  Ἡ παράδοση τοῦ ὡς ἄνω λειψάνου ἔγινε τήν 3^η-1-2010, ἡμέρα Κυριακή κατά τήν ὥρα τῆς  Θείας Λειτουργίας στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Δώδεκα Ἀποστόλων Δράμας ἀπό ἀντιπροσωπεία τῆς βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας, ἀποτελουμένη ἀπό τούς  Σεβ. μητροπολίτες : α) Βάρνης καί Μεγάλης Πρεσλάβας κ. Κυρίλλου, β) Νευροκοπίου κ. Ναθαναήλ, γ) Πλόβδιβ κ. Νικολάου  καί δ) τοῦ ἐπισκόπου κ. Εὐλογίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱ.Μ.Ἁ.Ἰ.Ρ.Β. Τό 2016, τήν 3^η Δεκεμβρίου, παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς Μεγαλομάρτυρος Ἁγίας Βαρβάρας ὁ ποιμενάρχης μας κ. Παῦλος, μετά ἀπό ἕξι χρόνια καί πάλι σκληρών ἀγώνων καί προσπαθειών, πετυχαίνει γιά δεύτερη φορά τήν ἐπιστροφή τοῦ κειμηλίου τῆς Ἱ.Μ.Ε.,  τοῦ χειρόγραφου Κώδικα μέ ἀριθμό 1424, μέ τήν ἀνάλογη τελετή παράδοσης –παραλαβῆς στόν Ἱ.Μ.Ν.Ε.Θ.  τῆς Δράμας.  Εἴμαστε πεπεισμένοι, ὅτι θα ὑπάρξει καί τρίτη καί τέταρτη φορά, εὐχή μας νά ὑπάρξουν καί πολλές φορές,  πού θά ἐπιβραβευθοῦν οἱ προσπάθειές του, πετυχαίνοντας τήν ἐπιστροφή ὅλων τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε.

         Στίς παραπάνω αὐτές ἐπιτυχίες τοῦ κ. Παύλου γιά τήν ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε., ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἐνθρόνισής του ( 19-11-2005) μέχρι σήμερα, ἡ Πολιτεία ὑπῆρξε ἀποῦσα²⁸. Ὅ,τι κατάφερε, τό κατάφερε μόνος του « ἰδίαις δυνάμεσι », μέ τή βοήθεια τῆς Παναγίας τῆς Εἰκοσιφοινίσσης, τῆς  Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, κ.λπ. Τό κατάφερε πρός δόξαν Θεοῦ, γιά χάρη τοῦ φιλόχριστου λαοῦ του. Εἶναι λυπηρό, ὅλα αὐτά τά χρόνια νά ἀπουσιάζει ἡ Πολιτεία ἀπό πράξεις καί ἐνέργειες ὑψίστης ἐθνικῆς καί πολιτιστικῆς σημασίας. Ἡ ἑλληνική Πολιτεία θα πρέπει ἄμεσα νά προχωρήσει σέ διπλωματικές ἐνέργειες, ὥστε νά ἐπιστρέψουν στό φυσικό κάτοχό τους τά κειμήλια , ὄχι μόνο τῆς Ἱ.Μ.Ε., ἀλλά καί τῶν ἄλλων μοναστικῶν καθιδρυμάτων τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας. Ἀκολουθώντας τίς ἐπιτυχείς προσπάθειες τῆς Ἐκκλησίας, ὀφείλει νά ὑπερασπιστεῖ στό ἀκέραιο τά πολιτιστικά της δικαιώματα καί νά ἐνεργοποιήσει  τίς διατάξεις τῶν ἄρθρων 125 καί 126 τῆς Συνθήκης Νεϊγύ περί ἐπιστροφῆς τῶν πολιτιστικῶν ἀγαθῶν, πού διηρπάγησαν κατά την περίοδο τοῦ πολέμου ἀπό τούς Βουλγάρους²⁹. 

