Κυριακή 28 Ἰουλίου 2013 ( Ε' Ματθαίου )

"Καί ἰδού  ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν  χοίρων κατά τοῦ κρημνοῦ εἰς  τήν θάλασσαν καί ἀπέθανον  ἐν τοῖς ὕδασι" (Ματθ. η', 32 )

Στήν ἀνατολική πλευρά τῆς λίμνης τῆς Γαλιλαίας βρέθηκε  ὁ Κύριός μας, ὅπως μᾶς λέει τό σημερινό Εὐαγγέλιο .Ἐκεῖ ἦταν ἡ χώρα  τῶν  Γαδαρηνῶν, ὅπου συνάντησε ἕνα κοπάδι ἀπό χοίρους νά βόσκει.  Τό κοπάδι αὐτό ἦταν μιά ὁλόκληρη περιουσία. Κέρδιζαν οἱ Γαδαρηνοί πολλά χρήματα ἀπό τούς χοίρους.  Οἱ χοῖροι ἦταν ὁ θησαυρός τους !

Ἀλλά νά, μέσα σέ μιά στιγμή ἦρθε ἡ μεγάλη καταστροφή. Δέν ἔμεινε οὔτε ἕνας ἀπό τούς χοίρους. Μόνο οἱ βοσκοί  σώθηκαν καί τρομαγμένοι πῆγαν στήν πόλη.

− Τί πάθατε; Ποῦ εἶναι τά ζῶα, τούς ρωτοῦσαν. Καί οἱ βοσκοί ἄρχισαν νά διηγοῦνται πῶς ἔγινε ἡ καταστροφή.

− Ἐκεῖ πού ἔβοσκαν ἥσυχα τά ζῶα, ξαφνικά ἄρχισαν νά τρέχουν σάν τρελά. Ποῦ νά σταματήσουν! Ἔτρεχαν συνεχῶς πρός τό γκρεμό. Καί ἀπό τό γκρεμό ἄρχισαν νά πέφτουν στά βαθειά νερά τῆς λίμνης. Ἔπεσαν ὅλοι, δέν ἔμεινε οὔτε ἕνας.

Καί συνεχίζοντας οἱ βοσκοί τή διήγηση εἶπαν: - Λίγα λεπτά πρίν γίνει ἡ καταστροφή, ἦρθε ἕνας ἄνθρωπος πού θεράπευσε ἐκείνους τούς δαιμονισμένους πού ἔσχιζαν τά ροῦχα τους καί περπατοῦσαν γυμνοί∙  αὐτούς πού ἔμεναν  στά μνήματα καί πετροβολοῦσαν  τούς ἀνθρώπους. Πού ἦταν σάν ἄγρια θηρία. Αὐτούς τούς δύο δαιμονισμένους τούς ἔκανε καλά  ὁ ξένος αὐτός. Ἔδωσε διαταγή στά δαιμόνια νά βγοῦν ἀπό τούς ἀνθρώπους κι ἐκεῖνα βγῆκαν. Ἀλλά προτοῦ βγοῦν τόν παρακάλεσαν νά τούς ἐπιτρέψει νά πᾶνε στούς χοίρους.  Καί ἐκεῖνος τούς ἐπέτρεψε. Καί τά δαιμόνια πῆγαν στό κοπάδι καί ἔσπρωξαν τούς χοίρους νά πέσουν στή θάλασσα. Τό ὄνομα αὐτοῦ τοῦ ξένου εἶναι Ἰησοῦς!

Τότε ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς  πόλεως, ἄνδρες, γυναῖκες, παιδιά, βγῆκαν νά συναντήσουν τόν Ἰησοῦ. Καί τόν παρακάλεσαν ὄχι μόνο νά μήν ἐπισκεφθεῖ ξανά τήν πόλη τους, ἀλλά νά φύγει μακριά ἀπ’ αὐτούς. Ναί οἱ Γαδαρηνοί ἔδιωξαν τό Χριστό ἐπειδή ἔχασαν τήν περιουσία τους. Καί ὁ Χριστός σεβόμενος τήν ἐλευθερία τους ἔφυγε.

