Κυριακή 6 Μαρτίου 2016 (ΑΠΟΚΡΕΩ)

«Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. κε' 40).

            Ἀ­δελ­φοί, ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς μελλούσης Κρίσεως πού ἀκούσαμε σήμερα περιγράφει μέ ἐνάργεια ὅτι ὁ δίκαιος Κριτής θά κρίνει τούς ἀνθρώπους μέ κριτήριο τήν ἔμπρακτη ἀγάπη πού ἔδειξαν ἤ δέν ἔδειξαν στούς ἐμπερίστατους ἀδελφούς. Θά πεῖ στούς δικαίους: Πείνασα καί μοῦ δώσατε ψωμί νά φάω. Δίψασα καί μοῦ δώσατε νερό νά πιῶ. Ἤμουν ξένος καί μέ φιλοξενήσατε· γυμνός καί μοῦ δώσατε ροῦχα νά φορέσω. Ἀρρώστησα καί μέ ἐπισκεφθήκατε. Στή φυλακή ἤμουν καί ἤρθατε νά μέ δεῖτε. Τότε θά τοῦ ἀποκριθοῦν οἱ δίκαιοι: Κύριε, πότε σέ εἴδαμε πεινασμένο καί σέ θρέψαμε ἤ διψασμένο καί σοῦ δώσαμε νερό; Πότε σέ εἴδαμε ξένο καί σέ φιλοξενήσαμε ἤ γυμνό καί σοῦ δώσαμε ροῦχα νά φορέσεις; Πότε σέ εἴδαμε ἄρρωστο ἤ φυλακισμένο καί ἤλθαμε νά σέ ἐπισκεφθοῦμε; Κι ὁ βασιλιάς θά τούς ἀποκριθεῖ: Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι κάθε τί πού κάνατε σ᾿ ἕναν ἀπό τούς φτωχούς αὐτούς ἀδελφούς μου πού φαίνονταν ἄσημοι καί πολύ μικροί, τό κάνατε σ’ἐμένα.

            «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε».

Μᾶς κάνει ἐντύπωση ὅτι ὁ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν ὀνομάζει ἀδελφούς Του τούς τελευταίους τῆς γῆς, αὐτούς πού στεροῦνται τά πρός τό ζῆν, τούς ἀσθενεῖς, τούς φυλακισμένους! Μᾶς λέει ὁ Κύριος, βρήκατε ἕναν ἀπό τούς φτωχούς αὐτούς ἀδελφούς μου καί τόν ὑπηρετήσατε, ἐμένα τόν ἴδιο διακονήσατε, «τά ἐμά μέλη ἐθερμάνατε, τήν ἐμήν ψυχήν ἀνεπαύσατε».

 Ἡ πρός Ἑβραίους ἐπιστολή καταθέτει ὡς μαρτυρία ὅτι ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου «οὐκ ἐπαισχύνεται», δέν ντρέπεται νά ὀνομάζει ἀδελφούς Του ὅλους βεβαίως τούς ἀνθρώπους, ἀκόμη καί τούς «ἐσκοτισμένους», πού ἔχουν πλήρη ἄγνοια τοῦ ἁγίου θελήματός Του, ἀκόμη καί τούς «λελωβημένους» πού ἐξευτελίζουν οἱ ἴδιοι τούς ἑαυτούς τους διαπράττοντας τήν ἁμαρτία. Ποιός ἄνθρωπος στήν ἐποχή μας θά δεχόταν νά τό κάνει αὐτό;

Παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Συμεών ὁ νέος θεολόγος ὅτι αὐτούς πού γυρίζουν ἀλητήριοι στούς δρόμους οἱ μεγάλες μάζες τῆς κοινωνίας δέν καταδέχονται νά συναναστρέφονται μαζί τους, πολύ περισσότερο δέν καταδέχονται νά τούς ὑπηρετοῦν. Ἐνῶ ὁ ἅγιος Θεός παρόλο πού ὑπηρετεῖται ἀπό ἀναρίθμητες μυριάδες ἀγγελικῶν δυνάμεων, καταδέχεται νά εἶναι πατέρας, φίλος καί ἀδελφός «τῶν ἀπερριμένων»,  τῶν «ἐν θλίψει καί λιμῷ δοκιμαζομένων»!  Πόσος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητός Του!  Πόση εἶναι ἡ συγκατάβαση τοῦ  Θεοῦ μας!

