Κυριακή 24 Μαρτίου 2013 (Α΄ Νηστειῶν)

Εὑρίσκει Φίλιππος τόν Ναθαναήλ» (Ἰωάν. α΄, 46)

Δύο πρόσωπα  μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Φίλιππος ὁ ἕνας, Ναθαναήλ ὁ ἄλλος. Ἦταν φίλοι. Ἀλλά τί φίλοι! Φίλοι σπάνιοι. Ἡ φιλία τους δέν ἦταν  σάν τίς ψεύτικες φιλίες πολλῶν ἀνθρώπων, πού στηρίζονται στά χρήματα, σέ ἁμαρτωλά καί ἰδιοτελῆ συμφέροντα. Ὁ Φίλιππος καί ὁ Ναθαναήλ δέν ἦταν φίλοι σέ χορούς, σέ ἀσωτίες, σέ φαγοπότια, σέ μεθύσια πού κάνουν τούς ἀνθρώπους νά ἑνώνονται προσωρινά.

Ἡ φιλία πού συνέδεε τά δύο αὐτά πρόσωπα ἦταν μιά ἀνώτερη φιλία. Οἱ δύο φίλοι ζητοῦσαν μεγάλα πράγματα. Ζητοῦσαν νά βροῦν τήν ἀλήθεια. Διψοῦσαν δικαιοσύνη. Λαχταροῦσαν νά ἔρθει ἐκείνη ἡ ἅγια ἡμέρα πού ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά βροῦν τό σωστό δρόμο. Οἱ δύο φίλοι ζοῦσαν μέ μιά κρυφή ἐλπίδα, ὅτι ὁ Θεός δέν θά ἄφηνε τόν κόσμο νά καταστραφεῖ καί νά διαλυθεῖ ἀπό τίς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά θά ἔστελνε κάποιον πού θά τόν ἔσωζε. Οἱ δύο φίλοι διάβαζαν τήν Παλαιά Διαθήκη, διάβαζαν τίς προφητεῖες πού μιλοῦσαν γιά τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία, τοῦ Χριστοῦ. Διαβάζοντας δέ τίς προφητεῖες αὐτές, μιά φλόγα ἄναβε στήν καρδιά τους, νά ζήσουν καί νά δοῦν τό Χριστό.

Καί νά! Ὁ Χριστός ἦρθε! Ἦρθε, ὄχι ὅπως τόν περίμεναν οἱ πολλοί. Ἦρθε, ὄχι μέ πλούτη καί δόξες καί ἀνθρώπινα μεγαλεῖα, ὄχι σάν βασιλιάς τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Ἦρθε σάν ὁ πιό φτωχός καί ταπεινός ἄνθρωπος. Λίγοι τόν γνώρισαν καί τόν πίστεψαν. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς ἦταν καί ὁ Φίλιππος. Ὁ Χριστός τόν προσκάλεσε καί ὁ Φίλιππος ἄφησε ὅ,τι ἀγαπητό εἶχε στόν κόσμο καί τόν ἀκολούθησε. Εἶχε βρεῖ τό Σωτήρα του καί Σωτήρα ὅλου τοῦ κόσμου. Καί αὐτόν ἤθελε νά γνωρίσει καί νά κηρύξει σ’αὐτούς πού δέν τόν γνώρισαν. Θεώρησε καθῆκον του νά μή κρύψει τή μεγάλη αὐτή ἀλήθεια ἀλλά νά τή διαδώσει παντοῦ. Ὅλοι νά τόν πιστέψουν, ὅλοι νά τόν λατρεύσουν. Νά ὁ πόθος πού ἔκαιγε μέσα στήν καρδιά τοῦ Φιλίππου.

Καί ὁ πρῶτος στόν ὁποῖο ὁ Φίλιππος κήρυξε τό Χριστό ἦταν ὁ φίλος του Ναθαναήλ.

-Ναθαναήλ, βρήκαμε τό θησαυρό! Βρήκαμε τό Μεσσία. Αὐτόν πού προφήτευσαν οἱ προφῆτες καί πού ποθεῖς καί ἐσύ. Εἶναι ὁ Ἰησοῦς ἀπό τή Ναζαρέτ.

-Ἀπό τή Ναζαρέτ; Ρωτᾶ μέ ἀπορία ὁ Ναθαναήλ. Γιατί ἡ Ναζαρέτ ἦταν ἕνα ἄσημο χωριό, πού οἱ κάτοικοί του δέν εἶχαν καλό ὄνομα.

Δέν μποροῦσε νά πιστέψει ὁ  Ναθαναήλ ὅτι ἀπό ἕνα τέτοιο τόπο προέρχεται ὁ Χριστός. Ἀπό τέτοιους κακούς ἀνθρώπους, ἀπό τέτοιο διεφθαρμένο περιβάλλον θά προέλθει ὁ Μεσσίας, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Ὁ Φίλιππος ἀκούει τίς ἀντιρρήσεις τοῦ Ναθαναήλ ἀλλά ἐπιμένει.

