Κυριακή 25 Ὀκτωβρίου (ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ)

«Εὗρον καθήμενον τόν ἄνθρωπον… ἱματισμένον καί σωφρονοῦντα παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ» (Λουκ. η΄ 35).

Ἀδελφοί, οἱ κάτοικοι τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν, ὅταν πῆγαν στή λίμνη, γιά νά ἐπαληθεύσουν αὐτά πού ἄκουσαν ἀπό τούς βοσκούς, ἀντίκρυσαν πρωτόγνωρο θέαμα. «Εὗρον καθήμενον τόν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τά δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καί σωφρονοῦντα παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ». Αὐτόν πού μέχρι τότε δέν τόν εἶχαν δεῖ ποτέ νά φοράει ροῦχα, τόν βρῆκαν ἱματισμένο καί σωφρονισμένο. Κι αὐτόν πού μέχρι τότε δέν μποροῦσαν οὔτε μέ ἁλυσίδες νά τόν δαμάσουν, διότι τίς ἔσπαζε καί «ἠλαύνετο βιαίως ὑπό τούς δαίμονος εἰς τάς ἐρήμους», τόν βρῆκαν νά κάθεται «παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ» καί νά τόν ἀκούει ἤρεμος καί εἰρηνικός.   

Ποιός δέν θά ἤθελε νά μήν ἀντικρύζει καί στίς ἡμέρες μας παρόμοια θεάματα! Νά μή βλέπει ἀνθρώπους πού θορυβοῦν καί χαλοῦν τόν κόσμο, ἀλλά νά βλέπει ἀνθρώπους εἰρηνικούς, ἥσυχους, πράους καί ταπεινούς. Νά μή βλέπει ἀνθρώπους προκλητικά ντυμένους καί ἀναμαλλιασμένους, ἀλλά νά βλέπει ἱματισμένους καί σωφρονισμένους! Ὅμως αὐτή ἡ ἀλλαγή δέν ἐπιτυγχάνεται μέ μαγικό ραβδί. Ἐπιτυγχάνεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος συνδέεται προσωπικά μέ τόν Σωτήρα Χριστό. Ἄς  ἐξετάσουμε λοιπόν τί σωτηριώδη ἀλλαγή παρουσιάζει ὁ ἄνθρωπος πού γνωρίζει συνειδητά τόν Χριστό καί πῶς πραγματοποιεῖται ἡ σωτηριώδης αὐτή ἀλλαγή;

 «Εὗρον καθήμενον τόν ἄνθρωπον… ἱματισμένον καί σωφρονοῦντα παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».

Ἡ καταπληκτική ἀλλαγή πού παρουσιάζει ὁ ἄνθρωπος πού συνδέεται προσωπικά μέ τόν Σωτήρα Χριστό συντελεῖται πρωτίστως στό ἐσωτερικό του. Βρίσκει τόν χαμένο ἑαυτό του, τήν ἐσωτερική ἀκεραιότητα καί ἑνότητά του, ἠρεμοῦν τά τσακισμένα νεῦρα του, εἰρηνεύει ἡ ταραγμένη συνείδησή του. Συγκροτεῖται ὡς προσωπικότητα, ἐλευθερώνεται ἀπό τήν ἐπιρροή τοῦ σατανᾶ, ἀνασαίνει ἐλεύθερα.

Ἀλλά καί ἡ ἐξωτερική ἐμφάνισή του παρουσιάζει ἀλλαγή. Ἤρεμη ὄψη, σεμνό ντύσιμο. Ἁγνό βλέμμα, ἱλαρό πρόσωπο.Ὅλο τό σῶμα του γελᾶ σεβάσμια ἔσωθεν. Ἐκπέμπει φῶς καί γλυκασμό!

Καταπληκτική ἀλλαγή παρουσιάζει καί ἡ συμπεριφορά του. Εὐγενής, σεμνός, μετρημένος, χαριτωμένος. Διαθέτει πνευματική ἀρχοντιά καί ἀνωτερότητα. Σκέφτεται συνετά. Διατυπώνει μέ εὐγένεια τή σκέψη του. Ἀποφεύγει τίς ἀκρότητες. Δέν ἀπωθεῖ τούς ἄλλους μέ τή διαγωγή του, ἀλλά τούς ἑλκύει μέ τήν ἀγάπη του.  Εἶναι ἀληθινά κοινωνικός. Βλέπει τούς γύρω του ὄχι πιά σάν ἐχθρούς, ἀλλά σάν ἀδελφούς. Προσφέρεται στήν ὑπηρεσία τῆς ἀγάπης, χωρίς νά λογαριάζει κόπους καί θυσίες.