 Ἐπίσης μᾶς κάνει ἐντύπωση ὅτι ὁ δίκαιος Κριτής δέν λέει στούς δίκαιους· δώσατε ψωμί στόν πεινασμένο, νερό στόν διψασμένο…Ἀλλά λέει: «Ἐπείνασα καί ἐδώκατέ μοι φαγεῖν· ἐδίψησα καί ἐποτίσατέ με· ξένος ἤμην καί συνηγάγετέ με· γυμνός καί περιεβάλετέ με· ἠσθένησα καί ἐπεσκέψασθέ με· ἐν φυλακῇ ἤμην καί ἤλθετε πρός με». Ἐγώ ἤμουν ὁ πεινασμένος καί ὁ διψασμένος. Ἐγώ ὁ ξένος καί ὁ γυμνός. Ἐγώ ὁ ἀσθενής καί ὁ φυλακισμένος. Ἐμένα ὑπηρετούσατε στό πρόσωπο τῶν  φτωχῶν ἀδελφῶν μου, τῶν ἀδύνατων μικρῶν. Ἐσύ νομίζεις, παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ὅτι ὁ φτωχός ἁπλώνει τό χέρι του καί σοῦ ζητάει βοήθεια. Ἀλλά «διά τοῦ πτωχοῦ ὁ Θεός τήν δεξιάν σοι προτείνει». Ἐσύ θά ἤθελες νά ζοῦσες τήν ἐποχή πού ζοῦσε ὁ Χριστός, γιά νά τόν καλέσεις στό σπίτι σου καί νά τοῦ στρώσεις τραπέζι. Ἀλλά αὐτό μπορεῖς νά τό κάνεις καί σήμερα. Ἀρκεῖ νά καλέσεις στό σπίτι σου τόν φτωχό. Ἀρκεῖ νά προσφέρεις τή διακονία σου στόν ἐμπερίστατο ἀδελφό.

Ὁ δρόμος τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Χριστό περνάει ἀπό τόν ἀδελφό.  Ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Ἀπολλώ: «Εἶδες τόν ἀδελφόν σου; Εἶδες Κύριον τόν Θεόν σου». Ὅταν δείχνουμε ἀγάπη στόν ἀδελφό μας, δείχνουμε ἀγάπη στόν Κύριο καί Θεό μας. Ὁ θεῖος Διδάσκαλος μᾶς διδάσκει νά βλέπουμε στά πρόσωπα τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν Του τόν ἴδιο τό Θεό καί νά τούς ὑπηρετοῦμε, σάν νά τό κάνουμε στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό!

Ὁ ἅγιος Ἄνθιμος ὁ ἐν Χίῳ, ἐπεριποιεῖτο λεπρούς. Ἡ ἁγία Φιλοθέη, ἡ Κυρά τῶν Ἀθηνῶν προστάτευε μικρούς καί μεγάλους, ἰδίως νέα κορίτσια στά δύσκολα χρόνια τῆς πικρῆς σκλαβιᾶς. Ὁ ἅγιος Στέφανος ὁ γηροκόμος γηροκομοῦσε γέροντες.

Χαρά τους ὅσοι καί σήμερα διακονοῦν τούς φτωχούς κι ἀνήμπορους ἀδελφούς. Αὐτή εἶναι ἀληθινή χαρά! Εἶναι ἀγάπη στόν ἴδιο τό Θεό!

 «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε».

 Ἀδελφοί, τώρα μέ τήν κρίση ὅπου κι ἄν πᾶμε, τή φτώχεια καί τήν ἔνδεια τή βρίσκουμε μπροστά μας. Βλέπουμε ἄλλους νά ψάχνουν στούς κάδους τῶν ἀπορριμμάτων, ἄλλους νά κοιμοῦνται στά παγκάκια ἤ στίς εἰσόδους τῶν πολυκατοικιῶν, ἄλλους νά κυκλοφοροῦν ρακένδυτοι καί κακοπαθημένοι. Ὅλα αὐτά εἶναι μιά πρόκληση στά φιλάνθρωπα αἰσθήματά μας πού δέν μποροῦν νά μᾶς ἀφήσουν ἀδρανεῖς καί ἀσυγκίνητους. Καλούμαστε νά δείξουμε ἔμπρακτη τήν ἀγάπη στούς ἐνδεεῖς ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ. Νά παρακαλοῦμε τόν ἅγιο Θεό νά μᾶς χαρίζει σπλαχνική καρδιά, γιά νά ἐλεοῦμε τούς πτωχούς καί νά συμπονοῦμε τούς πονεμένους. Ὅσοι δείχνουν ἀγάπη στούς ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ, τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως τήν ἐπιφανῆ καί μεγάλη θά ἀκούσουν τό δίκαιο Κριτή νά τούς λέει: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ἡμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου». Ἀμήν.