Κυριακή 7 Αὐγούστου 2016 (Ζ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

«Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν» (Ματθ. θ’ 29).

Ἀδελφοί, οἱ δύο τυφλοί τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς φωνάζουν μ᾿ ὅλη τή δύναμη τῆς φωνῆς τους· παρακαλοῦν μ᾿ ὅλη τή θέρμη τῆς ψυχῆς τους. «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱέ Δαβίδ». Σπλαχνίσου μας καί γιάτρεψέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαβίδ! Βεβαίως λόγῳ τοῦ μεγάλου συνωστισμοῦ καί λόγῳ τῆς δυσκολίας πού εἶχαν οἱ ἴδιοι στό βάδισμα, ἔμειναν πιό πίσω ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους.Ἀλλά τελικά κατόρθωσαν νά φτάσουν κι αὐτοί στήν οἰκία τῆς Καπερναούμ, στήν ὁποία εἰσῆλθε ὁ θεῖος Διδάσκαλος.

Ὁ Κύριος μόλις τούς εἶδε μπροστά Του νά περιμένουν μέ γλυκειά προσδοκία τή γιατρειά τους, τούς εἶπε: «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» Ναί, Κύριε, ἀπάντησαν οἱ δύο τυφλοί. Τότε ὁ Χριστός «ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν», ἀκούμπησε τά πανάγια χέρια Του στά μάτια τους καί πρόσθεσε: «Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Ἀνάλογα μέ τήν πίστη πού ἔχετε, νά γίνει αὐτό πού ζητᾶτε.

Αὐτός ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἔχει πολύ βαθύ νόημα. Φανερώνει ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δίδεται ἀνάλογα μέ τή δεκτικότητά μας.

«Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν».

Διαβάζουμε στά ἱερά εὐαγγέλια ὅτι ὁ Κύριος στήν ἰδιαίτερη πατρίδα Του τή Ναζαρέτ  δέν ἔκανε πολλά θαύματα «διά τήν ἀπιστίαν» τῶν συμπατριωτῶν του. Οἱ σκληρές καρδιές τους ἐμπόδιζαν τή Χάρη τοῦ Θεοῦ νά ἐνεργήσει.

Στό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ σεληνιαζομένου νέου παρατηροῦμε ὅτι ὁ δύστυχος πατέρας του παρακαλοῦσε τόν Χριστό νά θεραπεύσει τόν γιό του λέγοντας: «Εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν». Ἄν μπορεῖς νά κάνεις κάτι, βοήθησέ μας.  Ἀλλά ἔτσι ὅπως τό ἔλεγε, ἔδειχνε ὅτι καί πίστευε καί δέν πίστευε. Γι᾿ αὐτό ὁ Χριστός τοῦ ἀπάντησε: Νά ἐξετάσεις καλύτερα, ἄν ἐσύ μπορεῖς νά πιστέψεις. Τό ζητούμενο δέν εἶναι ἄν ἐγώ μπορῶ νά τόν κάνω καλά, ἀλλά ἄν ἐσύ μπορεῖς νά πιστέψεις. Ἄν ἡ δική σου πίστη ἐνισχυθεῖ, «πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι»!

Στό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ τυφλοῦ τῆς Βησθαϊδά παρατηροῦμε ὅτι ὁ τυφλός ζήτησε ἀπό το  Χριστό τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του μέ λιγότερη πίστη. Γι᾿ αὐτό  ὁ Χριστός δέν τόν ἔκανε ἀμέσως τελείως καλά. Στήν ἀρχή ὁ τυφλός ἔβλεπε τούς ἀνθρώπους «ὡς δένδρα περιπατοῦντας». Ὅταν ὅμως ἐνισχύθηκε ἡ πίστη του, ἀποκαταστάθηκε πλήρως τό φῶς του. Τώρα πλέον ὁ τυφλός μποροῦσε νά βλέπει πεντακάθαρα ἀκόμη κι αὐτούς πού βρίσκονταν πολύ μακριά του. «Ἐνέβλεψε τηλαυγῶς ἅπαντας».

Στό σημερινό θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν δύο τυφλῶν παρατηροῦμε ὅτι ζήτησαν τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν τους μέ βαθειά καί ἀταλάντευτη πίστη πρός τόν Θεό καί, ἀνάλογα μέ τήν πίστη τους, ἔλαβαν αὐτό πού ζητοῦσαν! «Ἀνεώχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί». Ἀποκαταστάθηκε πλήρως ἡ ὅρασή τους.

Στό θαῦμα τῆς θεραπείας τῆς θυγατρός τῆς Χαναναίας ἡ πονεμένη μητέρα παρακαλοῦσε τόν Χριστό νά θεραπεύσει τήν ἄρρωστη θυγατέρα της λέγοντας: «Ἐλέησόν με Κύριε Υἱέ Δαβίδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται». Ὁ Κύριος δέν ἱκανοποίησε ἀμέσως τό αἴτημά της, γιά νά φανερωθεῖ ἡ πίστη της. Ὅταν ὅμως ἀποδείχθηκε ἐπάνω στά πράγματα πόσο μεγάλη ἦταν ἡ πίστη της γυναικός, ὁ Κύριος τήν ἐπαίνεσε δημοσίως λέγοντας: «Ὤ γύναι μεγάλη σου ἡ πίστις! Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καί ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπό τῆς ὥρας ἐκείνης».

