19.04.2025 Τῼ ΑΓΙῼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῼ ΣΑΒΒΑΤῼ

Τῼ ΑΓΙῼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῼ ΣΑΒΒΑΤῼ

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

κζ΄ 63 - 66

Τῇ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶ μετὰ τὴν παρασκευήν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς Πιλᾶτον ⁶³ λέγοντες· Κύριε, ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν, μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι. ⁶⁴ κέλευσον οὖν ἀσφαλισθῆναι τὸν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας, μήποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ κλέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσι τῷ λαῷ, ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν· καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης. ⁶⁵ ἔφη αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Ἔχετε κουστωδίαν· ὑπάγετε ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε. ⁶⁶ οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα).

62 Τήν ἄλλη τώρα ἡμέρα, ἡ ὁποία εἶναι μετά τήν Παρασκευή, δηλαδή τό Σάββατο, μαζεύτηκαν οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι καί πῆγαν ὅλοι μαζί στόν Πιλάτο

63 καί τοῦ εἶπαν: Κύριε, θυμηθήκαμε ὅτι ἐκεῖνος ὁ λαοπλάνος εἶχε πεῖ ὅταν ἀκόμη ζοῦσε: Τρεῖς ἡμέρες μετά τό θάνατό μου θά ἀναστηθῶ.

64 Γι’ αὐτό δῶσε διαταγή νά ἀσφαλισθεῖ ὁ τάφος μέχρι τήν τρίτη ἡμέρα, μήπως ἔλθουν οἱ μαθητές του μέσα στή νύχτα καί τόν κλέψουν, καί ποῦν στό λαό ὅτι ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς. Καί θά εἶναι ἡ τελευταία αὐτή πλάνη τοῦ λαοῦ χειρότερη ἀπό τήν πρώτη, πού τόν πίστεψαν ὡς Μεσσία.

65 Ὁ Πιλάτος τότε τούς εἶπε: Πάρτε φρουρά. Πηγαίνετε καί ἀσφαλίστε μόνοι σας τόν τάφο, ὅπως ἐσεῖς ξέρετε.

66 Κι αὐτοί πῆγαν καί ἀσφάλισαν τόν τάφο. Ἔβαλαν δηλαδή σφραγίδες στό λίθο πού σκέπαζε τό μνημεῖο. Καί τοποθέτησαν ἐκεῖ τή φρουρά.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)

Τῼ ΑΓΙῼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῼ ΣΑΒΒΑΤῼ

Εἰς τὴν Λειτουργίαν

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

κη΄ 1 - 20

Ὀψὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. ² καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. ³ ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών. ⁴ ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ νεκροί. ⁵ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἶπε ταῖς γυναιξί· Μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς· οἶδα γὰρ ὅτι Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε· ⁶ οὐκ ἔστιν ὧδε· ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπε. δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος. ⁷ καὶ ταχὺ πορευθεῖσαι εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ ἰδοὺ προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε· ἰδοὺ εἶπον ὑμῖν. ⁸ καὶ ἐξελθοῦσαι ταχὺ ἀπὸ τοῦ μνημείου μετὰ φόβου καὶ χαρᾶς μεγάλης ἔδραμον ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. ⁹ ὡς δὲ ἐπορεύοντο ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς λέγων· Χαίρετε. αἱ δὲ προσελθοῦσαι ἐκράτησαν αὐτοῦ τοὺς πόδας καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ. ¹⁰ τότε λέγει αὐταῖς ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβεῖσθε· ὑπάγετε ἀπαγγείλατε τοῖς ἀδελφοῖς μου ἵνα ἀπέλθωσιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, κἀκεῖ με ὄψονται. ¹¹ Πορευομένων δὲ αὐτῶν ἰδού τινες τῆς κουστωδίας ἐλθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν τοῖς ἀρχιερεῦσιν ἅπαντα τὰ γενόμενα. ¹² καὶ συναχθέντες μετὰ τῶν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις λέγοντες· ¹³ Εἴπατε ὅτι Οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ νυκτὸς ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτὸν ἡμῶν κοιμωμένων. ¹⁴ καὶ ἐὰν ἀκουσθῇ τοῦτο ἐπὶ τοῦ ἡγεμόνος, ἡμεῖς πείσομεν αὐτὸν καὶ ὑμᾶς ἀμερίμνους ποιήσωμεν. ¹⁵ οἱ δὲ λαβόντες τὰ ἀργύρια ἐποίησαν ὡς ἐδιδάχθησαν. καὶ διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρὰ Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον. ¹⁶ Οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς. ¹⁷ καὶ ἰδόντες αὐτὸν προσεκύνησαν αὐτῷ, οἱ δὲ ἐδίστασαν. ¹⁸ καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. ¹⁹ πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ²⁰ διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

Ἀργά λοιπόν τή νύχτα τοῦ Σαββάτου, τήν ὥρα πού ξημέρωνε ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος, ἦλθε ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ἡ ἄλλη Μαρία γιά νά δοῦν τόν τάφο.

2 Καί ξαφνικά, ἔγινε σεισμός μεγάλος. Διότι ἕνας ἄγγελος Κυρίου, ἀφοῦ κατέβηκε ἀπ’ τόν οὐρανό καί ἦλθε στό μνημεῖο, κύλισε τήν πέτρα ἀπό τήν εἴσοδο καί καθόταν πάνω σ’ αὐτήν.