Γιατί, ὅμως, ὁ Χριστός κατέστρεψε τήν περιουσία τους;  Ἐπειδή ἡ περιουσία αὐτή ἦταν παράνομη! Ὁ Μωσαϊκός νόμος δέν ἐπέτρεπε στούς Ἑβραίους νά τρέφουν  χοίρους καί νά τρῶνε τό κρέας τους. Θά ἔπρεπε, λοιπόν, οἱ Γαδαρηνοί πού ἦταν Ἑβραῖοι, νά τηροῦν τήν ἐντολή αὐτή τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου καί νά μήν τρέφουν χοίρους. Ἀλλά αὐτοί ἦταν ἀδιάφοροι καί ἀσεβεῖς. Ἦταν λαίμαργοι, πλεονέκτες, ὑλιστές. Καθόλου δέν λάμβαναν ὑπ’ ὄψιν τους τή θεϊκή ἐντολή. Μάζευαν χρήματα, ἔτρωγαν ἀπαγορευμένα κρέατα καί σ’ αὐτά πού ἔλεγε ὁ Θεός δέν ἔδιναν καμιά σημασία. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός βλέποντας τήν ἀσέβειά τους ἐπέτρεψε στούς δαίμονες νά καταστρέψουν τήν ἀγέλη τῶν χοίρων.

Αὐτά ἔπαθαν οἱ Γαδαρηνοί. Ἀλλά ἄνθρωποι σάν τούς Γαδαρηνούς ὑπάρχουν πάντα. Ὑπάρχουν δυστυχῶς ἄνθρωποι ἰδιοτελεῖς, συμφεροντολόγοι, ἄνθρωποι πού παραπάνω ἀπ’ ὅλα ἔχουν τό κέρδος. Χάριν τοῦ συμφέροντος δέν διστάζουν νά παραβοῦν τό νόμο τοῦ Θεοῦ. Χρήματα καί μόνο χρήματα σκέφτονται καί ποθοῦν μέρα καί νύχτα. Οὔτε Κυριακή οὔτε μεγάλη γιορτή ὑπολογίζουν. Ἀδιαφοροῦν γιά τήν Ἐκκλησία. Μόνο μέ τά χωράφια τους καί μέ τά μαγαζιά τους ἀσχολοῦνται. Μέ διάφορες ἐργασίες ὄχι ἀναγκαῖες. Καί ὅπως καταπατοῦν αὐτήν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ἔτσι καταπατοῦν καί τίς ὑπόλοιπες. Κλέβουν τούς πελάτες τους, χρησιμοποιοῦν χίλιους δυό ἀνέντιμους καί ἁμαρτωλούς  τρόπους, γιά νά ἐξαπατήσουν τούς ἀνθρώπους. Δίνουν ψεύτικους ὄρκους στά δικαστήρια. Τρῶνε τό ψωμί τῶν ὀρφανῶν καί τῶν χηρῶν. Πατοῦν  πάνω σέ πτώματα προκειμένου νά κερδίσουν. Ἔτσι ἀποκτοῦν περιουσίες καί ὁ κόσμος τούς ζηλεύει.

Ἀλλά ποιό εἶναι τό τέλος  αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων; Δυστυχῶς ἡ καταστροφή. Καταστροφή ὅμοια μέ τήν καταστροφή τῶν Γαδαρηνῶν. Σέ μιά στιγμή  χωρίς νά τό περιμένουν καταστρέφεται ὁλοκληρωτικά ἡ περιουσία πού ἀπόκτησαν μέ τά ἁμαρτωλά μέσα.

Διαβολομαζώματα, ἀνεμοσκορπίσματα, λέει ὁ λαός μας

Ἀδελφοί μου χριστιανοί! Μακριά ἀπό τέτοιες περιουσίες. Μακριά ! Προτιμότερο φτωχός μέ τό Χριστό, παρά ἑκατομμυριοῦχος μέ τό διάβολο.