Πόσες φορές ζητοῦμε κι ἐμεῖς ἀπό τό Χριστό νά κάνει ἕνα θαῦμα στή ζωή μας! Ἀλλά δέν γίνεται τό θαῦμα, διότι δέν τό ζητοῦμε μέ τήν ἀνάλογη πίστη! Ὁ ἅγιος Θεός εἶναι πλουσιόδωρος Πατέρας! Θέλει νά ἱκανοποιήσει τό αἴτημά μας. Ὅση Χάρη καί νά τοῦ ζητήσουμε, μπορεῖ νά μᾶς τή δώσει. Ἀλλά ἐμεῖς ἔχουμε τίς προϋποθέσεις γιά νά τήν ἀφομοιώσουμε; Θά ὠφεληθοῦμε πνευματικά, ἄν μᾶς δώσει περισσότερη Χάρη ἤ θά τό πάρουμε ἐπάνω μας καί θά ζημιωθοῦμε; Τελικά συγκαταβαίνει ὁ Κύριος καί μᾶς δίνει τόση Χάρη ὅση τοῦ ζητήσουμε.

Ὁ Ἰάειρος τοῦ εἶπε:  «Ἔλα νά θεραπεύσεις τήν ἑτοιμοθάνατη θυγατέρα μου» καί ὁ Χριστός τόν ἀκολούθησε. Ὁ ἑκατόνταρχος πού εἶχε ἀκόμη μεγαλύτερη πίστη τόν παρακάλεσε νά θεραπεύσει ἀπό μακριά τόν ἀσθενή δοῦλο του λέγοντας: «Δέν εἶμαι ἄξιος νά ᾿ρθεῖς κάτω ἀπό τή στέγη τοῦ σπιτιοῦ μου, ἀλλά μόνο ἕνα λόγο πές, καί θά θεραπευθεῖ ὁ δοῦλος μου». Καί ὁ Χριστός τόν θεράπευσε λέγοντας: «Ἄς γίνει σύμφωνα μέ τήν πίστη σου». Σάν νά ἔλεγε στόν καθένα ἀπό αὐτούς: Θέλετε νά προσευχηθῶ, θά προσευχηθῶ! Θέλετε νά κάνω τό θαῦμα ἀπό κοντά, θά ἔλθω ἀπό κοντά! Θέλετε νά τό κάνω ἀπό μακριά, μπορῶ κι ἀπό μακριά! Ἀρκεῖ ἡ πίστη σας νά εἶναι βαθειά καί ἀταλάντευτη!

Τό συμπέρασμα πού βγαίνει εἶναι ξεκάθαρο. Ἡ θεία πηγή βρίσκεται στή θέση της. Ἡ Χάρις πού ἀπορρέει ἀπό τούς κρουνούς τῆς θείας αὐτῆς πηγῆς εἶναι ἀστείρευτη. Ἀλλά ὁ καθένας λαμβάνει Χάρη ἀνάλογη μέ τό δοχεῖο πού προσκομίζει.. Δέν εἶναι τό ἴδιο νά κρατᾶς στά χέρια σου ἕνα ποτήρι ἀπό τό νά κρατᾶς μία στάμνα ἤ νά θέλεις νά γεμίσεις μία δεξαμενή. Ἄλλη ποσότητα χωράει τό ἕνα σκεῦος, ἄλλη τό ἄλλο, ἄλλη ἡ δεξαμενή. 

Ὅλα αὐτά σημαίνουν ὅτι ὁ ἅγιος Θεός φανερώνει τή δύναμή Του ἀνάλογα μέ τή δεκτικότητα τῆς προαιρέσεώς μας. Δέν ἔχουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τίς ἴδιες διαθέσεις. Δέν ἔχουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τήν ἴδια πίστη. Γι᾿ αὐτό καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δέν προσφέρεται ἀδιακρίτως ἴση σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀλλά ἀνάλογα μέ τήν πίστη πού ἔχουμε. Ἄν ἔχουμε μεγάλη πίστη, παίρνουμε περισσότερη Χάρη. Ἄν ἔχουμε ἀσθενέστερη πίστη, παίρνουμε λιγότερη Χάρη.

«Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν».

Ἀδελφοί, τό παράδειγμα τῶν δύο θεραπευθέντων τυφλῶν νά μᾶς ἐνθουσιάσει,  νά ἔχουμε θερμότερη πίστη πρός τόν Θεό. Ὁ Δωρεοδότης θέλει νά μᾶς προσφέρει τά δῶρα τῆς ἀγάπης Του. Ἀρκεῖ νά ἔχουμε διάθεση νά τά πάρουμε!