         Ὁ ἀγῶνας θα εἶναι διαρκής γιά τήν ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε., μέχρι τή δικαίωσή της, ὅπως παραγγέλει ἡ ὡς ἄνω ποιμαντορική ἐγκύκλιος. Ὑπομονή καί θέληση χρειάζεται. Πιστεύουμε, ὅτι διαθέτει καί τά δύο ὁ Μητροπολίτης μας. Ἡ  μέχρι τώρα πορεία του ἀπέδειξε, ὅτι δέν παρέδωσε τά  ὅπλα, οὔτε ὑπέστειλε τή σημαῖα τῆς μάχης, ἔμεινε καί μένει άνυποχώρητος, ἄκαμπτος, ἀκέραιος, ἀκοίμητος, πολυόμματος  γιά χάρη τοῦ λαοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας. Γιατί ἔχει ἐπίγνωση τῆς ἀποστολῆ του. Γιατί ἀγωνίζεται  « τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν » ( Τιμ. Β΄4,7).  Ἀπό τήν πρώτη ὥρα τῆς ἐνθρόνισής του, ἀναφερόμενος κατά τήν ἐπιβάτηρια ὁμιλία του μέ τιμητικούς λόγους στή  μοναστική ἀδελφότητα τῆς Ἱ.Μ.Ε. ἡ ὁποία « ὡς ἀδάμαντας κοσμεῖ τήν ἀρχιερατική του μίτρα³⁰», ἐπιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα ἡ πατρική στοργή, φροντίδα καί ἀγάπη του πρός τό Θεῖο αὐτό μοναστικό καθίδρυμα. Μάχεται ὁ Σεβ. κ. Παῦλος, γιατί ἀντιλαμβάνεται ὅτι τά κειμήλια αὐτά εἶναι οἱ θεματοφύλακες τῆς ὀρθόδοξης λατρείας καί παράλληλα ἀναγνωρίζει, ὅτι εἶναι τά ἱερά θησαυρίσματα τῆς ἐνημέρωσης καί τῆς πληροφόρησης γιά τήν ἱστορία τῆς βυζαντινῆς τέχνης καί τοῦ βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ. Μάχεται ὁ Σεβ. κ. Παῦλος, γιατί γνωρίζει ὅτι τά κειμήλια αὐτά  εἶναι στοιχεῖα τῆς ζωγραφικῆς τῆς Ὀρθοδοξίας πού μεταλλάσσονται  σέ ἱστορία καί καλλιτεχνική παράδοση καί μεταφέρουν τό μήνυμα αὐτῆς τῆς παράδοσης στό σύγχρονο ἄνθρωπο, πού ἀγωνιᾶ γιά τήν Ἀλήθεια τῆς ζωῆς. Ἀγωνίζεται, ὁ μητροπολίτης μας κ. Παῦλος, γιατί ἔχει τήν πεποίθηση, ὅτι τά κειμήλια αὐτά εἶναι σημεῖα τῆς ἑλληνορθόδοξης πίστης καί  καρπός μιᾶς ζωντανῆς καί ἔνθεης τέχνης , μιᾶς τέχνης πού εἶναι γεμάτη ἀπό μυστικισμό, κατάνυξη καί θεῖο κάλλος, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὡς Ἀρχιθύτης μυσταγωγός θεωρεῖ, ὅτι τά κειμήλια αὐτά εἶναι τεκμήρια τῆς πατερικῆς Θεολογίας μέ τά ὁποῖα τελεῖται, ἡ μυστική πορεία τῆς συνάντησης τοῦ ἀνθρώπου μέ το Θεό. Πασχίζει καί μοχθεῖ ὁ ποιμενάρχης μας κ. Παῦλος, γιά νά ἐπαναπατρισθοῦν ὅλα τά κειμήλια καί νά τοποθετηθοῦν στίς προθῆκες τοῦ Σκευοφυλακείου τῆς μονῆς, γιά νά μαρτυροῦν τήν πνευματική δημιουργία καί τήν ἐν Χριστῷ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀφοῦ εἶναι σαφές, ὅτι ὁ  Σεβ. κ. Παῦλος βιώνει την ἀξία τῶν κειμηλίων αὐτῶν ὥς ἔργα ἀγάπης καί τέχνης τῆς βυζαντινῆς παράδοσης,   πού ἀντιστέκονται στή φθορά  τοῦ  χρόνου καί συμβάλλουν στή διάσωση καί  διαφύλαξη τῆς θρησκευτικῆς, ἱστορικῆς καί πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς, ἡ ὁποία δημιουργήθηκε καί διαμορφώθηκε στά χρόνια τῆς δουλείας, προσδιορίζοντας τήν ἑλληνορθόδοξη ταυτότητά μας.

