Κυριακή 12 Ἰουνίου 2016 (ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ)

Κατά τή σημερινή Κυριακή τῶν Πατέρων τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναγινώσκεται ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο τό πρῶτο μισό τῆς ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου μας. Εἶναι ἡ προσευχή πού ἀπηύθυνε πρός τόν Πατέρα Του κατά τήν ἑσπέρα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, λίγο πρίν ἀπό τήν ἀγωνία τῆς Γεθσημανῆ. Καί ἀπό τήν περικοπή πού ἀκούσαμε τό πρῶτο τμῆμα εἶναι προσευχή πού ἀναφέρεται στόν Ἑαυτό του καί στό ἔργο Του ἐπί τῆς γῆς.

Σήκωσε τά μάτια Του στόν οὐρανό ὁ Κύριος καί κάνοντας μιά ἀνασκόπηση τῆς ἐπί γῆς ζωῆς Του καί τοῦ ἔργου τό ὁποῖο τοῦ εἶχε δοθεῖ ἀπό τόν Πατέρα Του νά κάνει, τοῦ εἶπε: «Πάτερ, ἦρθε ἡ ὥρα, γιά νά πάθω καί νά θυσιαστῶ. Δόξασε λοιπόν τόν υἱό σου, γιά νά σέ δοξάσει καί αὐτός. Θά σέ δοξάσει,  διότι θά προσφέρει τή θυσία τοῦ Σταυροῦ καί θά ἐπιτύχει ἔτσι τή λύτρωση τῶν ἀνθρώ­πων, τή σωτηρία «πάσης σαρκός» πού θά πιστεύσει, καί καί θά τῆς χαρίσει αἰώνια ζωή. Αὐτά θά εἶναι τά μεγάλα ἐπι­τεύγματα τοῦ Υἱοῦ Σου ἐπί τῆς γῆς. Ἡ αἰώνιος ζωή. Τό νά γνωρίζουν «σέ, τόν μό­νον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν». Τό νά γνωρίζουν τόν ἀληθινό Θεό ὄχι θεωρητικά, ἀλλά μέ τή ζωή τους, μέ ζωντανή ἐπικοινωνία μαζί Σου, ὥστε νά Σέ γνωρίζουν μέ τό βάθος τῆς ψυχῆς τους. Μέ τόν ἴδιο τρόπο νά γνωρίσουν καί τόν Ἰησοῦ Χριστό. Μέ τήν ὑπακοή μου σέ Σένα, μέ τή διδασκαλία μου καί τά ἔργα μου καί μέ τή θυσία πού τώρα θά προσφέρω. «Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπί τῆς γῆς», «τό ἔργον ἐτελείωσα ὅ δέδωκάς μοι, ἵνα ποιήσω». Τό ἔργο πού μοῦ ἀνέθεσες, ἡ ἀποστολή μου στόν κόσμο αὐτό ἔφτασε σέ αἴσιο τέρμα. Ὅλα ἔγιναν πλήρως καί τε­λείως. Δέν χρειάζεται τίποτε περισσότερο. Γι’ αὐτό τώρα πλέον «δόξασόν με σύ, πάτερ, πλησίον Σου με τήν δόξα πού εἶχα κοντά Σου προτοῦ νά δημιουργηθεῖ ὁ κόσμος».

Ἀπολογισμό τῆς ζωῆς Του κάνει μέ τήν προσευχή αὐτή ὁ Κύριός μας. Καί διαπιστώνει ὅτι τά πάντα στή ζωή Του ἔγιναν κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί κατά τρόπο ἄριστο. Εἶναι πολύ διδακτικό αὐτό, ἀδελφοί. Νά κάνουμε κι ἐμεῖς ἀπολογι­σμό καί νά ἐρευνοῦμε ἄν κύλησε ἡ ζωή μας κατά τό θέλημα τοΰ Θεοῦ. Εἶναι πολύ ώφέλιμο κατά διαστήματα, καί ἀρκετά συχνά, νά ἐξετάζουμε τή ζωή μας καί νά βλέπουμε ἄν εἶναι ὅπως ζητάει ὁ Κύριός μας. Ἄν τά ἔργα μας εἶναι  χριστιανικά πράγματι. Ἄν ὁ ἐσωτερικός μας κόσμος μένει μακριά ἀπό αἰσθήματα ξένα πρός τό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἄν κάνουμε καθημερινά τό καθῆκον μας εἴτε ὡς οἰκογενειάρχες, εἴτε ὡς μη­τέρες, εἴτε στό ἐπάγγελμά μας, στίς συναναστροφές μας, στά κα­θήκοντα τῆς ἀγάπης ἤ σέ ὁποιοδήποτε ἄλλο καθῆκον μας. Βεβαίως μέ τήν ἔρευνα αὐτή θά βρίσκουμε στόν ἑαυτό μας καί  πολλές ἀτέλειες καί παραλείψεις. Καί θά βοηθούμαστε ἔτσι νά μετανοοῦμε καί νά διορθώνουμε ὅ,τι κακό ἔγινε. Καί νά συμμορφώνουμε τή ζωή μας ὅλο καί περισσότερο στό θέλημα τοῦ Κυρίου. Γι’αὐτό εἶ­ναι πολύ ὠφέλιμη ἡ ἐξέταση αὐτή τῆς ζωῆς μας.  Πολλοί Χριστιανοί ἔχουν τήν καλή συνήθεια νά κάνουν τήν ἐργασία αὐτή κάθε μέρα. Καί προοδεύουν ἔτσι στήν πνευματική ζωή.           