3 Τό ἐξωτερικό του σχῆμα καί τό πρόσωπό του ἦταν λαμπερό σάν ἀστραπή, καί τό ἔνδυμά του ὁλόλευκο σάν τό χιόνι.

4 Ἀπό τό φόβο μάλιστα πού προκάλεσε, συγκλονίστηκαν οἱ φρουροί κι ἔγιναν σάν νεκροί.

5 Ὁ ἄγγελος ὅμως ἀπευθύνθηκε στίς γυναῖκες καί εἶπε: Μή φοβάστε ἐσεῖς· διότι γνωρίζω ὅτι ζητᾶτε μέ πόθο καί εὐλάβεια τόν Ἰησοῦ τόν ἐσταυρωμένο.

6 Δέν εἶναι ἐδῶ. Διότι ἀναστήθηκε, ὅπως εἶπε. Ἐλᾶτε νά δεῖτε τόν τόπο ὅπου ἦταν θαμμένος ὁ Κύριος.

7 Πηγαίνετε ὅμως γρήγορα καί πεῖτε στούς μαθητές του ὅτι ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς. Kαί ἰδού, πηγαίνει πρίν ἀπό σᾶς στή Γαλιλαία· ἐκεῖ θά τόν δεῖτε. Νά λοιπόν, σᾶς εἶπα αὐτά πού εἶχα ἐντολή νά σᾶς πῶ.

8 Καί οἱ γυναῖκες, ἀφοῦ βγῆκαν γρήγορα ἀπό τό μνημεῖο μέ φόβο ἐξαιτίας τῆς ἀγγελικῆς ὀπτασίας, ἀλλά καί μέ χαρά μεγάλη ἐξαιτίας τοῦ χαρμόσυνου ἀγγέλματος, ἔτρεξαν νά τά ποῦν ὅλα αὐτά στούς μαθητές.

9 Καθώς ὅμως πήγαιναν νά τά ποῦν στούς μαθητές του, ξαφνικά ὁ Ἰησοῦς τίς συνάντησε καί εἶπε: Χαίρετε. Αὐτές τότε, ἀφοῦ πλησίασαν, δέν τόλμησαν νά τόν ἀγγίξουν στό σῶμα, ἀλλά μέ εὐλάβεια πολλή ἔπιασαν μόνο τά πόδια του καί τόν προσκύνησαν.

10 Τότε ὁ Ἰησοῦς λέει σ’ αὐτές: Μή φοβάστε. Πηγαίνετε νά ἀναγγείλετε στούς ἀδελφούς μου νά πᾶνε στή Γαλιλαία, κι ἐκεῖ θά μέ δοῦν.

11 Καθώς λοιπόν αὐτές πήγαιναν νά ἀναγγείλουν αὐτά στούς ἀποστόλους, ἰδού, μερικοί στρατιῶτες ἀπό τή φρουρά πού εἶχε τοποθετηθεῖ στόν τάφο πῆγαν στήν πόλη κι ἀνήγγειλαν στούς ἀρχιερεῖς ὅλα ὅσα εἶχαν γίνει.

12 Κι ἐκεῖνοι, ἀφοῦ συγκεντρώθηκαν μαζί μέ τούς πρεσβυτέρους κι ἔκαναν σύσκεψη, ἔδωσαν μεγάλο ποσό ἀσημένιων νομισμάτων στούς στρατιῶτες λέγοντάς τους:

13 Πεῖτε ὅτι οἱ μαθητές του ἦλθαν μέσα στή νύχτα καί τόν ἔκλεψαν, ὅταν ἐμεῖς κοιμόμασταν.

14 Κι ἄν αὐτό καταγγελθεῖ στόν ἡγεμόνα, ἐμεῖς θά τόν πείσουμε καί θά σᾶς ἀπαλλάξουμε ἀπό κάθε ἀνησυχία καί εὐθύνη.

15 Κι αὐτοί, ἀφοῦ πῆραν τά χρήματα, ἔκαναν σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες πού πῆραν. Καί ἡ φήμη αὐτή, γιά τή δῆθεν κλοπή τοῦ σώματος, διαδόθηκε ἀνάμεσα στούς Ἰουδαίους μέχρι σήμερα.

16 Στό μεταξύ οἱ ἕντεκα μαθητές πῆγαν στή Γαλιλαία, στό ὄρος πού τούς καθόρισε ὁ Ἰησοῦς.

17 Ἐκεῖ τόν εἶδαν καί τόν προσκύνησαν. Μερικοί ὅ­μως εἶχαν κάποια ἀμφιβολία ἄν ἦταν αὐ­τός ὁ Ἰησοῦς.

18 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τούς πλησίασε καί τούς μίλησε μέ τά ἑξῆς λόγια: Δόθηκε καί στήν ἀνθρώπινη φύση μου κάθε ἐξουσία στόν οὐρανό καί στή γῆ.

19 Λοιπόν πηγαίνετε καί κάνετε μαθητές σας ὅλα τά ἔθνη, βαπτίζοντάς τους στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,

20 διδάσκοντάς τους νά τηροῦν καί νά ἐφαρμόζουν στή ζωή τους ὅλα τά παραγγέλματα πού σᾶς ἔδωσα ὡς ἐντολές. Καί ἰδού, ἐγώ πού ἔλαβα κάθε ἐξουσία, θά εἶμαι πάντα μαζί σας βοηθός καί συμπαραστάτης σας, μέχρι νά τελειώσει ὁ αἰώνας αὐτός, μέχρι δηλαδή τή συντέλεια τοῦ κόσμου. Ἀμήν.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)