            Τέλος, νιώθουμε τήν ἀνάγκη ὡς δραμινοί πολίτες νά εὐχαριστήσουμε καί ὅλους, ὅσους προσπάθησαν καί συνέβαλαν στήν ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων τῆς μονῆς καί κατά πρῶτον, τήν Α.Θ.Π. τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, τόν πατριάρχη τοῦ Γένους, τό διαπρύσιο κήρυκα τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης, γιά τό  ἀμέριστο ἐνδιαφέρον καί τή φροντίδα του, κατά δεύτερον τό Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπο Γέροντα Ἀμερικῆς κ. Δημήτριο, ἱεράρχη μέ  ἄριστη θεολογική κατάρτιση καί ὑψηλό αἴσθημα ἐκκλησιαστικῆς καί ἐθνικῆς  εὐθύνης, πού ἀναδεικνύεται φωτεινή προσωπικότητα καί ἀποτελεῖ σύμβολο ἑνότητας γιά τόν ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς καί κατά τρίτον τά μέλη τῆς Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας μέ ἐπικεφαλής τόν Ἐλλογιμότατο  Dr. JamesNieman, ὅπως, ἐπίσης, τόν πρωτ. π. Ἀλέξανδρο Καρλοῦτσο, καθώς καί τόν κ. Γεώργιο Τσουγκαράκη, Δικηγόρο και Ἄρχοντα τῆς Μ.τ.Χ.Ε. καί τούς συνεργάτες του, οἱ ὁποῖοι διεκπεραίωσαν ἀφιλοκερδῶς καί ἐπιτυχῶς τίς νομικές διαδικασίες γιά τήν παραλαβή καί παράδοση τοῦ χειρογράφου τῆς μονῆς, ἀλλά καί κάθε ἔπωνυμο καί ἀνώνυμο πού μέ τόν ὁποιονδήποτε τρόπο συνέβαλε στήν ἐπιστροφή τῆς ἀνεκτίμητης ἑλληνορθόδοξης πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς μας.

8. ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ

Αἰδεσι.  :  Αἰδεσιμολογιώτατος

Α.Θ.Π.   :  Αὐτοῦ Θειότης Παναγιότης

ἀρχιμ.    : ἀρχιμανδρίτης

Δρ.         :  Διδάκτωρ

Ἑλλογ.   :  Ἐλλογιμώτατος

Θ.           :   Θεολογία

κ.λπ.      :   καί λοιπά

Ὁσιολ    :  Ὁσιολογιώτατοςη

π.          :   πατήρ

Πανοσ.  :   Πανοσιολογιότατος

πρβλ.    :   Παράβαλε

πρωτ.    :   πρωτοπρεσβύτερος

σ.          :   σελίδα

σσ.        :  σελίδες

Σεβ.      :   Σεβασμιότατος

9. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ- ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1.         Σχετικά μέ τή ζωή καί τή δράση τοῦ Βλαδίμηρου Σίς, βλ., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΣΙΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, ΔΡΑΜΑ, Αὔγουστος 1958,σσ. 40,49 ( ἐφεξῆς, ΤΣΙΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ). Τοῦ ἰδίου, Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1998, σ. 204 (ἐφεξῆς, ΤΣΙΑΚΑ, Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ) . Γεωργίου Κ. Παπάζογλου, Χειρόγραφα και Βιβλιοθῆκες τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καί Θράκης-Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης-Θρακική Βιβλιοθήκη ( Προστίθεται Επίμετρο), Α΄ τόμος, Κομοτηνή 1993, σσ. Γ. 58 καί ἑξῆς ( ἐφεξῆς, Παπάζογλου, Χειρόγραφα).