Στήν ὑπόλοιπη προσευχή Του ὁ Κύριός μας προσεύχεται γιά τούς ἁγίους Του Ἀποστόλους. Καί φαίνεται στήν προσευχή Του ἡ μεγάλη ἀγάπη καί  στοργή πού εἶχε γι' αὐτούς. «Τούς φανέρωσα, λέγει, το ὄνομά Σου. Σ' αὐτούς πού ἦσαν δικοί Σου καί τούς ἔδωσες σέ μένα καί τήρησαν τό λόγο σου». Τούς ἔδωσα τά ρήματά σου «καί αὐτοί ἔλαβον... καί ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας». Γι᾿ αὐτό «ἐγώ περί αὐτῶν ἐρω­τῶ». Γι᾿ αὐτούς Σέ παρακαλῶ. Ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους τῆς ἀπιστίας καί ἁμαρ­τίας, «ἀλλά περί ὧν δέδωκάς μοι». Γι᾿ αὐτούς πού Σύ μοῦ ἔδωσες. Καί Σέ παρακα­λῶ γι' αὐτούς, διότι πλέον ἐγώ «οὐκέτι εἰμί ἐν τῷ κόσμῳ», δέν εἶμαι πλέον στόν κόσμο, ὅπως ἤμουν μέχρι τώρα. Ὅσο ἤμουν μαζί τους στόν κόσμο, τούς φύλαγα ἀπό τήν πλάνη, τήν ἁμαρτία, τούς ἐχθρούς τους. Καί ἔτσι κανείς δέν χάθηκε παρά μόνο «ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας», ὁ Ἰούδας. Τώρα ὅμως «ἐγώ πρός σέ ἔρχομαι», ἐνῶ αὐτοί μέ­νουν στόν κόσμο. Γι’ αὐτό ἡ παράκλησή μου εἶναι: «Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐ­τούς ἐν τῷ ὀνόματί σου... ἵνα ὦσιν ἕν κα­θώς ἡμεῖς». Φύλαξέ τους μέ τήν παντοδυναμία σου, ὥστε νά εἶναι μεταξύ τους ἑνωμένοι μέ τήν ἀγάπη, ὅπως εἴμαστε ἕνα ἐμεῖς, ὁ Πατέρας καί ὁ Υἱός. Καί σοῦ κάνω αὐτήν τήν παράκληση, ὥστε καθώς θά εἶναι ὑπό τήν προστασίαν σου νά ἔχουν «τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς». Νά ἔχουν τίς ψυχές τους γεμάτες ἀπό τή δική μου χα­ρά.

Συγκινητική εἶναι ἡ στοργή καί ἡ προσ­ευχή τοῦ Κυρίου μας ὑπέρ τῶν μαθητῶν του, γιά νά τούς φυλάξει ὁ Θεός ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τούς ὁδηγήσει στήν αἰώνια εὐτυχία. Τήν ἴδια ὅμως στοργή δείχνει ὁ Κύριός μας καί γιά ὅλους τούς πιστούς Του πάντοτε. Καί τήν ἴδια προ­σευχή κάνει καί τώρα ὑπέρ ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν. Ἐκεῖ στό θρόνο τοῦ Πατρός ὅπου βρίσκεται μετά τήν Ἀνάληψή Του, ὡς μέγας Ἀρχιερεύς μας προσεύχεται συνεχῶς γιά μᾶς καί παρα­καλεῖ τόν Πατέρα καί πάλι «Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτούς». Παρακαλεῖ να μᾶς φυλάξει ὁ Πατήρ ἀπό τό κακό καί τήν ἁμαρτία. Νά μᾶς στηρίζει στήν ἐφαρμογή τοῦ θελήματός Του. Νά μᾶς προφυλάττει ἀπό κινδύνους καί πειρασμούς, καθώς καί ἀπό ἐχθρούς ποικίλους. Νά εὐλογεῖ τίς ψυχές μας καί νά μᾶς ἀξιώσει νά προοδεύουμε στήν ἀρετή, ὥστε νά γίνουμε ἱκανοί νά κερδίσουμε τόν οὐρανό. Γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν μας παρακαλεῖ ὁ Κύριος καί γιά τήν εὐτυχία μας τήν αἰώνια πλησίον Του, στόν Παράδεισο. Ἀσφαλῶς οἱ προσευχές τοῦ μεγάλου μας Ἀρχιερέως γίνονται ἀκουστές ἀπό τόν Πατέρα. Καί ἐπεμβαίνει Ἐκεῖνος μέ τήν παντοδύναμη χάρη Του καί μᾶς σώζει ἀπό φανερούς καί ἀφανεῖς κινδύνους. Στήν ἄλλη ζωή θά διαπιστώσουμε σέ ὅλη τήν ἔκτασή της τή στοργή τοῦ Κυρίου μας γιά μᾶς, καί τά θαυμάσια ἀποτελέσματα τῶν προσευχῶν Του ὑπέρ ἡμῶν. Γιά ὅλα αὐτά ἄς χαίρουμε κι ἐμεῖς ἀπό τόν πα­ρόντα κόσμο τή χαρά τοῦ Κυρίου μας, μέ τήν πεποίθηση ὅτι θά ἀξιωθοῦμε καί τήν τέλεια χαρά τῆς Βασιλείας Του.