Κυριακή 1 Μαρτίου 2015 (Α΄ Νηστειῶν)

«Αὕ­τη ἐ­στίν ἡ νί­κη ἡ νι­κή­σα­σα τόν κό­σμον, ἡ πί­στις ἡ­μῶν».

             Ἀ­δελ­φοί, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα. Γιορ­τά­ζου­με πανηγυρικά τήν ἀ­να­στή­λω­ση τῶν ἁ­γί­ων εἰ­κό­νων μας, τόν θρί­αμ­βο τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας. Ἀναμιμνησκόμεθα τούς πο­λύ­μο­χθους ἀ­γῶ­νες τῶν ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων, τῶν θε­ο­φό­ρων Πα­τέ­ρων, τῶν Ὁ­μο­λο­γη­τῶν καί Ἐ­γκρα­τευ­τῶν, τῶν Ὁ­σί­ων καί Ἀ­σκη­τῶν. Φέρνουμε στή μνήμη μας τίς θυ­σί­ες καί τά αἵ­μα­τα τῶν καλ­λι­νί­κων Μαρ­τύ­ρων, τῶν ἐν­δό­ξων Νε­ο­μαρ­τύ­ρων καί συγ­χρό­νων Μαρ­τύ­ρων. Ἀ­να­πο­λοῦ­με τίς εἰ­ρη­νι­κές μά­χες πού δό­θη­καν καί δί­δο­νται, ὅ­ταν ἡ Ἐκ­κ­λη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ πο­λε­μεῖ­ται μέ θα­νά­σι­μο μίσος ἀ­πό τόν κό­σμο τῆς ἀ­πι­στί­ας καί τῆς ἀ­θεΐ­ας, τῆς πλά­νης καί τῆς κα­κο­δο­ξί­ας. Πα­νη­γυ­ρί­ζου­με οἱ πι­στοί χριστιανοί, δι­ό­τι ἡ λα­μπρή Ὀρ­θο­δο­ξί­α μας εἴ­κο­σι καί πλέον αἰ­ῶ­νες ἀνα­δει­κνύ­ε­ται νι­κή­τρι­α. Ἁ­γνή κι ἀ­νό­θευ­τη λά­μπει καί φω­τί­ζει στά πέ­ρα­τα τῆς Οἰ­κου­μέ­νης. Ἄς ἐ­ξε­τά­σου­με, λοι­πόν, σήμερα πῶς ἡ ἁ­γία Ὀρ­θο­δο­ξί­α μας ἀ­να­δει­κνύ­ε­ται νι­κή­τρι­α δι­ά μέ­σου τῶν αἰ­ώ­νων καί ποι­ό εἶ­ναι τό δι­κό μας κα­θῆ­κον;

            «Αὕ­τη ἐ­στίν ἡ νί­κη ἡ νι­κή­σα­σα τόν κό­σμον, ἡ πί­στις ἡ­μῶν».

             Ἡ Ὀρ­θόδοξη Ἐκ­κ­λη­σί­α μας ἀπό τήν ἀρχή πού δημιουργήθηκε μέχρι σήμερα πο­λε­μεῖ­ται ἀ­π᾿ ὅ­λες τίς ἀ­ντί­θε­ες δυ­νά­μεις. Οἱ πά­ντες συμ­μα­χοῦν σ᾿ ἕ­ναν ἀ­νί­ε­ρο πό­λε­μο, γι­ά νά ἐ­ξα­λεί­ψουν τό ὄ­νο­μά της ἀπό προσώπου τῆς γῆς. Ἀλ­λ᾿ ἡ μί­α, ἁ­γί­α, κα­θο­λι­κή καί ἀ­πο­στο­λι­κή Ἐκ­κ­λη­σί­α ἀ­πο­δει­κνύ­ε­ται κυ­μα­το­θραύ­στης μο­να­δι­κός καί ἀ­νε­πα­νά­λη­πτος. «Πο­λε­μου­μέ­νη νι­κᾷ· ὑ­βρι­ζο­μέ­νη λα­μπρο­τέ­ρα κα­θί­στα­ται». Αὐ­τοί πού τήν πο­λέ­μη­σαν πέ­θα­ναν καί χά­θη­καν, ἐ­νῶ ἡ Ἐκ­κ­λη­σί­α δέν ἔ­πα­θε ἀ­πο­λύ­τως τί­πο­τε.