2.         Γιά τό λεπτομερή κατάλογο ὅλων τῶν χειρογράφων καί ἐντύπων τῆς βιβλιοθήκης τῆς μονῆς, καθώς καί τοῦ Σκευοφυλακείου, πού φέρει μερομηνία 29-8-1915,  βλ., ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΡΑΜΑΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΓΝΗΤΟΣ, ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΑ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ- ΗΤΟΙ-Συνοπτική ἱστορία καί περιγραφή τῆς ἱερᾶς Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς ἐπιλεγομένης Εἰκοσιφοινίσσης ἱδρυθείσης τό 450 μ. Χ. καί ἀριθμούσης βίον πολυκύμαντον καί ἐθνωφελῆ δέκα καί πέντε αἰώνων, ᾗτινι συνάπτονται –Κατάλογος τῶν χειρογράφων καί ἐντύπων βιβλίων τῆς νῦν Βιβλιοθήκης καί τῶν ἐν τῶ  Σκευοφυλακείῳ σωζομένων κειμηλείων, ΤΥΠΟΙΣ ΜΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΠΡΙΝΗ ΔΡΑΜΑ-1916, σσ. 107-143. Ἐπίσης, για τον ἴδιο κατάλογο βλ., στην ἔκθεση τοῦ Ἡγουμένου τῆς μονῆς Νεοφύτου ( 28-10-1918), στό ἔργο τοῦ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΣΙΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, ΔΡΑΜΑ, Αὔγουστος 1958,σσ. 29-30,37-47 ( ἐφεξῆς, ΤΣΙΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ). Πρβλ., ἐπίσης, ΤΣΙΑΚΑ, Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ,  ὅ. π., σσ.97, 200-213) . Πρβλ., Δ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, ΑΘΗΝΑΙ 1968, σσ.26 -36.( ἐφεξῆς, ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ). Βλ., ἐπίσης, ὅπου καί ἐκτενέστερη βιβλιογραφία στό ἔργο τοῦ : Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π. σ.σ. Γ.58-59. Βλ., ἀκόμη, Ἐπισκόπου ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Κ. ΚΥΡΑΤΣΟΥ, Δρος Θεολογίας, Μητροπολίτου Δράμας, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΔΡΑΜΑΣ - ἀπό τίς ἀπαρχές της μέχρι σήμερα. ΔΡΑΜΑ 1997, σ.134-136 ( ἐφεξῆς, ΚΥΡΑΤΣΟΥ, ΙΣΤΟΡΙΑ). Του ἰδίου, ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ, ΕΚΔΟΣΗ Δ΄, ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι.Μ.ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ ΔΡΑΜΑ 1998, σ.26-27 ( ἐφεξῆς ΚΥΡΑΤΣΟΥ, ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ).

3.         Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π., σ.Θ.15.

4.         Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π., σ.Θ.14 καί ὑποσημ.17.

5.         www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/I-Bibliothiki/Koinovouleftiki-Syllogi/Praktika-Synedriaseon/Praktika-Voulis-1910-1935/ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Κ ΠΕΡΙΟΔΟΣ, Γ΄ ΣΥΝΟΔΟΣ, ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ ΛΓ΄, ΤΗΣ 7ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1918, σσ.1-2.

6.         Βλ., γιά τήν ἐπίσημη ἀλληλογραφία τοῦ Γ. Σωτηρίου στους: ΤΣΙΑΚΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ὅ.π.,σσ.,47-49. Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π., σ.σ.  Γ. 60. Θ.11-16. ΚΥΡΑΤΣΟΥ, ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ, ὅ.π. σ., 27.

7.         Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π., σ.σ. Θ.19-20. Βλ., ἐπίσης, ΚΥΡΑΤΣΟΥ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ὅ.π., σ.135.

8.         Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π., σ.σ. Θ.17-18. Βλ., ἐπίσης, ΚΥΡΑΤΣΟΥ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ὅ.π., σσ.135-136.