Καταπληκτική ἀλλαγή παρουσιάζουν καί οἱ συνήθειές του. Οἱ παλιές κακές συνήθειες δέν τόν ἐκφράζουν πλέον. Τά μάτια του εἶναι στραμμένα στό αἰώνιο πρότυπό του, στόν Κύριο καί Θεό του. Ἡ πιό ἀγαπημένη του ἀσχολία νά μαθητεύει «παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ». Ἡ ζωή του εἶναι τώρα μιά συνεχής μαρτυρία τῶν μεγαλείων τοῦ Θεοῦ. Προσκλητήριο ἐπιστροφῆς στήν ἀγάπη τοῦ Πατέρα. 

Πῶς ὅμως ἐπιτυγχάνεται ἡ σωτηριώδης αὐτή ἀλλαγή;

Πρωτίστως ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ἐπενέργεια τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ὁ Τριαδικός Θεός μέ μυρίους πανσόφους τρόπους ἐργάζεται τή σωτηρία μας. Παραλαμβάνει ἀνθρώπους πού κατάντησαν ἕρμαια τῶν παθῶν καί τούς ἀναδεικνύει ἁγίους. Παραλαμβάνει ψυχικά ράκη καί τούς ἀναδεικνύει τά ὡραιότερα πλάσματα τῆς δημιουργίας. Μᾶς ἀναγεννᾶ, μᾶς μεταμορφώνει, μᾶς κάνει καινούργιους στίς ἀποφάσεις καί στή ζωή.

Ἀλλά γιά νά ἐπιτευχθεῖ ἡ σωτηριώδης αὐτή ἀλλαγή, χρειάζεται καί ἡ δική μας συμμετοχή. Ὁ Θεός θέλει τή σωτηρία μας, ἀλλά πρέπει νά θέλουμε κι ἐμεῖς. Βεβαίως αὐτό πού ἐμεῖς μποροῦμε νά συνεισφέρουμε εἶναι μηδαμινό, ἀλλά νά τό προσφέρουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί μ᾿ ὅλες μας τίς δυνάμεις. Νά ἐπικαλούμαστε ταπεινά τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ὁ ἅγιος Θεός θά μᾶς ἐλεεῖ καί θά μᾶς σώζει.

Ὅπως ἡ βάρκα μέ δύο κουπιά προχωρεῖ μπροστά, ἔτσι καί ἡ σωτηρία μας ἐπιτυγχάνεται μέ τή συνεργασία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί τῆς προαιρέσεως τοῦ ἀνθρώπου. Χωρίς τή συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου δέν προχωρεῖ ὁ ἅγιος Θεός. Δέν σώζει μέ τό ζόρι τόν ἄνθρωπο. Ὄχι ὅτι δέν μπορεῖ νά τό κάνει, ἀλλά ἡ ἀναγκαστική σωτηρία δέν εἶναι σωτηρία. Ὁ ἅγιος Θεός δέν καταργεῖ τήν ἐλευθερία, τό αὐτεξούσιό μας. Ὀφείλουμε νά δείξουμε κι ἐμεῖς λίγο φιλότιμο, νά κάνουμε κι ἐμεῖς κάποια μικρή προσπάθεια! Νά προσπαθήσουμε λόγου χάριν νά κόψουμε τό πιοτό, τό τσιγάρο, τό χαρτοπαίγνιο, τίς βλασφημίες, νά ἀποστρεφόμαστε τήν ἁμαρτία, νά τινάζουμε μακριά τόν πονηρό λογισμό, νά σηκώνουμε μέ αὐταπάρνηση τό σταυρό μας, νά βαδίζουμε τή στενή καί τεθλιμμένη ὁδό.

 «Εὗρον καθήμενον τόν ἄνθρωπον… ἱματισμένον καί σωφρονοῦντα παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».

Ἀδελφοί, οἱ Γαδαρηνοί ἀντί νά χαροῦν, πού εἶδαν θεραπευμένο τόν δαιμονισμένο, φοβήθηκαν. Κι ἀντί νά τό θεωρήσουν εὐλογία πού ἦταν κοντά τους ὁ Χριστός, τόν παρακάλεσαν νά φύγει ἀπό τήν περιοχή τους. Γενικῶς ὁ ἀποστάτης ἄνθρωπος διώχνει ἀπ᾿ τή ζωή του τό Θεό. Ἐμεῖς νά τόν καλοῦμε νά ἔρχεται κοντά μας καί νά κατοικεῖ στίς καρδιές μας.Εἴθε ὅλοι οἱ πιστοί χριστιανοί νά εἴμαστε δεκτικοί τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, γιά νά συντελεῖται στό ἐσωτερικό μας ἡ σωτηριώδης ἀλλαγή πού χαρίζει ὁ Κύριος, νά ἐλευθερωνόμαστε ἀπό τά πάθη μας καί ἀπό τή χαλεπότατη δουλεία τοῦ σατανᾶ καί νά ζοῦμε «ἱματισμένοι καί σωφρονοῦντες παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ». Ἀμήν.