«Αὐτός σώσει τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» (Ματθ. α' 21).

                Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀγαπητοί άδελφοί, εἴμαστε ἁμαρτωλοί καί ἀδύναμοι. Ἁμαρτάνουμε καθημερινά καί παροργίζουμε τόν ἅγιο Θεό. Ἀλλά ἄν μετανοοῦμε εἰλικρινά γιά τίς ἁμαρτίες μας, ὑπάρχει Σωτήρας πού θά μᾶς σώσει. Σώζει «τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». Ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου δέν εἶναι κοινός ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ Κύριος πού θά γιορτάσουμε σέ λίγες ἡμέρες τήν κατά σάρκα Γέννησή Του.

            Γιατί, ὅμως, ὁ τεχθείς Κύριος εἶναι ὁ ἀληθινός Σωτήρας τοῦ κόσμου; Καί δεύτερον, γιατί εἶναι ὁ μοναδικός Σωτήρας τοῦ κόσμου;

             «Αὐτός σώσει τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

            Ἀληθινός Σωτήρας τοῦ κόσμου εἶναι ὁ Χριστός, διότι μᾶς σώζει ἀπό τό χειρότερο κακό, τήν ἁμαρτία. Ἡ ἁμαρτία εἶναι φωτιά πού καίει καί μαυρίζει τά πάντα. Εἶναι «νόσος καί τραῦμα καί μητέρα τῆς κολάσεως». Τυφλώνει τήν ψυχή, σκοτίζει τή διάνοια, σκληρύνει τήν καρδιά, παραλύει τή θέληση, ὁδηγεῖ στό θάνατο. Ἐπίσης ἡ ἁμαρτία εἶναι εὐπερίστατη. Μᾶς ξεγελάει. Ἐμφανίζεται στά μάτια μας δελεαστική, ἀλλά κρύβει μέσα της τό σπέρμα τοῦ θανάτου. Μόλις διαπραχθεῖ, ἀρχίζει νά μᾶς βασανίζει ἀνελέητα. Μᾶς εὐχαριστεῖ γιά λίγο καί μᾶς τιμωρεῖ αἰώνια.

            Ὅλα τά κακά πού μαστίζουν τήν ἀνθρωπότητα ἀπό τήν ἁμαρτία προέρχονται. Ἡ ἁμαρτία ἔβγαλε τούς Πρωτοπλάστους ἀπ᾿ τόν Παράδεισο. Ἡ ἁμαρτία ἔκανε τόν ἀδελφοκτόνο Κάιν νά τρέμει καί νά φοβᾶται ὅτι θά τόν σκοτώσουν. Ἡ ἁμαρτία ἔκανε τήν Ἡρωδιάδα νά ζητήσει τήν κεφαλή τοῦ τιμίου Προδρόμου. Ἡ ἁμαρτία ἔκανε τήν αὐτοκράτειρα Εὐδοξία νά ἐξορίσει τόν ἱερό Χρυσόστομο.  Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν ἐγκλημάτων. Εἶναι ἡ αἰτία τῶν ἀφροδισίων νοσημάτων, τοῦ ἔιτζ καί τόσων ἄλλων ἀσθενειῶν πού ταλαιπωροῦν στίς ἡμέρες μας πλήθη ἀνθρώπων.

            Ἀπό αὐτό τό θανάσιμο κακό πού ὀνομάζεται ἁμαρτία μόνον ὁ Χριστός μπορεῖ νά μᾶς σώσει. Γι᾿ αὐτό εἶναι ὁ ἀληθινός Σωτήρας τοῦ κόσμου! Χτυπάει στή ρίζα του τό κακό. Σβήνει καί ἐξαλείφει τελείως τήν ἁμαρτία.

            Ἐπίσης ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Σωτήρας τοῦ κόσμου, διότι μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τίς τύψεις τῆς συνειδήσεως· μᾶς ἀνακουφίζει ἀπό τό τυραννικό αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς· μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό τήν αἰχμαλωσία τοῦ σατανᾶ· μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό τά δίχτυα τῆς ἀθεΐας καί τῆς πλάνης· μᾶς θεραπεύει ἀπό τή διαστροφή καί τή διαφθορά τῆς καρδιᾶς· μᾶς λυτρώνει ἀπό τόν πνευματικό θάνατο πού εἶναι ὁ χωρισμός τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό.

            Ἀκόμη ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Σωτήρας τοῦ κόσμου, διότι μᾶς χαρίζει ζωή ἀληθινῆς ἐλευθερίας· ζωή χάριτος καί εὐσεβείας· ζωή καθαρότητος καί ἁγιασμοῦ. Μᾶς χαρίζει παρηγοριά καί ἐνίσχυση· τή χαρά καί τήν εἰρήνη· τή ζωή καί τήν ἀνάσταση! Μᾶς δωρίζει τήν θριαμβευτική κατανίκηση τοῦ θανάτου, τή δόξα τοῦ οὐρανοῦ, τή μακαριότητα τοῦ Παραδείσου! Κοντά στόν Χριστό ἡ ζωή μας γίνεται Παράδεισος!