9.         ΤΣΙΑΚΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ , ὅ.π., σσ., 29-30. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ, ὅ.π.,σ.,27. Παπάζογλου, Χειρόγραφα, ὅ.π., σ.σ. Θ.17-21. www.imdramas. gr/n/2313/ Λουθηρανική Σχολή Σικάγο.Επιστρέφει σπάνιο χειρόγραφο στην Ι.Μ.Εικοσιφοινίσσης/9-11-2016( ἐφεξῆς, Imdramas, Λουθηρανική Σχολή, 9-11-2016).

10.       Imdramas, Λουθηρανική Σχολή, 9-11-2016. www.ethnos.gr/koinonia/ arthro/ byzantinoaristourgimaepistrefeistimakedonia- 64628561/4-11-16( ἐφεξῆς, www. Ethnos.gr).

11.  Imdramas, Λουθηρανική Σχολή, 9-11-2016, ὅ.π. Ethnos.gr, ὅ.π.

12.  Imdramas, Λουθηρανική Σχολή, 9-11-2016, ὅ.π. Ethnos.gr, ὅ.π.

13.  Imdramas, Λουθηρανική Σχολή, 9-11-2016, ὅ.π.

14. Εthnos.gr., ὅ.π.

15. Εthnos.gr., ὅ.π.

16.       www.imdramas.gr/n/2341/ ΤΕΛΕΤΗ ΠΑΡAΔΟΣΗΣ-ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΜΕΡΙΚΗΣ κ. κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ//18-11-2016.www.goarch.org/news/codex1424/Drama-12042016-el( ἐφεξῆς, www.goarch.)

17.       Εthnos.gr., ὅ.π.

18.       Εthnos.gr., ὅ.π.

19.       Εthnos.gr., ὅ.π.

20.       www.imdramas.gr./n/2379/ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ κ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΔΡΑΜΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΝ, Ἀριθμ. Πρωτ:247/16/23-11-2016.

21.       www.goarch., ὅ.π. www.doxato.gr/ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, Επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου στο Δοξάτο.

22.       www.imdramas.gr/n/2375/ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΡΑΜΑΣ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΩΝ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ.

23.       www.idmdramas.gr/n/2389/ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ κ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΡΑΜΑΣ κ.κ. ΠΑΥΛΟ.

24.  www.doxato/gr /ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, Επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Αμερικής  

      κ. Δημητρίου στο Δοξάτο.

25.       www.pontos-news.gr/artigle/148151/sti-voyli-o-mitropolitis-dramas-gia-tin-klopi-keimilion-apo-toys-voylgaroys-video. Βλ. καί τήν πολύ ἐνδιαφέρουσα ἱστορική ὁμιλία τοῦ Σεβ. κ. Παύλου, γιά τήν ἐπιστροφή τῶν κειμηλίων τῆς Ἱ.Μ.Ε., στό παραπάνω σχετικό video ( ἐφεξῆς, www.pontos-news.gr)

26.       http://www.imdramas.gr/n/2481/ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2017.

27.       Ἀρχεῖον Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δράμας, Κῶδιξ Ἰερᾶς Μητροπόλεως Δράμας ΠΡΑΞΙΣ  Ϟ Γ΄( 93) ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ-ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ, Β΄ΚΤΗΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ, 2010, σσ. 267-268.

28.       www.pontos-news.gr., ὅ.π.