-«Ἔρχου καί ἴδε», τοῦ λέει. Ἀφοῦ δέν μέ πιστεύεις, ἔλα νά τόν γνωρίσεις. Νά λάβεις προσωπική πεῖρα. «Ἔρχου καί ἴδε». Ἔλα, καί ὅταν τόν δεῖς μέ τά μάτια σου, θά πεισθεῖς. Καί ὁ Ναθαναήλ δέχεται. Ἔρχεται, βλέπει τό Χριστό καί τόν ἀκούει. Φτάνει λίγη ὥρα κοντά στό Χριστό, γιά νά πεισθεῖ. Πίστεψε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἐκεῖνος πού περίμεναν οἱ προφῆτες καί τήν πίστη του αὐτή τήν ὁμολογεῖ λέγοντας: «Ἐσύ εἶσαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Ἐσύ εἶσαι ὁ βασιλιάς τοῦ Ἰσραήλ».

Ἀγαπητοί μου! Ὅπως τότε ὁ Χριστός ἦταν ἄγνωστος στούς πολλούς, ἔτσι καί σήμερα ὁ Χριστός, ἄν καί πέρασαν περισσότερο ἀπό εἴκοσι αἰῶνες, εἶναι ἄγνωστος στούς περισσότερους ἀνθρώπους. Ἄγνωστος ὄχι μόνο στούς ἄπιστους καί εἰδωλολάτρες ἀλλά ἀκόμα καί σ’ αὐτούς τούς λεγόμενους Χριστιανούς. Καί αὐτό εἶναι τό πιό θλιβερό! Ἄς εἶναι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί βαπτισμένοι στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ἄς ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι. Δέν γνωρίζουν τό Χριστό. Ἄν κανείς τούς ρωτήσει τί εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, πόσα εἶναι τά Εὐαγγέλια, πόσα εἶναι τά Μυστήρια, τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, τί θέλει ὁ Χριστός ἀπό τόν καθένα μας, δέν μποροῦν νά ἀπαντήσουν. Δέν ξέρουν, καί ἄς ἔχουν σπουδάσει, καί ἄς ἔχουν πτυχία. Δέν γνωρίζουν τό Χριστό βαθειά.Εἶναι  καί ἄλλοι πού κάτι ἔχουν ἀκούσει, κάτι ξέρουν γιά τό Χριστό, ἀλλά δέν ἔχουν ξεκαθαρισμένες ἰδέες γιά τό πρόσωπό του. Ἔχουν τίς ἀντιρρήσεις τους, τίς ἀμφιβολίες τους, καί θέλουν κάποιον νά τούς τίς ξεκαθαρίσει. Δέν εἶναι κακοί, ἀδιάφοροι καί διεστραμμένοι. Ὑπάρχουν καί ἄλλοι πού, δυστυχῶς, συνειδητά λένε ὅτι εἶναι ἄθεοι καί πολεμοῦν, βλασφημοῦν τό Χριστό καί τούς Χριστιανούς.

Ἀλλά ἐσύ πού γνώρισες τό Χριστό, ἐσύ πού πιστεύεις μέ ὅλη σου τήν καρδιά, ἐσύ πού ἐκκλησιάζεσαι καί ἐξομολογεῖσαι τακτικά, πού μέ δάκρυα κοινωνεῖς τά ἄχραντα μυστήρια καί βάζεις στήν καρδιά σου τό Χριστό, ἐσύ πού βρῆκες τό Σωτήρα, ἐσύ πού ἔχεις τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί δοξάζεις τό Χριστό, Αὐτόν πού πιστεύεις μήν τόν κρύψεις. Ἄν ἀνάμεσα σέ συγγενεῖς καί φίλους ἔχεις κάποιον πού μοιάζει μέ τό Ναθαναήλ καί θέλει νά γνωρίσει τό Χριστό, πλησίασέ τον καί ὁδήγησέ τον κοντά Του. Ἡ πίστη σου δέν θά ἀργήσει νά γίνει καί δική του πίστη. Ὁ ἕνας θά γίνετε δύο. Οἱ δύο θά γίνετε τέσσερις. Οἱ πιστοί θά τραβήξουν κοντά στό Χριστό αὐτούς πού κλονίζονται καί ἀμφιβάλλουν και ἀγνοοῦν.

Καί ἄν ἐσύ  ὁ πιστός ζεῖς μέσα σέ ἀνθρώπους πού δέν πιστεύουν τίποτε, ἀλλά εἰρωνεύονται, ἐμπαίζουν, ὑβρίζουν, καταδιώκουν τό Χριστό καί τούς πιστούς του, μή δειλιάσεις. Κήρυξε καί σ’ αὐτούς τήν ἀλήθεια. Μίλησε γιά τό Χριστό. Ὁμολόγησε καί σ’ αὐτούς τήν Ὀρθοδοξία. Δεῖξε προπαντός μέ τά ἔργα σου τήν πίστη σου. Ὁ Χριστός κάνει θαύματα. Μπορεῖ καί ἀπό αὐτούς τούς ἀπίστους κάποιοι νά πιστέψουν, νά ὁμολογήσουν  τό Χριστό καί νά γονατίσουν μπροστά του. Καί μέ συντριβή καρδιᾶς νά ποῦν: «Ἀληθινά, Θεοῦ Υἱός εἶναι ὁ Χριστός».