Κυριακή 14 Ἰουνίου 2015 (Β΄ Ματθαίου)

«Οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τό πλοῖον καί τόν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ»( Ματθ. δ΄20).

            Ἀδελφοί, «παρά τήν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας» βαδίζει ὁ θεῖος Διδάσκαλος, στή γραφική παραλία τῆς λίμνης Γεννησαρέτ περιπατεῖ. Γιά ποιό σκοπό ἄραγε; Διότι βρίσκεται στήν ἀρχή τῆς δημοσίας δράσεώς Του καί θέλει νά ἐπιλέξει τούς δώδεκα ἀποστόλους Του, τούς ἐκλεκτούς μαθητές Του.

            Καθώς βαδίζει στήν παραλία τῆς λίμνης, συναντᾶ «δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τόν λεγόμενον Πέτρον καί Ἀνδρέαν τόν ἀδελφόν αὐτοῦ βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τήν θάλασσαν». Δέν τοῦ εἶναι ἄγνωστοι οἱ δύο ἀδελφοί. Τούς εἶχε συναντήσει στόν Ἰορδάνη ποταμό κοντά στόν Πρόδρομο Ἰωάννη. Καί μάλιστα μέ τή θεϊκή Του γνώση διέκρινε τήν ἐξαιρετική ποιότητα τῆς ψυχῆς τους, γιά νά τούς κάνει Ἀποστόλους Του! Φτάνει κοντά τους τήν ὥρα πού ἔριχναν τό δίχτυ στή θάλασσα καί τούς λέει: «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Ἀκολουθῆστε με καί θά σᾶς κάνω ψαράδες ἀνθρώπων. Οἱ δύο ἀδελφοί χωρίς δισταγμούς καί ἀμφιταλαντεύσεις ἀφήνουν τά δίχτυα καί τόν ἀκολουθοῦν. «Εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ».

            Παραπλήσια σκηνή ἐπαναλαμβάνεται καί σ᾿ ἄλλο σημεῖο τῆς παραλίας. Ὁ θεῖος Διδάσκαλος συναντᾶ σ᾿ ἄλλο πλοιάριο λίγο πιό κάτω καί δύο ἄλλους ἀδελφούς, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη, μαζί μέ τόν πατέρα τους Ζεβεδαῖο πού τακτοποιοῦσαν τήν ὥρα ἐκείνη τά δίκτυα. Τούς ἀπευθύνει τήν ἴδια τιμητική πρόσκληση. «Δεῦτε ὀπίσω μου». Οἱ δύο αὐτάδελφοι δονοῦνται ἀπό θεῖα σκιρτήματα καί τόν ἀκολουθοῦν χωρίς χρονοτριβή. «Οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τό πλοῖον καί τόν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ».

            Πόσο συγκινητική εἶναι ἡ προθυμία τῶν τεσσάρων μαθητῶν νά δεχθοῦν ἀμέσως τήν  πρόσκληση τοῦ Κυρίου μας! Ὁ Πέτρος καί ὁ Ἀνδρέας ἀφήνουν «πλοῖα καί δίκτυα», δηλαδή ὁλόκληρη τήν περιουσία τους! Ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης ἀποχωρίζονται ἐπιπλέον ἀπό τόν πολυσέβαστο πατέρα τους. Ἡ προθυμία τους νά ὑπακούσουν στή φωνή τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀξιοθαύμαστη.

            Ἀλλά κι ἐμᾶς μᾶς καλεῖ κοντά Του ὁ Κύριος. Ἄν ὄχι μέ τήν εἰδική κλήση στό ἀποστολικό ἀξίωμα, μέ τήν ὑψηλή τοῦ χριστιανοῦ κλήση ὁπωσδήποτε. Λέει στόν καθένα μας: -Ἐσύ πού εἶσαι βαπτισμένος στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί μυρωμένος μέ τή χάρη τοῦ ἁγίου χρίσματος νά ἀποφεύγεις τήν ἁμαρτία, νά λές πάντοτε τήν ἀλήθεια, νά ἀνατρέφεις τά παιδιά σου «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου», νά κάνεις ὑπομονή στούς πειρασμούς, νά δείχνεις μακροθυμία, καλοσύνη καί ἀγάπη στούς ἀδελφούς, νά συγχωρεῖς ἐκεῖνον πού σέ λύπησε, νά προσεύχεσαι, νά μελετᾶς τό λόγο τοῦ Θεοῦ, νά ἐκκλησιάζεσαι, νά ἐξομολογεῖσαι τά κρίματά σου στόν Πνευματικό.