             Ἀλλά ὁ τεχθείς Κύριος δέν εἶναι μόνον ὁ ἀληθινός Σωτήρας τοῦ κόσμου. Εἶναι καί ὁ μοναδικός Σωτήρας τοῦ κόσμου. Διότι μόνον Αὐτός προσφέρει σωτηρία καί κανείς ἄλλος. Ὅσοι κατά καιρούς αὐτοτιτλοφορήθηκαν σωτῆρες, ἀποδείχθηκαν ψευδοσωτῆρες. Ὁ τελευταῖος ψευδοσωτήρας θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος, ὁ ὁποῖος θά παρουσιασθεῖ ὡς Χριστός, ἀλλά δέν θά εἶναι ὁ Χριστός καί  θά γίνει αἴτιος μεγάλων δεινῶν πού θά μαστίσουν τήν ἀνθρωπότητα. Οὔτε τά κοινωνικά συστήματα μποροῦν νά μᾶς σώσουν, οὔτε οἱ διαφορετικές πολιτικές ἐπιλογές μποροῦν νά μᾶς σώσουν, οὔτε οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες, οὔτε τά ταξίδια καί οἱ διασκεδάσεις, οὔτε τά οἰνοπνευματώδη ποτά, οὔτε τά ναρκωτικά, οὔτε οἱ ψυχολόγοι μποροῦν νά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τήν ἐνοχή τῆς συνειδήσεως. Ὁ μόνος πού μπορεῖ νά σώζει τούς ἀνθρώπους εἶναι ὁ Χριστός καί κανείς ἄλλος. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία». Μόνον ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος «ἐπί τῆς γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη», μπορεῖ νά μᾶς χαρίσει τήν ποθητή σωτηρία. Γιατί μόνο ὁ Χριστός; Διότι μόνον Αὐτός νίκησε τήν ἁμαρτία καί εἶναι ἀναμάρτητος! Μόνον Αὐτός ἀντιμετώπισε νικηφόρα ὅλους τούς πειρασμούς τοῦ σατανᾶ. Μόνον Αὐτός σταυρώθηκε γιά τή σωτηρία ὅλων μας. Μόνον Αὐτός πῆρε ἐπάνω Του τίς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου. Κι ἐπειδή ὅλα αὐτά τά κατόρθωσε ὁ Χριστός καί μόνον Αὐτός, γι᾿ αὐτό εἶναι ὁ μοναδικός Σωτήρας τοῦ κόσμου καί αἴτιος αἰώνιας σωτηρίας γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα.

            Παίρνει τόν κάθε μετανοημένο ἁμαρτωλό καί τόν κάνει καινούργιο ἄνθρωπο, καινούργιο στίς σκέψεις, στίς ἀποφάσεις καί στή ζωή. Ὁ καθένας ἀπό μᾶς μπορεῖ νά τό βεβαιώσει ὅτι ὅποτε ἐξομολογήθηκε μέ εἰλικρίνεια τά κρίματά του στόν πνευματικό, ἔλαβε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του· βγῆκε πεντακάθαρος ἀπ᾿ τό ἐξομολογητήρι καί αἰσθάνθηκε τόν Κύριό μας καί Θεό μας μοναδικό Σωτήρα καί Λυτρωτή του.          

            «Αὐτός σώσει τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

            Ἀδελφοί, σέ λίγες ἡμέρες θά χτυπήσουν γλυκόλαλες οἱ καμπάνες τῶν Χριστουγέννων, γιά νά μηνύσουν τόν ἐρχομό τοῦ Λυτρωτῆ μας στή γῆ. Οἱ ἄγγελοι ψάλλουν τό «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ» καί μᾶς βεβαιώνουν ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ», ὁ ὁποῖος ἦλθε «ἵνα σώσῃ τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». Νά τόν δοξάσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τούς ἀγγέλους. Νά τόν προϋπαντήσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τούς ποιμένες. Νά ὑψωθοῦμε κι ἐμεῖς ἀπό τά γήινα στά οὐράνια. Νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας στό φιλάνθρωπο μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, γιά νά ἔλθει νά κατοικήσει τό θεῖο βρέφος τῆς Βηθλεέμ. Νά δώσουμε τά χέρια καί νά ἀλληλοσυγχωρηθοῦμε. Νά δείξουμε ἀγάπη στόν ἐμπερίστατο ἀδελφό, σάν νά τό κάνουμε στόν ἴδιο τόν Θεό. Νά κοινωνήσουμε «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης» τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, γιά νά γιορτάσουμε χαρούμενα Χριστούγεννα, εἰρηνικά, μέ τόν Χριστό στήν καρδιά μας, τόν ἀληθινό καί  μοναδικό Σωτήρα τοῦ κόσμου. Ἀμήν.