29.       wwi.lib.byu.edu/index.php/Section_II_-_PART_VII,_ REPARATION, _ARTICLES_121_-_176.  Τά ἄρθρα 125 καί 126 ἀναφέρουν τά  ἑξῆς : « Ἄρθρο 125. Ἐκτός ἀπό τίς πληρωμές πού ἀναφέρονται στό ἄρθρο 121, ἡ Βουλγαρία ἀναλαμβάνει τήν ὑποχρέωση νά ἐπιστρέψει, σύμφωνα μέ τή διαδικασία πού θά καθοριστοῦν ἀπό τήν Inter-Allied Ἐπιτροπῆς, ἀντικείμενα ὁποιασδήποτε φύσης καί τῶν κινητῶν ἀξιών πού λαμβάνονται μακριά, κατασχέθηκαν ἤ μεσεγγύηση στό ἔδαφος εἰσέβαλε στήν Ἑλλάδα, Ρουμανία ἤ τή Σερβία, στίς περιπτώσεις στίς ὁποίες εἶναι δυνατή ἡ ἀναγνώρισή τους στή βουλγαρική ἐπικράτεια, ἐκτός ἀπό τήν περίπτωση τῆς κτηνοτροφίας, τό ὁποῖο θά πρέπει νά ἀντιμετωπίζονται σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 127. Γιά τό σκοπό αὐτό, οἱ κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδα, Ρουμανία καί τή  Σερβική-Κροατίας-Σλοβενίας μέλος παραδώσει στήν Διασυμμαχική Ἐπιτροπή ἐντός τεσσάρων μηνῶν ἀπό τήν ἔναρξη ἰσχύος τοῦ παρόντος καταλόγους τῆς Συνθήκης τῶν ἀντικειμένων καί τῶν ἀξιῶν πού μποροῦν νά ἀποδείξουν ὅτι ἔχουν μεταφέρονται μακριά ἀπό τίς εἰσέβαλαν ἐδάφη καί  τά  ὁποῖα μποροῦν νά προσδιοριστοῦν καί νά βρίσκονται σέ βουλγαρικό ἔδαφος. Ἐπίσης, θά κάνουν ταυτόχρονα ὅλες τίς πληροφορίες εἶναι δυνατόν  νά βοηθήσει στήν ἀνακάλυψη καί  τόν  ἐντοπισμό αὐτῶν τῶν ἀντικειμένων. Ἡ  βουλγαρική κυβέρνηση ἀναλαμβάνει τήν  ὑποχρέωση νά  διευκολύνουν μέ  κάθε τρόπο στήν ἐξουσία της, ἡ ἀνακάλυψη τῶν ἐν λόγῳ ἀντικειμένων καί τῶν κινητών ἀξιῶν, καί νά περάσει ἐντός τριῶν μηνῶν ἀπό τήν ἔναρξη ἰσχύος ulto τῆς παροῦσας Συνθήκης ἕνας νόμος ἀπαιτεῖ ἀπό ὅλους τούς Βούλγαρους ὑπηκόους νά ἀποκαλύψει ὅλα αὐτά τά  ἀντικείμενα καί τούς τίτλους κατοχή τους ἐπί ποινή νά ἀντιμετωπίζονται ὡς ἀποδέκτες τῶν κλοπιμαίων». « Ἄρθρο 126. Ἡ Βουλγαρία ἀναλαμβάνει τήν  ὑποχρέωση νά ἀναζητήσει καί ἀμέσως νά ἐπιστρέψουν στήν Ἑλλάδα, Ρουμανία, καί τή Σερβική-Κροατίας-Σλοβενίας μέλος ἀντίστοιχα ὁποιαδήποτε ἀρχεῖα ἤ ἀρχεῖα ἤ ὁποιαδήποτε ἀντικείμενα ἀρχαιολογικοῦ, ἱστορικοῦ ἤ καλλιτεχνικοῦ ἐνδιαφέροντος πού ἔχουν ληφθεῖ μακριά ἀπό τά ἐδάφη τῶν χωρῶν αὐτῶν κατά τή διάρκεια της σημερινό πόλεμο. Κάθε διαφορά μεταξύ τῶν Δυνάμεων ἀναφέρεται παραπάνω καί τή Βουλγαρία ὡς πρός τήν ἰδιοκτησία τους, ὁποιωνδήποτε τέτοιων ἀντικειμένων θά πρέπει νά παραπέμπεται σέ διαιτητή πού θά ὁριστεῖ ἀπό τήν Inter-Allied Ἐπιτροπή, καί τοῦ ὁποίου ἡ ἀπόφαση εἶναι ὁριστική.

30.       http://www.imdramas.gr/n/1386/Επιβατήριος-Λόγος.