            Ἀ­λή­θει­α, ποῦ εἶ­ναι οἱ ποι­κι­λώ­νυ­μοι αἱ­ρε­τι­κοί, οἱ ἀ­ρει­α­νοί, οἱ πνευ­μα­το­μά­χοι, οἱ νε­στο­ρι­α­νοί, οἱ μο­νο­φυ­σί­τες, οἱ εἰ­κο­νο­μά­χοι; Ποῦ εἶ­ναι οἱ πα­λαι­οί δι­ῶ­κτες τοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ, ὁ Νέ­ρων, ὁ Δι­ο­κλη­τι­α­νός, πού δι­ψοῦ­σαν γι­ά αἷ­μα καί ὁ­δή­γη­σαν στό μαρ­τύ­ρι­ο πε­ρισ­σό­τε­ρους ἀ­πό 11 ἑ­κα­τομ­μύ­ρι­α χρι­στι­α­νούς; Ποῦ εἶ­ναι ὁ Ἰ­ου­λι­α­νός ὁ πα­ρα­βά­της πού ἤ­θε­λε νά ἐ­πα­να­φέ­ρει τήν εἰ­δω­λο­λα­τρί­α καί ἀ­να­γκά­στη­κε νά ὁ­μο­λο­γή­σει: Νε­νί­κη­κάς με, Να­ζω­ραῖ­ε; Ποῦ εἶ­ναι οἱ πα­πι­κοί στήν ψευ­δο­σύ­νο­δο τῆς Φερ­ρά­ρας καί Φλω­ρε­ντί­ας πού με­τα­χει­ρί­στη­καν ποι­κί­λες βαρ­βα­ρό­τη­τες, γι­ά νά ὑ­πο­χρε­ώ­σουν τούς ὀρ­θο­δό­ξους ἐ­πι­σκό­πους νά ὑ­πο­γρά­ψουν, κι ὅ­ταν ἔ­μα­θαν ὅ­τι δέν ὑ­πέ­γρα­ψε ὁ ἅ­γι­ος Μᾶρ­κος ὁ Εὐ­γε­νι­κός, ὁ­μο­λό­γη­σαν μέ τό στό­μα τοῦ Πά­πα· "λοι­πόν, ἐ­ποι­ή­σα­μεν οὐ­δέν! "Ποῦ εἶ­ναι οἱ Μω­α­με­θα­νοί πού ἤθε­λαν νά ἐ­ξισ­λα­μί­σουν τήν ὀρ­θό­δο­ξη Πα­τρί­δα μας δι­ά πυ­ρός καί σι­δή­ρου; Ποῦ εἶ­ναι οἱ ἄ­θε­οι δι­α­νο­η­τές τοῦ 19ου αἰ­ῶ­νος πού μέ ἐ­πί κε­φα­λῆς τόν Βολ­ταῖ­ρο ἔ­λε­γαν ὅ­τι ἡ ἁ­γί­α Γρα­φή σέ 50 χρό­νι­α θά πω­λεῖται στά πα­λαι­ο­πω­λεῖ­α; Αὐ­τοί πέ­θα­ναν σέ λι­γό­τε­ρα ἀ­πό 50 χρό­νι­α καί ἡ ἁ­γί­α Γρα­φή ἔ­χει τή με­γα­λύ­τε­ρη κυ­κλο­φο­ρί­α σέ ὅ­λο τόν κό­σμο! Ποῦ εἶ­ναι οἱ δι­ῶ­κτες τοῦ σι­δη­ροῦ πα­ρα­πε­τά­σμα­τος; Ποῦ εἶ­ναι ἡ σκαν­δα­λώ­δης συμ­μα­χί­α τοῦ πα­πι­σμοῦ, τοῦ ἰσ­λα­μι­σμοῦ καί τῶν με­γά­λων Δυ­νά­με­ων πού ἐ­ρείπωσαν τή γειτονική Σερ­βί­α μό­νο καί ­μό­νο γι­ά νά τα­πει­νώ­σουν τήν Ὀρ­θο­δο­ξί­α μας! Ἀλλά καί τήν Ἑλληνική Ὀρθοδοξία μας τήν πολεμοῦν λυσσαλέα! Τήν διασύρουν μέ τά μέσα μαζικῆς ἐνημερώσεως, μέ τόν τύπο, μέ ταινίες, μέ τόν καρνάβαλο. Ἀλ­λ᾿ ἡ Ὀρ­θο­δο­ξί­α κρα­τά­ει, ἀ­πο­δει­κνύ­ο­ντας γι­ά ἄλ­λη μιά φορά ὅτι ἀ­πό καμ­ιά δύναμη δέν θά λυ­γί­σει.  Ὅ­λες οἱ ἐ­πι­θέ­σει­ς ἐ­να­ντί­ον της θά πέ­φτουν στό κε­νό. Σάν χάρ­τι­νοι πύρ­γοι θά σω­ρι­ά­ζο­νται κα­τά γῆς ὅ­λα τά κά­στρα τῆς ἀ­θεΐ­ας. Ἡ Ὀρ­θόδο­ξη Ἐκκλησία μας θά ἀ­να­δει­κνύ­ε­ται αἰ­ώ­νι­α νι­κή­τρι­α. Ὁ τε­λι­κός θρί­αμ­βος τῆς ἀ­νή­κει. «Αὕ­τη ἐ­στίν ἡ νί­κη ἡ νι­κή­σα­σα τόν κό­σμον ἡ πί­στις ἡ­μῶν».