           Μᾶς τά λέει αὐτά εἴτε μέ τό ἱερό εὐαγγέλιο, εἴτε μέ τό θεῖο κήρυγμα, μέ τό χριστιανικό βιβλίο καί περιοδικό, μέ τήν προτροπή ἑνός φίλου μας. Μέ τέτοιες εὐκαιρίες ἀπευθύνεται ὁ Θεός στόν καθένα μας. Ἄραγε, ὅταν μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος, δείχνουμε κι ἐμεῖς τήν ἴδια προθυμία μέ τούς μαθητές νά ἀνταποκριθοῦμε στήν κλήση Του ἤ μήπως ἀντιδροῦμε; Ὑπερνικοῦμε τή ραθυμία μας καί ὑπακοῦμε ἀμέσως στή φωνή τοῦ Χριστοῦ; Σπεύδουμε νά ἐκτελέσουμε ὅσα Ἐκεῖνος προστάζει; Τά ἐκτελοῦμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις; Λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος ὅτι ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ πού ἀγωνίζεται μέ πόθο μοιάζει σάν μία ἡμέρα. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὅσοι ἀγωνίζονται μέ πόθο, δέν κουράζονται ἀπό τά ἔργα τά πνευματικά. Ἀπεναντίας βρίσκουν ἀνάπαυση στήν ἐφαρμογή τοῦ θείου θελήματος. Αὐτή ἡ ἀνάπαυση τούς δίνει φτερά, γιά νά ὑποβληθοῦν καί σέ μεγαλύτερες θυσίες γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μέ τήν ἐλεύθερη θέλησή τους γίνονται συνεργοί Θεοῦ, γιά νά «τρέχει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί νά δοξάζεται».

            Ἀκούσαμε στή συνέχεια τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ὅτι γιά τόν σκοπό αὐτό ὁ θεῖος Διδάσκαλος περιόδευε ὅλη τή Γαλιλαία καί δίδασκε στίς συναγωγές. Ἀναζητοῦσε τούς καλοδιάθετους ἀνθρώπους. Πήγαινε ἀπό πόλη σέ πόλη, ἀπό χωριό σέ χωριό, χρησιμοποιοῦσε ὡς ἄμβωνά Του ἄλλοτε μιά βουνοπλαγιά, ἄλλοτε ἕνα καΐκι στήν ἀκροθαλασσιά, ἄλλοτε ἕνα πεζούλι κοντά σ᾿ ἕνα πηγάδι. Δέν περίμενε νά ἔρθουν οἱ ἄλλοι κοντά σ᾿ Αὐτόν, ἀλλά πήγαινε Αὐτός σ᾿ Ἐκείνους. Τούς μετέδιδε «ρήματα ζωῆς αἰωνίου». Τούς ἐξεδήλωνε τήν ἀπέραντη ἀγάπη Του. «Ἐθεράπευε πᾶσαν νόσον ἐν τῷ λαῷ», ἀνέπαυε «τούς κοπιῶντας καί πεφορτισμένους».

Ἔτσι μᾶς ἄφησε διδακτικότατο παράδειγμα νά ἐργαζόμαστε ἱεραποστολικά μέσα στήν κοινωνία. Νά συνδέουμε τούς συνανθρώπους μας μέ τόν Σωτήρα Χριστό. Νά ἐργαζόμαστε μέ πνεῦμα διακονίας τά ἔργα τῆς ἀγάπης σάν νά τό κάνουμε στόν ἴδιο τόν Κύριο.

Ὁ ἀληθινός χριστιανός ἐργάζεται τό ἀγαθό, ὅταν παρουσιάζεται μπροστά Του, ἀλλά δημιουργεῖ καί ὁ ἴδιος εὐκαιρίες. Ἡ ἱεραποστολική φλόγα του τόν ὠθεῖ νά μιλάει στούς ἄλλους γιά τό Χριστό καί νά προΐσταται στά καλά ἔργα καί χωρίς νά τοῦ τό ζητήσουν οἱ ἄλλοι. Ἀγαπᾶ τούς συνανθρώπους του καί θέλει τή σωτηρία τους.

Ἀδελφοί, ἰδίως τώρα πού καλοκαιριάζει, θά συναντηθοῦμε μέ συγγενεῖς, μέ φίλους, πού διαμένουν σέ διάφορες περιοχές τῆς Πατρίδος μας. Νά δώσουμε καλό παράδειγμα ὅπου βρεθοῦμε! Νά δείχνουμε σέ ὅλους ἀγάπη καί καλοσύνη! Νά δίνουμε μαρτυρία γιά τόν Χριστό. Νά σκορπίζουμε γύρω μας ἄρωμα θεῖο! Νά γινόμαστε ἅλας τῆς γῆς, φῶς τοῦ κόσμου καί συνεργοί τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν συνανθρώπων μας. Ἀμήν.