             Αὐ­τή τήν ὀρ­θό­δο­ξη πί­στη μας ὀ­φεί­λου­με νά τήν αἰ­σθα­νό­μαστε ὡς τόν πο­λυ­τι­μό­τε­ρο θη­σαυ­ρό μας, τήν ἱ­ε­ρό­τε­ρη πα­ρα­κα­τα­θή­κη μας. Νά τήν φυλ­άσ­σου­με ὡς κό­ρη ὀ­φθαλ­μοῦ καί νά εἴ­μαστε πρό­θυ­μοι, ὅ­ταν ἡ πε­ρί­στα­ση τό κα­λέ­σει, τά πά­ντα νά θυ­σι­ά­σου­με γι­ά χά­ρη της. Γι­ά τήν Ὀρ­θο­δο­ξί­α ἀ­ξί­ζει νά φέρ­νου­με στή μνή­μη μας τούς λό­γους τοῦ Ἰ­ω­σήφ Βρυ­εν­νί­ου: «Οὐκ ἀρ­νη­σό­με­θά σε, φί­λη Ὀρ­θο­δο­ξί­α· οὐ ψευ­σό­με­θά σε, πα­τρο­πα­ρά­δο­τον σέ­βας· ἐν σοί ἐ­γεν­νή­θη­μεν καί σοί ζῶ­μεν καί ἐν σοί κοι­μη­θη­σό­με­θα· εἰ δέ κα­λέ­σει και­ρός, καί μυ­ρι­ά­κις ὑ­πέρ σοῦ τε­θνη­ξό­με­θα». Ἀ­σφα­λῶς δέν ὑ­πάρ­χει κα­νείς συ­νει­δη­τός Χρι­στι­α­νός πού νά μήν ἔ­χει βα­θύ­τα­το πό­θο ὁ θρί­αμ­βος τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας νά ἐ­πε­κτεί­νε­ται ὅ­λο καί πι­ό λα­μπρός μέ­χρι τῆς συ­ντε­λεί­ας τῶν αἰ­ώ­νων.

            Ἀλ­λά ὀ­φεί­λου­με κι ἐ­μεῖς ὡς ὀρ­θό­δο­ξοι χρι­στι­α­νοί νά μή βά­λου­με νε­ρό στό κρα­σί μας, οὔ­τε νά προ­δώ­σου­με τήν πί­στη μας ἤ νά λι­πο­τα­κτή­σου­με. Νά μέ­νου­με ἑ­δραῖ­οι καί ἀ­με­τα­κί­νη­τοι στήν πί­στη τῶν Πα­τέ­ρων μας! Ὅ­πως στά πλοῖ­α ἐ­λέγ­χουν συ­νε­χῶς τήν πο­ρεία πλεύσε­ως, ἔ­τσι κι ἐ­μεῖς νά ἐ­ξε­τά­ζου­με τόν ἑ­αυ­τό μας, ἐ­άν ὄ­ντως βρι­σκό­μαστε στήν πί­στη. Νά ἐ­φαρ­μό­ζου­με τήν ἐ­ντο­λή τοῦ Πνεύ­μα­τος· «στή­κε­τε καί κρα­τεῖ­τε τάς πα­ρα­δό­σεις». Τό κυ­ρι­ό­τε­ρο ἀ­π᾿ ὅ­λα, νά συν­δέ­ου­με τόν ἑ­αυ­τό μας, τήν οἰ­κο­γέ­νει­ά μας, τά παι­δι­ά μας, μέ τό Χρι­στό καί τήν Ἐκ­κ­λη­σί­α. Νά εἴ­μαστε συ­νει­δη­τά μέ­λη τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας, μέ μυ­στη­ρι­α­κή ζω­ή καί ζῶ­σα εὐ­σέ­βει­α.

            «Αὕ­τη ἐ­στίν ἡ νί­κη ἡ νι­κή­σα­σα τόν κό­σμον, ἡ πί­στις ἡ­μῶν».

Ἀδελφοί, ἄν μέ θερμή προαίρεση ἀ­γω­νι­ζό­μαστε «τόν κα­λόν ἀ­γῶ­να τῆς πί­στε­ως», θά μπο­ρέ­σου­με νά ἀν­τέ­ξου­με σέ ὅ­λες τίς δυ­σκο­λί­ες πού ἀ­ντι­με­τω­πί­ζου­με. Καί ὅ­ταν ὁ κλοι­ός κα­τά τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας  πε­ρι­σφι­χθεῖ, θά ἐ­πέμ­βει ὁ ἴ­δι­ος ὁ Κύ­ρι­ος καί μ᾿ ἕ­να ἁ­πλό φύ­ση­μά Του θά κα­ται­σχύ­νει τούς ἀ­ντι­πά­λους μας. Καί τότε θά ψάλ­ου­με πε­ρι­χα­ρεῖς οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι: «Ἄ­σω­μεν τῷ Κυ­ρί­ῳ· ἐν­δό­ξως γάρ δε­δό­ξα­σται. Ἵπ­πον καί ἀ­να­βά­την ἔρ­ρι­ψεν εἰς θά­λασ­σαν! Αὕ­τη ἡ πί­στις τῶν Ἀ­πο­στό­λων, αὕ­τη ἡ πί­στις τῶν Πα­τέ­ρων, αὕ­τη ἡ πί­στις τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων, αὕ­τη ἡ πί­στις τήν Οἰ­κου­μέ­νην ἐ­στή­ρι­ξεν»!